พีคับกับแมลงสาบตัวนั้น


แมลงสาบ

        อย่าอ่านเรื่องนี้ถ้ากลัวว่าจะทำให้ขยะแขยง

      ฉันไม่ชอบแมลงสาบ มันน่าขยะแขยง ฉันกระโดดสะดุ้งทุกครั้งที่เจอหน้ามัน จนกระทั่งฉันได้รู้จักมันสัตว์เดรัจฉาน ...วันนั้นฉันยังจำได้ เนื่องจากจะมีการทดลองทางวิทยาศาสตร์เรื่องการหายใจ ซึ่งเหยื่อของงานนี้ก็คือแมลงสาบ ทุกกลุ่มต้องจับแมลงสาบไปทดลองจำนวนที่ใช้ก็ 4-5 ตัว ก็เผื่อๆหน่อย ฉันก็ไปจับที่บริเวณใต้หอพัก พลิกฝาท่อขึ้นจับ แรกๆก็เอามือใส่ถุงพลาสติก ต่อมาพอเริ่มชินกับความรู้สึกสัมผัสกับตัวมัน ก็ไม่ได้ใช้ถุงพลาสติก เพราะว่ามันเร็วมาก มันก็ไม่ยอมให้จับง่ายๆเหมือนกัน ช่วยกันตะครุบอยู่เป็นนานสองนาน ใส่ในถุงพลาสติกเจาะรูพอให้ไม่ตายเพื่อเอาไปทดลองในวันรุ่งขึ้น วิธีการทดลองโดยละเอียดฉันจำไม่ได้แล้ว แต่ที่แน่ๆแมลงสาบตัวที่ไม่ได้ใช้ทดลองรอด แต่ตัวที่ใช้ทดลองส่วนใหญ่ตาย ใครๆจะสนอะไร กับอีแค่แมลงสาบน่าเกลียดตายไปไม่กี่ตัว ฉันเริ่มชินกับมัน เวลารุ่นน้องที่หอพักเจอแมลงสาบในห้องก็จะมาเรียกฉันไปจัดการ ด้วยความไวของมือ ฉันจับเป็นแต่เพื่อกันความขยะแขยงที่จะเกิดขึ้นโดยรอบฉันจึงใช้ถุงพลาสติก ฉันจับทั้งจิ้งจกด้วย ทั้งหมดถูกนำไปปล่อย ....ผ่านมาหลายปีจากที่ๆฉันจากมา ที่บ้านฉันก็ยังเจอมัน ความรู้สึกขยะแขยงได้กลับมาอีกครั้ง แมลงสาบหลายตัวตายอนาจ เพราะความโมโหของฉันที่ดันมาไม่รู้จักเวลา และแมลงสาบหลายตัวถูกจับเป็นเมื่อฉันอารมณ์ดีมีศีลธรรม เป็นธรรมดาเมื่อเราคุ้นเคยกับสิ่งใดๆมันก็จะเริ่มชินชา เหมื่อนกับความชั่วเมื่อเราเริ่มขึ้นทีละนิดๆ มันก็จะเต็มรูปแบบขึ้นมา เขาเรียกกันว่าชั่วช้า คือค่อยๆชั่ว ก็เหมื่อนกับที่ฉันจับแมลงสาบมือเปล่าโดยไม่ใช้ถุงพลาสติก แต่ต่อมาเมื่อไม่ได้จับมานานความรู้สึกขยะแขยงที่มีมาแต่เดิมก็กลับมาอีก ......จนเมื่อไม่นานมานี้หลังจากวันที่ฉันถูกหักอกแล้วได้เห็นโลกนี้ชัดเจนขึ้น ผ่านมาประมาณ3เดือน เช้าวันนั้นหลังจากเปิดบ้านทำงานตอนเช้าเสร็จสรรพ ฉันก็มานั่งเล่นที่ประจำของฉัน คนงานก็มาแล้วกำลังจัดของหน้าร้าน สิ่งหนึ่งก็ผ่านเข้ามาในสายตา มันคือแมลงสาบที่นอนหงายเพราะถูกเหยียบครึ่งตัว กำลังกระดิกขาอยู่เพียงเพื่อรอเวลาเท่านั้น แมลงสาบตัวนี้กระเด็นมาจากไหนก็น่าจะเป็นที่จัดร้านนั่นเอง น้ำตาของฉันกำลังจะไหลออกมา ความตายอยู่ต่อหน้าแล้วฉันรีบฝืนเจริญธาตุฯต่อด้วยไตรฯทันทีเพื่อระงับน้ำตาเอาไว้ ขาของมันยังกระดิกต่อไปจนกระทั้งขณะที่ฉันกำลังขายของ คนงานคนหนึ่งก็เหยียบมัน และมันก็นิ่งไป ทำไมกับอีแค่แมลงสาบตัวเดียวถึงรู้สึกไปได้ ใครอ่านจบแล้วหาว่าบ้าก็ตามใจเถิด

คำสำคัญ (Tags): #แมลงสาบ
หมายเลขบันทึก: 223641เขียนเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2008 19:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 พฤษภาคม 2012 02:52 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

สวัสดีคะ

ตัวหนังสือเล็กนะคะ

ขอโทษด้วยนะคะ

ขออนุญาตแนะนำนะคะ

ทำหนังสือให้โตกว่านี้ให้น่าอ่านและน่าติดตามคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท