นิราศเกาะสีชัง

 

นิราศเกาะสีชัง

 

นิราศร้างห่างพี่มีแต่เศร้า

จำใจพรากตามครรลองโอ้สองเรา

ต่างต้องเฝ้าคิดถึงคะนึงครวญ

รถออกจากสมเด็จเจ็ดโมงเช้า

ใจรุมเร้าคิดถึงเธอละเมอหวน

อยากให้พี่ตามมาไม่กล้าชวน

กลัวคร่ำครวญหวนไห้ไม่เว้นวาย

ถึงกาฬสินธุ์ยินดีมีความสุข

ลืมความทุกข์สร่างซาเวลาสาย

กินอาหารอิ่มอร่อยค่อยสบาย

ได้ผ่อนคลายอารมณ์สุขสมใจ

ถึงมหาสารคามยามเกือบเที่ยง

น้องมองเมียงรายทางอย่างหวั่นไหว

เหมือนเสียงพี่จำนรรจามาแต่ไกล

เหตุไฉนไม่พบตัวน้องมัวหมอง

เห็นต฿กรามโตใหญ่ในสถาน

เป็นอาคารหลายแห่งแบ่งเป็นห้อง

หลายครอบครัวมาอาศัยได้จับจอง

เข้าครอบครองเช่าซื้อถือสิทธิ์กัน

เป็นเมืองการศึกษาสูงค่านัก

ล้วนประจักษ์ปวงประชาพาสุขสันต์

สินค้าประจำเมืองเลื่องลือกัน

มีทุกวันส้มตำนำชื่อดัง

ถึงบ้านไผ่ไม่เห็นไผ่ดังในชื่อ

ตาน้องปรือเตรียมหลับใหลสมใจหวัง

อยากฝันเห็นพี่ยาอีกคราครั้ง

เพื่อประทังความคิดถึงให้ซึ้งทรวง

น้องฝันเห็นดวงใจดังใจฝัน

เห็นพี่นั้นเฝ้าคอยพลอยเป็นห่วง

กลัวว่าน้องจะกลับกลอกและหลอกลวง

กลัวน้องควงแฟนคนใหม่ไม่กลับคืน

ถึงโคราชบ้านย่าโมโอฬารนัก

ชนจงรักต่างนิยมต่างชมชื่น

วีรกรรมท่านย่าพายั่งยืน

แผ่นดินผืนไทยสง่าย่าป้องไว้

กราบท่านย่าแล้วพากันคลาคลาด

แรมนิราศตามเส้นทางอย่างสดใส

เสียงร้องเพลงเครงครื้นชื่นฉ่ำใจ

เสียงขานไขเสียงหัวเราะเคาะดนตรี

ทั้งพ่อแม่พี่น้องและผองเพื่อน

ต่างยิ้มเยือนเจรจาพาอึงมี่

มองดูรถหลายหลากล้วนมากมี

ดูต่างสีต่างรูปร่างช่างสรรมา

รถแล่นเรื่อยเฉื่อยฉิวชมวิวสาว

ประกอบด้วยแมกไม้ไพรพฤษา

แลทิวเขาซ้อนซับสลับตา

สุดพรรณนาความงามยามได้ยล

ขึ้นเขาปักชักใจหายคล้ายลมใส่

มองลงไปใจหวามคร้ามอีกหน

เห็นหุบเหวหินขรุขระต่างปะปน

แลระคนลานตาน่าตกใจ

รถแล่นเลาะผ่านเขามาพาใจชื่น

ไม่ต้องฝืนอารมณ์ข่มใจได้

หนทางสู่ที่หวังยังยาวไกล

อดทนไว้เกาะสีชังยังรอเรา

น้องเหน็ดเหนื่อยเมื่อยหลับกลับฝันถึง

ใจคะนึงหวนหาพาใจเหงา

ยินเสียงแว่วแผ่วดังฟังเบาๆ

เหมือนพี่เนาเคียงข้างไม่ห่างกัน

โอ้อกเอ๋ยเคยเห็นกันทุกวันชื่น

เคยระรื่นเริงร่าพาสุขสันต์

แต่วันนี้เราต้องพรากจากไกลกัน

ต้องโศกศัลย์ร่ำไห้อาลัยวอน

ตกใจตื่นรู้ว่าฝันให้หวั่นจิต

เฝ้าครุ่นคิดครวญหาพาสังหรณ์

กลัวพี่ไม่ห่วงหาไม่อาทร

กลัวตัดรอนให้อกหักรักมลาย

ถึงชลบุรีเมืองน้ำสมคำกล่าว

มองเขตอ่าวทะเลงามในยามสาย

ระลอกคลื่นกระทบฝั่งพังทลาย

แลหาดทรายขาวสะอาดพิลาสจริง

ถ้าแม้นพี่ได้มาในครานี้

จะชวนชี้ชวนชมและชวนวิ่ง

ชวนสนุกสุขสมใจไม่ประวิง

ละทุกสิ่งขอฟังคลื่นให้ชื่นใจ

ผ่านหมู่บ้านผ่านอำเภอเจอหลายอย่าง

สิ่งต่างๆดูแปลกตาน่าครวญใคร่

ทั้งภูมิประเทศทั้งผู้คนปะปนไป

เราควรได้พิจารณาศึกษาดู

ถึงศรีราชาพาใจสุขสนุกยิ่ง

ดีจริงจริงพบบ้านญาติพิลาสหรู

