กวีวรรคทอง ๑๔ บทสุดท้ายของนิยายรัก
ดอกรักบานในหัวใจใครทั้งโลก
แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน
และอาจเป็นเช่นนี้ชั่วชีวัน
เมื่อรักอันแจ่มกระจ่างเลือนร้างไกล
จาก บทสุดท้ายของนิยายรัก
เฉลิมศักดิ์ รงคผลิน
ปี พ.ศ. ๒๕๑๑
ดอกรักบาน หวานใจ ไปทั้งโลก
แต่ดอกโศก บานเบ่ง ในใจฉัน
อันหวานอื่น หมื่นแสน ในใจกัน
ส่วนใจฉัน ทุกค่ำเช้า เศร้าระทม
จากครูอ้อย
ดอกรักบาน หัวใจ ไปทั้งโลก
ดอกโศกไม่มีในหัวใจฉัน
ความสุขมีมากมายสารพัน
เพียงแค่ปันใจรักโลกทั้งมวล