Writeสาระ (๒) ผมคือช่างสร้างเด็ก

ผมจะเป็นครูต่อไป

Writeสาระ ๒ ผมคือช่างสร้างเด็ก

            เราเป็นครูไปทำไม  เพื่ออะไร  เป็นคำถามที่เฝ้ารบกวนผมอยู่บ่อยครั้ง บางครั้งก็ยิ้ม บางครั้งก็ร้องไห้ น้ำตาเปื้อนหล่นอยู่ในหัวใจของตัวเอง

            เพราะหลายคนมิได้เป็นครูเหมือนดั่งใจที่ตัวเองเฝ้าคิด

            มิได้เป็นความผิดของใคร  แต่เป็นความผิดของใจ ที่ใคร่ครวญคิดไปเอง  ผมเคยหัดเขียนกลอนไว้บทหนึ่ง  เพื่อเตือนสติตัวเอง

            ¤ ฉันคือช่างสร้างเด็ก               จากเด็กเล็กเล็กจนจวบใหญ่

            ฉันมอบหวังฉันให้ทั้งกำลังใจ     และเหนือสิ่งอื่นใดฉันให้ปัญญา

                  ทุกช่วงเวลาที่ฉันอยู่              ฉันสู้อุตส่าห์เสาะแสวงหา

            ศิลปะ สรรพะ วิทยา                     เพื่อนำมา ประสิทธิ์ ประสาทพร

                 ไม่เคยแม้แต่โมโห โทสะจริต ไม่เคยแม้คิดเบียดบังการสอน

            ไม่เคยแม้คิดสลัดปัดรอน              เพราะฉันรักการสอนเหนือสิ่งใด

            ¤ ฉันคือช่างสร้างเด็ก                 จากผู้เยาว์ผู้เล็กเป็นผู้ใหญ่

            และฉันคงเป็นครูต่อไป                 เป็นครูด้วยหัวใจเป็นครู  ๚๛

 

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

[ธีรนร นพรส]

สดุดีคุณครู