- เมื่อวันก่อนไปนั่งที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง ในจังหวัดอุดรธานี ระหว่างที่สุนทรียสนทนา สวนเส เฮฮา กับเพื่อน ๆ อยู่นั้นผมก็สังเกตุเห็นว่า ร้านอาหารร้านนี้มีรูป "คนในตำนาน" อยู่หลายท่าน มีทั้งที่ผมรู้จักและไม่รู้จักชื่อ
- จริง ๆ แล้ว การเดินทางไปจังหวัดอุดรธานีในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเข้าร่วมการอบรมสัมมนาบุคลากร ของคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม เรื่อง "กระบวนทัศน์และวัฒนธรรมใหม่ของมหาวิทยาลัย" ระหว่างวันที่ 13-14 ตุลาคม 2551 ณ นาข่าบุรี รีสอร์ท จังหวัดอุดรธานี โดยท่านคณบดีได้เรียนเชิญท่านนายแพทย์ยงยุทธ วงศ์ภิรมย์ศานติ มาเป็นวิทยากรบรรยายในครั้งนี้
- ตัวผมเองได้ออกเดินทางล่วงหน้าร่วมไปกับทีมท่าน ดร.อำนาจ ชนะวงษ์ ตั้งแต่ 4.30 น. เพื่อไปให้ทันใส่บาตรที่วัดป่าบ้านตาด ในงานนี้ผมอิ่มบุญและได้เรียนรู้วัตรปฏิบัติของวัดป่ามาไม่น้อยครับ
- ในมุมมองของผม การสัมมนาในครั้งนี้เป็นการสัมมนาที่ได้ผลและทรงคุณค่ายิ่ง โดยจะสังเกตุได้จากว่า ในเช้าวันแรกของการสัมมนานั้น ผู้ร่วมส่วนใหญ่ดูจะมีหน้าตายุ่ง ๆ ดูสับสนวุ่นวายตามแบบปุถุชนทั่วไป แต่เมื่อทุกคนได้รับการฝึกฝนเรียนรู้เกี่ยวกับ "สมาธิ" การกำหนดลมหายใจเพื่อฝึกให้มี "สติ" ในวันสุดท้ายนั้น ผมเห็นว่าหน้าตาของทุก ๆ คนมีความสุข มีสมาธิ มีสติมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
- ---------------------------
- กลับมาที่เรื่อง "คนในตำนาน" ... ผมเกิดความเชื่อมโยงว่า คนในตำนานเหล่านั้น คงต้องล้วนแล้วแต่มีสมาธิ สติ และปัญญา ในระดับที่น่าจะเรียกได้ว่า "บรรลุ" แล้ว ถึงได้ทำงานและสร้างคุณาประโยชน์ต่อสังคมโลกได้อย่างดีและไม่หลงทางเช่นนั้น ดั่งหนังสือ "SHAMBHALA" ได้กล่าวเอาไว้ตอนหนึ่งว่า ...
...การสำแดงออกซึ่งความดีงามพื้นฐานอย่างเต็มขีดขั้น อย่างสดฉ่ำและสง่างาม
การณ์ทั้งนี้จะเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อคุณตระหนักได้ว่าคุณมิได้ครอบครองความดีงามพื้นฐานอยู่
แต่ทว่าตัวคุณได้กลายเป็นความดีงามพื้นฐานเองทีเดียว
ดังนั้น การฝึกฝนก็คือ การเรียนรู้ที่จะพำนักอยู่ในความดีงามพื้นฐาน
พำนักอยู่ในสภาวะแห่งความเรียบง่ายอย่างสมบูรณ์ตามทางพุทธ
สภาวะนั้นเรียกว่าความไร้ตัวตน(อนัตตา)...