“คุณหมอฉายศรีฯ” เป็นบุคคลสำคัญที่สนับสนุนโดยทั้ง “เอื้อ” และ “อำนวย” ให้เกิดการทำ KM ขึ้นในสำนักฯ ตัวท่านเองถือได้ว่าเป็น “คลังความรู้” ทั้ง explicit และ tacit ด้านการป้องกันควบคุมโรคไม่ติดต่อคนสำคัญของประเทศ วันนี้ท่านได้จัดเวทีเล็กๆ ขึ้น เพื่อที่จะแบ่งปันถ่ายทอดความรู้จากตัวท่านไปสู่ “คลังความรู้” ของสำนักฯ และผู้เขียนได้มีโอกาสเข้าไปร่วมวงด้วย
ผู้เขียนเห็นความตั้งใจและความปรารถนาดีที่จะแบ่งปันความรู้ของ “คุณหมอ” และในเวทีวันนี้เราต่างก็ได้รับความรู้มากมาย แต่ในมุมมองของผู้เขียนยังอดรู้สึกไม่ได้ว่าเกิด “กระบวนการเรียนรู้” น้อยไปซักหน่อย เพราะมีการแลกเปลี่ยนกันน้อย เหมือนเรามารับความรู้จากคุณหมอฝ่ายเดียว ผู้เขียนลองคิดดูว่าถ้าเราปรับวิธีการซักนิดหนึ่ง โดยจัดให้เวทีวันนี้เป็นเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในหัวข้อ “โมเดลการป้องกันควบคุมโรคไม่ติดต่อและการบาดเจ็บ” และมีการเตรียมการโดยให้ “ผู้เข้าร่วม” ไปค้นหาศึกษาเรียนรู้โมเดลต่างๆ แล้วเลือกกันมาคนละหนึ่งโมเดล จากนั้นก็มาพูดคุยแลกเปลี่ยนกันในเวทีว่าแต่ละคนได้เรียนรู้อะไร แต่ละโมเดลเป็นอย่างไร จะนำไปปรับประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติงานในแต่ละบริบทให้เหมาะสมได้อย่างไร มีการใช้โมเดลนี้ในการดำเนินงานโครงการใดมาบ้างแล้วหรือไม่ ได้ผลเป็นอย่างไร แล้วก็ช่วยกัน discuss อย่างกว้างขวาง โดยมี “คุณหมอฉายศรีฯ” เป็นที่ปรึกษาคอยช่วยชี้แนะ หรืออะไรในทำนองคล้ายๆ อย่างนี้ ผู้เขียนคิดว่าน่าจะทำให้ “ผู้เข้าร่วม” มีโอกาสในการเตรียมตัวทำการบ้านมาล่วงหน้า ได้ฝึกค้นหา ฝึกคิด ฝึกนำเสนอ รวมทั้งได้เรียนรู้ทั้งก่อน ระหว่าง และหลังการจัดเวที และยิ่งถ้ามีการจัดเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างนี้อย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอโดยเปลี่ยนหัวข้อไปเรื่อยๆ ให้สอดคล้องกับการดำเนินงานของสำนักฯ บรรยากาศของการแบ่งปัน แลกเปลี่ยน เรียนรู้ ก็จะค่อยๆ เกิดขึ้น
อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนเห็นว่าเวทีวันนี้เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีของการฝึก share ซึ่งเมื่อมีครั้งแรกแล้วก็ย่อมจะต้องมีครั้งต่อๆ ไป ที่เราจะค่อยๆ ร่วมกันปรับรูปแบบวิธีการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราได้ไปเรียนรู้แนวคิด หลักการ รวมถึงได้ไปฝึกปฏิบัติทดลองใช้เครื่องมือ KM ต่างๆ กันใน WS แล้ว เราก็น่าจะได้กลับมาร่วมกันสร้างบรรยากาศของการ share & learn ได้อย่างเพลิดเพลินกันทั้งสำนักฯ
ปลาทูแม่กลอง
2 ตุลาคม 2551
ไม่มีความเห็น