"ศูนย์ฟื้นฟู.....สู่สากล"

    ช่วงสายของวันหนึ่ง พยาบาลตึกพิเศษ ได้นำผู้ป่วยต่างประเทศ อายุประมาณ 35 ปีมาพบดิฉันที่ศูนย์ฟื้นฟู เนื่องจากอยู่ตึกพิเศษได้ประมาณ 7 วันและต้องการออกจากโรงพยาบาล เนื่องตองการความอิสระและไม่มีอาการทุกข์ทรมานจากยาเสพติดแล้ว พี่พยาบาลได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับความสำคัญของการฟื้นฟูและแนะนำให้ฟื้นฟูแบบผู้ป่วยนอกเนื่องจากญาติขาดความมั่นใจและกังวลว่าน้องชายที่มาต่างประเทศจะกลับไปติดซ้ำอีก หลังจากที่ข้าพเจ้าพยายามให้ข้อมูลและแนะนำโปรแกรมซะ(เมื่อยมือ...คือพูดแบบ Snake...Snake...fish...fish...)โชคดีที่หัวหน้าถ่ายทอดได้สละสิทธ์ให้ดิฉันไปเรียน cause ภาษาอังกฤษแทนจึงทำให้เกิดความมั่นใจแกล้าที่จะพูดมากขึ้นหลังจากนั้นพี่ชายและน้องต่างชาติได้ตกลงใจจะกลับมาพบและยินดีเข้ารับการบำบัดฟื้นฟูในรูปแบบ จิตสังคมบำบัด ก่อนนัด 1 วัน พี่ชายโทรติดต่อกับดิฉันว่าอยากให้น้องชายเข้ารับการรักษาเนื่องจากมีความเสี่ยงสูงเช่น การเที่ยวกลางคืน การดื่มสุรา และใช้ยา ดิฉันแนะนำมาพบและปรึกษาแพทย์ ในวันรุ่งขึ้นพี่ชายได้พาน้องกลับเข้ารับการรักษาในตึกพิเศษอีกครั้งโดยแพทย์ให้บำบัดอีก 1 อาทิตย์และพี่ชายวางแผนการฟื้นฟูร่วมกับพี่หัวหน้าตึกและดิฉันให้น้องชายมารับการบำบัดฟื้นฟูวันจันทร์ พุธ ศุกร์ สิ่งที่ดิฉันต้องเตรียมอันดับแรกคือ 1. คู่มือที่เป็นภาษาอังกฤษของนักบำบัดและรับการบำบัด 2. การเตรียมความพร้อมเกี่ยวกับบทเรียนในแต่ละบทและแต่ละครั้งที่ทำกับผู้รับการบำบัด 3. การค้นคว้าศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับบทเรียนและคำอธิบายที่จะทำให้ผู้รับการบำบัดเข้าใจ ได้ทั้งหมด 16 บทเรียนเริ่มมีความเข้าใจธรรมชาติและภาษามากขึ้น แรกๆ ดิฉันยังจำได้ว่าผุ้ป่วยพูด กึ่งตลกๆว่า "OK Iteach you ...English,You teach Me ...Thai ผู้ป่วยมีแนวคิด และสามารถแลกเปลี่ยนประสบการณ์ได้ดีและได้ทำการส่งต่อเครือข่ายที่ใกล้ที่อยู่ได้ฟื้นฟูต่อในจังหวัดหนองบัวลำภุ วันนี้ศูนย์ฟื้นฟูสู่สากลแล้ว เราแนะนำการเข้ากลุ่ม NA ต่อ หลังจบโปรแกรมและกลับไปที่อเมริกาเนื่องจากมีอยู่ในแต่ละรัฐ สามารถติดต่อได้  ประสบการณืครั้งนี้ทำให้เกิดความมั่นใจ มีผู้ป่วยต่างชาติ ติดสุรา เมธาโดน มารับการฟื้นฟูถึงแม้จะไม่ได้รับการฟื้นฟูเต็มรูปแบบเราก็สามารถให้ทักษะการเลิกยาระยะต้นกับเขาไปและมีคู่มือที่เป็นภาษาต่างประเทศอย่างชัดเจน

   ดิฉันรู้สึกขอบคุณผู้ป่วยที่ทำให้เรามีการพัฒนาและเตรียมความพร้อมในการเตรียมสู่สากล( โดยเฉพาะดิฉันมั่นใจเพราะจบโปรแกรมไปพร้อมๆกับคนไข้ )

   ก่อนจบดิฉันอยากจะกล่าวถึง" จุดเปลี่ยนที่สำคัญ"สู่ความสำเร็จ

1. ถ้าพี่พยาบาลผู้นั้นไม่ได้ให้ข้อมูลและคำนะนำเบื้องต้นพร้อมการส่งต่อ ผุ้ป่วยจะไม่ได้รับการบำบัดฟื้นฟู/ญาติจะวิตกกังวล

2. การจัดการอบรมเพื่อพัฒนา สมรรถนะและการได้รับโอกาศพัฒนาสมรรถนะที่ยังขาดอยู่

3.การวางแผนร่วมกันระหว่างหน่วยงานภายในสถานฟื้นฟู ผู้ป่วยและครอบครัว

4. ความมุ่งมั่ที่จะไปให้ถึงวิสัยทัศน์ พันธกิจของสถาบัน

5. การนำผลของประสบการณ์ไปแผ่ขยายและประยุกต์ใช้กับผู้ป่วยรายอื่นๆ

6. กระบวนการช่วยเหลือครอบครัวที่ยังขาดความรู้ ความเข้าใจ

7.การสร้างสัมพันธภาพที่ดีไม่ว่าเชื้อชาติ หรือภาษใด จะสื่อทางภาท่าทาง มิตรภาพได้ทุกชาติ ทุกภาษา

                                                           นางวันเพ็ญ  ใจปทุม