งานที่ประสบความสำเร็จ
1.การตรวจบทความ และ การส่งบทความเผยแพร่
วิธีดำเดินงาน
- ตรวจสอบบทความเบื่องต้นเพื่อดูความครบถ้วนขององค์ประกอบ ความสอดคร้องของแต่ละส่วน และความถูกต้องของรูปแบบ
- เมื่อมีหน่วยงานแบบประชาสัมพันธ์ให้ส่งบทความ ดำเนินการคัดเลือกบทความ ตรวจสอบเงื่อนไขของหน่วยงานที่เผยแพร่บทความ และปรับบทความให้เข้าตามเงื่อนไข และนำส่งเพื่อเผยแพร่
- หน่วยงานที่เผยแพร่ส่งบทความให้ผู้ทรงคุณวุติตรวจ และส่งกลับมาแก้ไขปรับปรุงตามคำแนะนำของผู้ทรงคุณวุติ บัณฑิตวิทยาลัย ดำเนินการแก้ไข และส่งกลับไป เท่าที่ผ่านมาได้รับการเผยแพร่ทุกรายการ
ปัญหา
การปรับปรุงแก้ไขตามบทความตามคำแนะนำของผู้ทรงคุณวุฒิในบางกรณีไม่สามารถทำได้สมบูรณ์ เพราะผู้แก้ไขไม่ใช้ผู้ทำวิจัยเองและไม่มีสือเกียวข้องในงานวิจัย แม้ตรวจสอบจากเล่มรายงานการวิจัยแล้ว ก็ไม่สามารถตอคำถามส่วนนั้นได้
2. การตรวจรูปแบบรายงานการวิจัย
วิธีดำเนินงาน
- ตรวจรูปแบบและวิเคราะห์ข้อบกพ่อง ข้อผิดพลาดที่พบบ่อย และตรวจสอลชี้แจง ด้วยคำอธิบายให้นักศึกษาเข้าใจ
- ถ้าเป็นไปได้ จะตรวจและอธิบายกับนักศึกษาโดยตรง ซึ่งจะมีการขยายผลโดยตัวนึกศึกษาเองไปสู่กลุ่มเพื่อน
กราบเรียนท่านอาจารย์ ปิยนุช ..อยากให้ท่านได้นำเสนอเทคนิคการเขียนบทความวิทยานิพนธ์ด้วยครับ...
สวัสดีครับแม่..................
ไม่รู้ว่ามี Blog กับเข้าเหมือนกัน
intrend น่าดู....อิ ....อิ
สวัสดีแม่
เห็นพี่เค้าเขียน ไม่บอกพิณเลย
มี Blog กับเค้าไม่รู้เลยเหมือนกันนะ
คิดถึงแม่เสมอ อย่าลืมโทรหาหนูน่า อิๆ
สวัสดีครับอาจารย์
สำบายดีบ่ครับ....คิดฮอดอยู่เด้อครับ
ไหน ๆ ก็ตั้งใจหาแล้ว...ขอฝากความคิดถึง...ซะเลยนะคร๊า..บ
อาจาร์ค่ะ
ประวัติอาจาร์มีน้อยจริง ๆ
มีแต่ประวัติส่วนตั๊วส่วนตัว
อยากรู้ประวัติส่วนอื่นๆ หรือด้านอื่นๆ บ้าง
เวลาทำงานสัมมนา จะได้ทราบ
เฮ่ สวัสดีค่ะ
อิอิ
สวัสดีค่ะอาจารย์
หนูมีเรื่องเรียนถาม เรื่องเกี่ยวกับหนูพุก ถามว่า....
หนูพุกควรจะดีใจ หรือเสียใจดี กับเรื่องๆ นี้
มีอาจารย์ท่านหนึ่ง
ให้เขียนเรียงความ อาจเป็นการเขียนอธิบาย ให้ความหมาย ความสำคัญ ฯลฯ โดยให้หัวข้อมาหนึ่งหัวข้อ
ซึ่งหัวข้อดังกล่าวบังเอิญเป็นหัวข้อที่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนา
ไม่ขอบอกหัวข้อจริง ๆนะค่ะ ขอบอกแต่แนวแล้วกัน
หนูพุกไม่รู้ว่าจะเขียนอย่างไร
หนูพุกจึงใช้วิธีการเขียนแบบการเขียนสอบนักธรรม
ซึ่งหฯพุกคิดว่า
น่าจะทำให้หนูพุกได้คะแนนพอสมควร และคงไม่มีใครเขียนในลักษณะนี้
หนูพุกจึงเริ่มเขียนเรียงความ จากหัวข้อที่กำหนดให้
หนูพุกใช้ความรู้ที่เรียนมา ( ลืมบอกไปว่าหนูพุกเคนสอบนักธรรม จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่จะเขียนได้)
เขียนเรียงความจนจบ และส่งงานชิ้นนั้นไปพร้อมกับเพื่อนคนอื่นๆ
เมื่ออาจารย์ที่สั่งงานได้นำไปอ่านแล้ว หนึ่งอาทิตย์ต่อมาในเวลาเรียน
ท่านก็ได้กล่าวถึงงานที่นักศึกษาส่งไป
จากนั้นท่านก็กล่าวว่า มีงานชิ้นหนึ่ง
" ลักษณะการเขียนเหมือนกับไปให้หลวงพี่ที่วัดเขียนให้ "
หนูพุกได้ยินและคิดในใจว่า " หนูพุกเขียนเอง คิดเอง ทำไมอาจารย์ท่านถึงกล่าวเช่นนั้น หนูพุกสงสัย
หนูพุกอยากถามว่า งานของหนูพุกที่ส่งไปมันไม่ได้เรื่อง หรือสำนวนมันดีเกินกว่าที่หนูพุกจะเขียนได้ หรืออเป็นย่างไรกันแน่ แต่สุดท้ายหนูพุกก็ไม่กล้าถาม"
ในฐานะที่อาจารย์เป็นอาจารย์
อาจารย์ช่วยให้คำแนะนำ ตามความเป็นจริงโดยไม่มีเหตุผลอื่นใด นอกจากความเป็นกลางเท่านั้น
ว่าหนูพุกควรดีใจ หรือเสียใจค่ะ
ถึงแม้เรื่องมันจะเล็ก แต่มันก็ติดอยู่ในใจหนูพุกมาตลอดสามปีแล้ว
ไม่รู้ว่าทำไมไม่ลืมสักที ภาพเหตุการณ์ในวันนั้นมันแว๊บเข้ามาเป็นบางครั้ง
ทำให้หนูพุกรู้สึกหดหู่ใจนัก
ขอบล่วงหน้าคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำที่จะตอบกลับให้หนูพุก
สวัสดีค่ะคุณป้า
อินเทรนสุดๆค่ะ ปอทำblogไม่เป็นเลย ดีจริงๆค่ะ^^
คิดถึงป้าเหรียญ และกับข้าวอร่อยๆที่อุตดิดนะคะ *-*
สวัสดีค่ะคุณป้าที่รัก
เพิ่งรู้ว่าป้าเหรียญมี Blog ด้วย(รู้ทีหลังชาวบ้านเลย)
คิดถึงป้าเหรียญที่สุดเลย
พักนี้ฝันถึงป้าเหรียญ ลุงเทิง พี่โทนแล้วก็พี่พิณสองวันติดเลย สงสัยจะคิดถึงมาก
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
คำว่า "ความสำเร็จ" ชังเข้าใจยากเสีย้เหลือเกิน..
ถ้าคนนั้นไม่รู้จักคำว่า "พอ"
ขอบคุณนะครับ