จากฟ้อนเล็บสู่ความภาคภูมิใจ

จากฟ้อนเล็บสู่ความภาคภูมิใจ

 

          ในวันนี้มีความภาคภูมิใจและรู้สึกยินดี จนที่จะอดนำมาเล่าสู่ทุกท่านไม่ได้ หากท่านผู้ที่เคยอ่านบันทึก ฟ้อนเล็บ ที่ผู้เขียนได้เขียนประวัติที่มาของการแสดงชุดนี้ ท่านคงจะทราบดีว่าการแสดง ฟ้อนเล็บ นั้นมีความเป็นมาอย่างไร มีความสวยงาม มีความหมายและความสำคัญต่อวัฒนธรรมของภาคเหนือตลอดจนเป็นวัฒนธรรมอันสูงค่าของชาติ

          สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 1 ได้ดำเนินการจัดการแข่งขันกิจกรรมศิลปหัตถกรรมในสาระการเรียนรู้ต่างๆ เพื่อคัดเลือกเป็นตัวแทนเขตพื้นที่ฯ ในการเข้าร่วมแข่งขันศิลปหัตถกรรมภาคเหนือ ณ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง จังหวัดลำปาง ระหว่างวันที่ 7 – 9 ธันวาคม 2551  โดยโรงเรียนบ้านเนินสง่าซึ่งเป็นโรงเรียนของผู้เขียน ได้ผ่านการรอบคัดเลือกเข้ามาแข่งในรอบชิงชนะเลิศระดับเขตพื้นที่ทางการศึกษาจำนวน 5 กิจกรรม ประกอบไปด้วย 1. ตอบปัญหาภาษาอังกฤษ (ช่วงชั้นที่ 3) 2. วงดนตรีปีพาทย์ผสมเครื่องสาย (ระดับประถมศึกษา) 3. ฟ้อนเล็บ (ช่วงชั้นที่ 2) 4. รำวงมาตรฐาน (ช่วงชั้นที่ 2) 5.  รำวงมาตรฐาน (ช่วงชั้นที่ 3)  

          โดยได้จัดการแข่งขันในวันศุกร์ที่ 3 และเสาร์ที่ 4 ตุลาคม 2551 ผลการแข่งขันที่ทำให้ผู้เขียนภาคภูมิใจมากคือ ฟ้อนเล็บ โดยได้ชนะเลิศอันดับที่ 1 และวงดนตรีปีพาทย์ผสมเครื่องสาย ที่ได้ชนะเลิศอันดับที่1 เช่นกัน ใน 2 กิจกรรมนี้ ได้เป็นตัวแทนไปร่วมแข่งขันศิลปหัตถกรรมภาคเหนือ ณ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง แต่ที่น่าเสียดายมากคือ รำวงมาตรฐาน(ช่วงชั้นที่2) ชนะเลิศอันดับที่ 2 แพ้ อันดับที่ 1 เพียง 1 คะแนน และรำวงมาตรฐาน(ช่วงชั้นที่3) ชนะเลิศอันดับที่ 3

          ผลการแข่งขันก็เป็นที่น่าพึงพอใจของคณะครูและนักเรียนทุกคน ต้องขอขอบคุณท่านผู้อำนวยสิงห์ทอง  กล้วยหอมทอง ที่ให้การสนับสนุน และคณะครูทุกท่านที่สนับสนุนส่งเสริมตลอดจนเป็นกำลังใจ โดยเฉพาะคุณครูศิวารินทร์  อุดแก้ว คุณครูพัชราพร  เจริญสิทธิกุล คุณครูทองรวม  อินคล้าย ทำให้ผู้เขียนเองอดที่จะภาคภูมิใจไม่ได้ จึงขอโอกาสนี้นำมาเล่าแบ่งปันความดีใจกับทุกท่านครับ

 

 

[โก๊ะจิจัง แซ่เฮ]

[บัวชูฝัก]

• สวัสดีครับน้องจิ
• ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
• ขอบคุณมากครับ