พื้นที่นี้สำหรับ “บุคคลในความทรงจำ”
ก่อนหน้านี้ผู้เขียนเคยได้ยินและได้ชมโครงการเพื่อสังคมของเชฟรอนมาได้ระยะหนึ่ง โดยโครงการ ณ ขณะนั้นมีกิจกรรมช่วยเหลือสังคมด้วยรูปแบบและวิธีการสนับสนุนที่แปลกและแตกต่างออกไป
ในแง่หนึ่งถึงแม้จะรู้ว่าเป็นหนึ่งในกลวิธีทางการประชาสัมพันธ์ (ในหมวดเพื่อสังคมหรือ CSR ในปัจจุบัน) ผู้เขียนก็ยังเห็นแง่ดีของโครงการดังกล่าวว่า โครงการดีๆ เหล่านี้ทำให้คุณครูในโรงเรียนต่างๆหรือแม้กระทั่งผู้ที่เป็น "บุคคลธรรมดาทั่วไป" ที่อยู่ในจังหวัดต่างๆ ทั่วประเทศได้ถูกฉายแสงส่องไปยังพวกเขา ให้พวกเขากลายเป็นผู้ที่สังคมต่างหันมาให้ความสนใจ ได้รับการเคารพนับถือ และยกย่องคุณความดีของเขา จากสิ่งที่เขาเคยทำเงียบๆ โดยไม่ได้หวังผลตอบแทนใดๆ
มาตอนนี้เชฟรอนมีโครงการต่อเนื่อง (ซึ่งสันนิษฐานได้ว่าคงไม่ใช่ลักษณะของการสร้างภาพแบบชั่วครั้งชั่วคราว) ในคราวนี้เขาเชิญชวนให้ทุกคนหันมาบอกเล่าเรื่องราวดีๆ ที่เกิดขึ้นกับคุณผ่านเว็บ http://www.chevronschool.com ผู้เขียนเลยอยากเชิญชวนให้ทุกคนลองหันกลับมานึกถึง "บุคคลในความทรงจำ" ไม่ว่าจะเป็น "คุณครูชีวิต" ที่ครั้งหนึ่งเคยปลุกใจเราจนทำให้ท่านกล้าลุกขึ้นและยืนหยัดอยู่ได้ในวันนี้ โดยไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นการบอกเล่าเรื่องราวของคุณครูที่เป็นคุณครูเฉพาะในโรงเรียนเท่านั้น แต่เป็นใครก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ พี่ น้อง ผองเพื่อน เจ้านาย ผู้ร่วมงาน หรือธรรมชาติสิ่งรอบตัว สิ่งหนึ่งที่ดีในการบอกเล่าเรื่องราวเหล่านี้ก็คือ การที่เราได้รู้ว่า เราอาจไม่ได้เป็นคนเพียงคนเดียวในโลกที่พยายามทำให้โลกและสังคมรอบๆ ตัวดีขึ้น แต่อาจจะพบว่า ยังมีคนอีกหลายร้อยหลายพันคนที่พยายามทำในสิ่งเดียวกันกับที่เราทำอยู่ เพื่อที่ว่าเราจะได้มีกำลังใจในการทำสิ่งที่ดีๆ ที่ถูกต้องต่อไป
นอกจากนั้นแล้วยังทำให้เราได้มีเวลาหยุดคิดพิจารณา เสมือนการหยุดเดินและลงนั่งนิ่งๆ ชั่วเพียงเวลาหนึ่งเพื่อหวนระลึกนึกถึงสิ่งต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ที่ผ่านมาและผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนในบางครั้งเราก็ลืมที่จะขอบคุณคนบางคนที่ทำให้เรามีชีวิตที่ดีขึ้นเพียงเพราะคำพูดบางคำของเขาที่เอ่ยมาเพื่อเตือนใจเราในวันที่เราอ่อนล้าอ่อนแรง
บางทีชีวิตก็อาจต้องการช่วงเวลาหยุดพักกันบ้าง ลองนั่งนึกดูกันเล่นๆ นะคะว่า "ครูชีวิต" ของท่านนั้น ท่านเลือกที่จะนึกถึงใคร? ...และไม่แน่ว่า ถ้าท่านนั่งลงอ่านเรื่องราวครูชีวิตของคนอื่นๆ บางทีท่านอาจเจอเข้ากับคนที่ท่านรู้จัก ซึ่งครั้งหนึ่งท่านได้กลายเป็น "ครูชีวิต" ให้กับคนอื่นโดยไม่รู้ตัวก็ได้ค่ะ
ความเห็น (3)
คุณครูขา
ไว้ว่างๆ หนูจะมาเขียนบ้างนะคะ
คิดถึงคุณครุนะคะ อิอิ
ดีค่ะดี...มาผลัดกันเล่าเลยดีกว่า ^_^
แกเขียนไรเยอะแยะเนี่ย อิอิอิ