ในขณะที่เรารู้โกรธ เกลียด ใครสักคน
ตราบใดที่เรามีอารมณ์ โกรธ เกลียด ฉุน หงุดหงิด
เคยสังเกตกันมั้ย ว่ายิ่งเรา โกรธ เกลียด มากเท่าไร
เราก็จะไม่สบายใจ ทุรนทุราย มากเท่ากัน
แล้วเราจะทำอย่างนั้นไปทำไม
เขียนสั้นๆ เพื่อข่มใจตัวเอง ยามที่มีอารมณ์ไม่ดีครับ
ความเห็น (3)
krutoi เห็นด้วยค่ะ โกรธ เกลียด ฉุน หงุดหงิด ล้วนบั่นทอนสูขภาพตัวเอง หากเราฝึกตามรู้จิต คิดอะไร ดักหน้าให้ทัน รู้ทันจิต แล้วเราก็จะรูว่าที่แท้มันคือภาพลวงตา หลอกหลอนให้เราบ้าตาม จงมีสติ และจงมีสติ ไม่ต้องเจ๊บปวดกับสิ่งใดๆ
ขอบคุณครับ สำหรับข้อ comment
2-3 วันก่อนมีข่าว ผู้สมัครผู้ว่า
คุมอารมณ์ไม่อยู่ ต่อยนักข่าว
นี้คือ บทเรียน ของความโกรธ
เหมือนท่านอาจารย์พระพยอม กล่าว
"โกรธ คือ โง่ โมโห คือ บ้า"
เป็นเรื่องน่าชังโตแล้วทั้ง 2 ฝ่าย ต่างลืมตัว ลืมหน้าที่ นักข่าวก็มัน ถาเจาะได้คงมัน หรือเป็นเกมที่ทำแบบนั้นแล้ว คุณผู้สมัครหลงกลตกหลุมพราง เกมดับผู้สมัคร เกมโชว์ความเก่งของนักข่าว และน่าชังที่มาออกข่าวไม่รู้จบให้เด็กๆบริโภค จะเลือกแบบไหนเป็นแบบอย่างหรือดูไว้เป็นบทเรียน??????