สิ่งที่เธอตอบแทนแสนเจ็บนัก
นี่หรือรักที่เธออยากให้ฉัน
ที่ผ่านมาคลุมเครือไม่เว้นวัน
ในใจหวั่นกลัวสัมพันธ์รักนั้นลวง
เธอชอบทำเหมือนฉันไม่มีค่า
ที่ผ่านมามีแต่ฉันที่คอยห่วง
เฝ้าเก็บงำซ้ำไว้อยู่ในทรวง
น้ำตาร่วงความเจ็บนั้นทับถมใจ
เธองอนฉันก็ง้อไม่รอช้า
เธอเย็นชาทำตัวยิ่งห่างไกล
มีคนถามเธอคบฉันฐานะใด
ตอบอย่างไรเมื่อเธอไม่เคยเอ่ยออกมา
วันเวลาพารักเรายิ่งเหินห่าง
ความรักจางจืดหายไม่มีค่า
แม้แต่คำว่ารักที่เธอเอ่ยออกมา
ดูเหมือนว่าไม่จริงใจกับมันเลย
แค่ไม่รักกัน....ก็ผิดมากพออยู่แล้ว....อย่าหลอกกันอีกเลย
ฉันรู้สึกเกลียดเธอจริงๆ ที่เธอทิ้งฉันไว้ตรงนี้
ไม่รักก็อย่าหลอกกันได้ไหมคนดี เพราะฉันคนนี้ลืมความหลังไม่เก่งอย่างเธอ
ทำไมฉันเป็นอย่างนี้ ...ไม่ถือสา แต่มันรู้สึก
ก็แค่คนเหงา ๆ แวะเข้ามาทักทาย....คิดว่าตัวเองโดนแล้ว เหมือนบทกวี นี้จริงๆ เศร้าอ่ะ.....