จากการไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าที่มีบันไดเลื่อนขึ้น-ลงแบบลาดเอียง โดยเฉพาะขาลงมักใช้สำหรับคนที่ซื้อของเสร็จแล้ว ได้เข็นรถเข็นที่มีของเยอะแยะเพื่อไปที่รถของตัวเอง เคยเจอเรื่องไม่คาดคิด 2 ครั้ง
ครั้งแรกดิฉันซื้อของเกือบเต็มรถเข็น และลงบันไดเลื่อนแบบนี้ โดยเดินตามหลังสามีภรรยาคู่หนึ่งดูยังอายุน้อย ๆ มีลูกสาวก็ตัวน้อยอายุสัก 2 ขวบ ยืนอยู่ข้างหลังพ่อแม่ ก็เลยอยู่ข้างหน้ารถเข็นของดิฉันโดยปริยาย ด้วยความที่หนูน้อยคนนี้น่ารัก ตัวขาวป้อม ๆ ผมยาวเป็นลอน รวมแล้วน่าเอ็นดู เห็นในมือของเธอถือของเล่นชิ้นเล็ก ๆ เธอก็ยืนเล่นของในมือ พ่อแม่ก็ไม่ได้สนใจ พอจะสุดทางบันไดเลื่อน พ่อแม่เดินตัวปลิว ลูกสาวที่ตามหลังก้าวจากบันไดเลื่อนและทำของในมือร่วงลงพื้น เธอก้มลงเก็บ คิดดู เถอค่ะรถเข็นของดิฉันที่ตามหลังเธอ จะต้องชนแน่ ๆ เลย คนที่อยู่ข้างหลังเขาก็เบรคกันตัวโก่งและช่วยกันดึงรถเข็นให้เบี่ยง แต่ก็เกือบโดนเด็ก ใจหายใจคว่ำกันไปหมด จากนั้นพ่อแม่เหมือนจะได้ยินเสียงทั้งคู่หันมาแล้วจูงลูกไป
อีกครั้งที่ไปซื้อของที่ห้างเดิมอีก คราวนี้ดิฉันขึ้นบันไดเลื่อนขาขึ้นนี่ละค่ะ เมื่อบันไดเลื่อนไปได้สักครึ่งทาง บันไดเลื่อนที่ขาลงจะสวนกันมีเหตุไม่คาดคิด มีผู้หญิงวัยหลักห้า ซื้อของใส่รถเข็นแล้วไม่ทราบว่าหลุดมือยังไง รถเข็นค่อย ๆไหลไปตามทางลาดลง ห่างไปข้างหน้าสัก 3-4 เมตรมีเด็กวัยรุ่นยืนคุยกัน 2 คนกำลังเพลินๆ รถเข็นเจ้ากรรมได้ชนโครมเข้าที่ด้านหลัง เห็นเอามือกุมหลัง ไม่ทราบว่าเจ็บแค่ไหน เพราะดิฉันเดินเลยมาแล้ว
จะจำไว้ว่าเวลาขึ้น-ลงบันไดเลื่อนแบบนี้ต้องระวังทั้งข้างหน้า และข้างหลัง
ไม่มีความเห็น