ได้อ่านหนังสือชื่อ ธรรมะหลับสบาย อ่านแล้วรู้สึกชอบ นำตอนนี้มาฝากเพื่อนๆชาว Gotoknow เป็นเรื่องของการเรียนรู้ที่จะประเมินตนเองว่า เมื่อนำไปเทียบกับสิ่งแวดล้อมรอบตัวของคุณแล้วคุณเป็นคนประเภทไหน นั่นคือ
* เมื่อโกรธไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตามจะไม่ยอมสลัดความโกรธนั้นออกไปจากใจเสียที แต่กลับยินดีปล่อยให้ความโกรธซึ่งไม่มีประโยชน์อะไรเลยนั้นฟักตัวอยู่ในความทรงจำส่วนลึกของคุณอย่างนานแสนนานไม่รู้จบสิ้น บางคนยังคอยเติมเชื้อไฟแห่งความโกรธด้วยการคิดถึงเหตุแห่งความโกรธซ้ำแล้วซ้ำเล่า บางคนชอบกอดความโกรธไว้กับตัวเองจนถึงนาทีสุดท้ายของชีวิตก็วางไม่ลง ปลงไม่เป็น เกิดในภพหน้าก็จะมีหน้าตาที่ไม่เป็นที่ชื่นชมของใครๆ มีจิตใจไม่ต่างกับบัวแล้งน้ำ มีวาจาไม่น่าฟัง ถ้าคุณเป็นคนที่โกรธใครแล้วลืมไม่ลง จัดเป็นคนประเภทรอยขีดบนก้อนหิน
** เมื่อโกรธใครสักคนด้วยสาเหตุใดก็ตาม จะไม่ยอมปล่อยให้ความโกรธทำร้ายตัวเองได้นานนัก แต่จะพยายามใช้สติปัญญาที่อยู่เหนือความโกรธ ขจัดความโกรธออกไปในเวลาอันสั้น เหมือนกับเราเอาไม้ไปขีดเขียนบนหาดทราย ทิ้งไว้สักพักหนึ่ง คลื่นก็สาดซัดทรายมาลบรอยขีดเขียนนั้นหายไป เหลือไว้แต่ผืนทรายว่างปล่าวขาวสะอาดเช่นเดิม คนที่ไม่ยอมปล่อยตนเองให้เป็นทาสความโกรธนานๆ คือคนประเภทรอยขีดบนหาดทราย
*** เมื่อโกรธใครสักคนด้วยสาเหตุใดก็ตาม จะมีสติรู้เท่าทันความโกรธของตัวเองว่ามันเป็นเพียง อารมณ์ชั่ววูบ ซึ่งไม่มีตัวตนอยู่จริง พอรู้ทันก็ปล่อยวางได้อย่างฉับพลันทันทีเหมือนกับการที่เราเอาไม้ขีดลงบนสายน้ำ รอยขีดนั้นไม่คงอยู่ แต่จะถูกสายน้ำกลืนหายไปภายในเวลาชั่วพริบตา คนที่โกรธแล้วมีสติสามารถปล่อยวางความโกรธได้อย่างฉับพลัน นี่แหละคือ คนประเภทรอยขีดบนสายน้ำ ซึ่งคนประเภทนี้เองคือคนที่มีความสุขมากที่สุดในโลก เพราะจะไม่ต้องทุกข์ตรอม กับพิษของความโกระทุกคืนทุกวัน
Kroomaew ขอถามสมาชิก Gotoknow ว่า คุณเป็นคนประเภทไหน ก้อนหิน หาดทราย หรือสายน้ำ อย่าลืมตอบตามความจริงนะ..
สวัสดีค่ะ
***อยากเป็นแค่หาดทรายและสายน้ำ แต่บาดแผลจากการถูกทำร้าย เหมือนรอยอารมณ์ที่อยู่บนหิน กำลังเยียวยาด้วยธรรมโอสถค่ะ
ดังนั้น ครูอ้อยขอชอบน้ำ อยากเป็นน้ำ ที่มีแต่ความฉ่ำชื่นค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ เคยโกรธเพื่อนจนเครียดทำให้สุขภาพ และจิตใจแย่ไปหลายครั้งค่ะ แต่ปัจจุบันพยายามปล่อยวางค่ะ และเดินสายกลางค่ะ
ผมก็ชอบน้ำครับ ดื่มน้ำวันละสองสามลิตรได้มั๊ง แต่ใช้น้ำเกี่ยวกับสุขอนามัยเยอะมากกว่าดื่มกินเยอะเลย จะบอกว่าไม่ให้โกรธเลยคงไม่ได้ครับ ยังไม่ใช่อรหันต์ แต่โกรธปุ๊บดับปั๊บนี่ทำได้ครับ และผมเชื่อว่าหลายๆคนในนี้ทำได้นะครับ ต่อไปก็พัฒนาเป็นจำนวนครั้งที่โกรธน้อยลงไปเรื่อยๆครับ
ขอบคุณครับ
รอยขีดในอากาศครับ
. ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน .. มารู้ทันอารมณ์โกรธ..
. ขอให้ธรรมโอสถซึ่งเป็นยาขนานเอกรักษารอยแผลที่เคยมีให้หายไปไวๆนะคะคุณ
กิติมา เป็นกำลังใจให้ค่ะ
. ครูอ้อยเหมาะแล้วที่จะเป็นน้ำ เพราะแวะเข้าไปอ่านเรื่องราวที่ครูอ้อยนำมาฝากครั้ง
ใดก็สุขใจ ค่ะ
. ดีใจกับคุณสุนันทาด้วยที่ปล่อยวางได้ ความสุขยังรออยู่ข้างหน้าอีกมากมาย
. ขอบคุณที่แวะมานะคะคุณ hall ขอให้การจัดการกับอารมณ์โกรธของคุณ
พัฒนาดียิ่งๆขึ้นนะคะ
. ชีวิตของคนสองคนจะไปด้วยกันได้นานแค่ไหน..ขึ้นกับความใส่ใจที่มีให้กัน
เหมือนที่คุณ คนพลัดถิ่นบอก.. ขอบคุณที่แวะมานะคะ..
. ถ้าเป็นรอยขีดในอากาศได้เหมือนคุณ small man คงดีไม่น้อย จะพยายาม..
. ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาทักทายอีกครั้ง ....
สวัสดี
เอามาฝาก
จากพลอย
ขอบคุณสำหรับของฝากนะพลอย ป้าแมวชอบมาก