จะแปลกอะไรไหม ที่คนเราต่างกันค้นหาความสุข ตามแนวที่ตัวเองคิดว่าเหมาะกับตัวเองแล้ว เราไม่มีสิทธิ์ไปบอกว่า ขอทานคนข้างถนนนั้น มีชีวิตอย่างน่าเวทนา ไม่มีความสุข
เราไม่เคยมีเครื่องชั่งน้ำหนัก ความสุขที่เที่ยงธรรม เที่ยงแท้ หรือ อย่างเป็นกลางนัก แต่ทว่าเราก็มีเครื่องชั่งของเราแล้วภายในใจของแต่ละคน ซึ่งมันก็บอกเข็มชี้ตัวเลขไม่เท่ากัน แม้ว่าจะมีสิ่งตอบสนองความสุขเหมือนกัน หรือเท่า ๆ กันก็ตาม ดังนั้นการค้นหาว่าอะไรคือความสุขที่แท้จริงของเรานั้น เป็นหน้าที่หลักของมนุษย์ที่เกิดมา บางคนก็หาเจอ บางคนก็หาไม่เจอ แต่คนส่วนมากนั้นถูกหลอก ถูกกระแสสังคมหลอก หลอกให้เชื่อหลอกให้ตาม ให้ทำตามว่าสิ่งนี้แหละเป็นความสุข ของมนุษย์ทั้งหลาย ผู้ถูกหลอกเขาไม่เคยได้คิด ได้สำรวจตัวเองเลยว่าสิ่งที่กระแสสังคมป้อนให้นั้น ทำให้เขามีความสุขมากแค่ไหน หรืออย่างน้อยก็จะยั่งยืนแค่ไหน