เข้าพักผ่อนใจกลับย้อนถึงพธู

พี่นั้นอยู่เป็นสุขหรือทุกข์ทน

กินปลาหมึกกุ้งปูหอยอร่อยเหลือ

แล้วออกเรือสู่ทะเลไม่เหหน

มองน้ำเชี่ยวเกลียวคลื่นเป็นวังวน

ใจสับสนนึกหวั่นหวาดให้ขลาดกลัว

เรือลำใหญ่สองชั้นพาดั้นสู่

สองลำคู่แล่นโต้คลื่นฝืนยิ้มหัว

ทั้งที่ใจเริ่มพรั่นสั่นระรัว

พร้อมเตรียมตัวเตรียมใจให้มั่นคง

มองทะเลกว้างใหญไพศาลนัก

ไร้แหล่งพักไร้แหล่งพิงประวิงหลง

ทะเลจรดขอบฟ้าน่างวยงง

เฝ้าพิศวงหลงเสน่ห์ทะเลคราม

เริ่มหายกลัวเริ่มเดินเพลินใจเหลือ

ดูไม่เบื่อฝูงปลาพาซักถาม

มองเห็นเกาะลิบลิบไฟพริบงาม

ทั้งครั่นคร้ามทั้งยินดีที่ได้เยือน

เกาะสีชังคงหวังชังแต่ชื่อ

บนเกาะหรือไม่ได้ชังดังที่เหมือน

อนุสรณ์สถานตำนานเตือน

ไม่ลืมเลือนสมเด็จพ่อขอเทิดไว้

เข้าพักบังกะโลโก้ไม่หยอก

ฟังระลอกคลื่นซัดซ่าพาแจ่มใส

ความเหน็ดเหนื่อนค่อยหายมลายไป

กำลังใจเตรียมไว้รับกับพรุ่งนี้

อาหารเย็นวันนี้มีหลายหลาก

ล้วนถูกปากถูกใจไปทุกที่

ยำหอยแมลงภู่ดูรสดี

ปลาหมึกมีรสหวานซาบซ่านลิ้น

ฟังเสียงคลื่นหยอกเอินจนเพลินหลับ

แต่ใจกลับคร่ำครวญหวนถวิล

ถึงผู้ยอดดวงใจได้ยลยิน

อกจะภินพังเพราะห่วงพี่ไม่มีจาง

เสียงเพื่อนปลุกให้ตื่นฟื้นจากฝัน

รีบลุกพลันตื่นขึ้นมาก่อนฟ้าสาง

เห็นตะวันระเรื่อแดงแสงเลือนราง

อยู่ท่ามกลางท้องสมุทรสุดคะเน

ทุกคนมาห้อมล้อมกันพร้อมหน้า

แล้วต่างพาร่วมสนุกสุขสรวลเส

เก็บเปลือกหอยจับปูดูฮาเฮ

ลงทะเลอาบน้ำชื่นฉ่ำใจ

พอสายหน่อยค่อยพากันคลาคลาด

เดินชมหาดทรายขาวพราวสดใส

ลมระรื่นพัดพามาคราใด

หอบเอาไอทะเลสวยมารวยริน

แล้วพร้อมใจไปไหว้เจ้าพ่อใหญ่

ขึ้นเขาไปตึกซ้อนซับสลับหิน

ดูแข็งแกร่งไม่ต้องกลัวจะพังภิน

เราได้ยินเสียงต้อนรับฟังจับใจ

เข้าไปไหว้ขอพรก่อนจะกลับ

แล้วน้อมรับกราบกรานท่านพ่อใหญ่

โปรดคุ้มครองผองภยันต์อันใดใด

อย่ากรายใกล้ให้ประสบสุขทุกผู้คน

ไปชมวังเสด็จพ่อจอม ร. ห้า

เด่นสง่าน่าสนใจใคร่ฉงน

มีหลายวังมีสระน้ำล้วนน่ายล

ใครคิดค้นแบบแปลนแสนอัศจรรย์

ไหว้เสด็จพ่อ ร. ห้าพาใจสุข

ละสิ่งทุกข์พากันเดินเพลินสุขสันต์

ลงอาบน้ำท่าเขาพังระวังกัน

นึกหวั่นหวั่นหวาดวิตกอกระรัว

เห็นปลอดเปลี่ยวผู้คนฉงนนัก

ไม่คึกคักมองท้องฟ้าพาสลัว

แต่น้ำใสสดชื่นระรื่นตัว

เลยลืมกลัวต่างเล่นน้ำจนฉ่ำทรวง

พอกลับถึงที่พัก ชักเหนื่อยอ่อน

เข้าห้องนอนนอนไม่หลับกลับเป็นห่วง

โอ้พ่อยอดเสน่หาอย่าหลอกลวง

น้องจะทวงสัญญาครากลับคืน

เตรียมเก็บของใส่กระเป๋าเฝ้าจดจ่อ

ลงมารอที่หาดทรายส่งใจฝืน

มองสมุทรสุดขอบฟ้าพากล้ำกลืน

น้ำตารื่นก่อนกลับก่อนลับตา

ได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์นานพอแล้ว

ได้พบแนวความคิดใหม่ไว้ศึกษา

เขียนนิราศเกาะสีชังดังได้มา

พรรณนาสื่อรักไว้ในกลอนเอย.

[cruroj]

คุณป้าขา...เขาใช่คุณลุงอะปล่าว?""อิอิอิ