ปลูกผักกินเอง

         เขียนร้อยแก้ว ผ่านไป หลายบันทึก     ในใจนึก ทำอย่างไร ให้แตกต่าง
มานึกได้ วันนี้ ว่ามีทาง                             จึงสรรสร้าง ร้อยกรอง มาลองดู
บทกวี ของไทย ช่างไพเราะ                        ช่างเหมาะเจาะ เพลินใจ สบายหู
ดูเหมาะสม มีคุณค่า น่าเชิดชู                      สุนทรภู่ สร้างไว้ ให้พวกเรา
จึงเขียนบล็อก เป็นกลอน อย่างอ่อนหัด           อาจติดขัด ไม่ลื่นไหล เหมือนใครเขา
ไม่ได้เขียน ต่อเนื่อง มานานเนา                   กว่าจะเข้า ที่ได้ คงหลายวัน
คงต้องเขียน เรื่องง่าย ในตอนต้น                 อาจจะด้น ลำนำ ทำให้ขัน
หากผิดพลาด พลั้งไป อภัยกัน                       เพราะว่ามัน ยังใหม่ ไม่คุ้นเคย
         ในวันนี้ จะว่า เรื่องอาหาร                  แต่ละจาน นั้นเสี่ยง นะคุณเอ๋ย
มีแต่สาร อันตราย ไม่น้อยเลย                     ถ้าเปรียบเปรย เหมือนว่า กินยาตาย
ในเนื้อหมู ฉีดสาร เหมือนกลั่นแกล้ง              ให้เนื้อแดง ดูดี ตอนที่ขาย
กินนานนาน มันก็เป็น อันตราย                      เกิดโรคร้าย ทรมาน พาลตายไว
กินเนื้อปลา ตาใส ดูใหม่แท้                         ก็ดันแช่ ฟอร์มาลีน กินไม่ไหว
กินพืชผัก มักมี ยาจับใบ                             ที่ฉีดไว้ กันแมลง มากัดกิน
บางคนบอก กินไป ไม่งั้นอด                        พูดประชด ว่าดี  กว่ากินหิน
กินกินไป ไม่นาน มันก็ชิน                             สุดท้ายสิ้น  ชีพไป  เพียงไม่นาน
      หากจะให้ ปลอดภัย ในวันนี้                    ควรจะมี แปลงผัก ไว้ที่บ้าน
จะได้มี พืชผัก รับประทาน                             และสืบสาน เศรษฐกิจ แบบพอเพียง