(อาจารย์ จอม สุวรรณโณ วารสารพยายาลปีที่48 ฉบับที่ 1
บทบาทพยาบาลในการบำบัดแบบองค์รวม)
ปรัชญาและมุมมองบุคคลแบบองค์รวมกับศาสตร์ทางการพยาบาล
ปรัชญาแบบองค์รวมเป็นพื้นฐานแนวคิดที่มีความสอดคล้องกับความเชื่อเกี่ยวกับอภิกระบวนทัศน์พื้นฐาน(metaparadigms)ของศาสตร์ทางการพยาบาล
ที่เชื่อว่าคน(mam) ประกอบด้วยกาย
จิตและวิญญาณที่ไม่สามารถแยกจากกกันโดยมี
ปฏิสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อม(environment) ตลอดเวลา
ทั้งนี้เพื่อคงไว้ซึ่งสุขภาพ(health) ซึ่งเป็นภาวะสมดุลระหว่างกาย
จิตและวิญญาณที่แสดงถึงการดำรงอยู่ของบุคคล
นอกจากนี้การพยาบาลเป็นศาสตร์เกี่ยวข้องกับมนุษย์(human science)
โดยมุ่งเน้น แสวงหาความรู้
เพื่อทำความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับความรู้สึกนึกคิด ประสบการณ์
และการตอบสนองของบุคคลทั้งคน(whole person)
ต่อสุขภาพและความเจ็บป่วย(illness) ที่เกี่ยวข้องกับบริบทปัจจัย
สิ่งแวดล้อมทั้งภายในและภายนอกบุคคล
การปฏิบัติการพยาบาลเป็นการวินิจฉัย(diagnosis) และบำบัด
(therapeutic)การตอบสนองของบุคคลทั้งในภาวะสุขภาพดี(well-ness)
และเจ็บป่วย เพื่อให้บุคคลสามารถดำรงอยู่ได้อย่างผาสุก
สามารถกระทำหน้าที่ และบรรลุเป้าหนมายสูงสุดในชีวิต
จึงกล่าวได้ว่าการเข้าใจเกี่ยวกับความเป็นองค์รวมของบุคคลมีความสำคัญอย่างยิ่งในการปฏิบัติการพยาบาล
