เรื่องที่ไม่อยากเล่า..แต่..ก็อดไม่ได้

ณ วันนี้จึงขอขอบคุณที่ได้เป็นอดีตศึกษานิเทศก์ และอยากบอกว่าที่จากมามิใช่เพราะไม่รักศึกษานิเทศก์แต่..จากมาก็เพราะเป็นศึกษานิเทศก์ ผู้แสวงหาความจริง ผู้แสวงหาคำตอบในสิ่งที่ต้องการรู้ ...

ก็ยังคิดถึง พี่ เพื่อนและน้องๆ ศึกษานิเทศก์ทุกคน

พวกเราที่จากมาแปลงร่างเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ต่างก็เงียบหายไปกับสายลม สายหมอกและสายฝน

"ทุกข์สุขฉันใดไม่รู้เลย  ได้แต่เอ่ยทักถามกับความฝัน  เกลียดโลกนี้ที่มีบางวัน  แม้แต่ฝันยังต้องคอย"

สำนวนกลอนของใครในอดีตที่ยังจำได้เริ่มผุดขึ้นมา

เพราะชีวิตคือการเดินทางและก็ต้องเดินทางตลอดชีวิต เริ่มจากเป็นครู

เป็นศึกษานิเทศก์และเป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัย

บางเวลาก็เหน็บหนาว บางคราวก็เหนื่อยล้า  แต่ยังไม่ถึงเวลาพัก  ก็จักต้องเดินกันต่อไป

แต่...อยากจะเล่าให้พี่ๆ น้อง ๆผองเพื่อนเราฟังว่า

การเป็นศึกษานิเทศก์เปรียบเป็นน้ำไหล  ได้พัฒนา ได้เรียนรู้อยู่ตลอดเวลา

พวกเราไปไกลจนใครเขาตามเราไม่ทัน  จริงๆนะ

แต่การเรียนรู้ของพวกเรามีหลายระดับ  บางคนอาจได้แค่การรับรู้

แต่บางคนมีต้นทุนเดิมมาก คิดต่อ พัฒนาต่อ เกิดการเรียนรู้จากการนำไปประยุกต์ใช้

เพราะฉะนั้น ประเภทแค่รับรู้ก็คงได้แต่ ได้เข้าร่วมอบรม ประชุมสัมมนา เปลี่ยนที่นอน

เจอเพื่อนฝูง รับเบี้ยเล้ยง ค่าพาหนะแล้วก็กลับ  ก็ไม่งอกงาม หรืองอกเงยแต่ประการใด

ประเภทที่รับรู้ เริ่มศึกษาให้เข้าใจให้ถ่องแท้ และนำไปประยุกต์ใช้ ทดลองใช้ก้จะสรุปเป็น

ความรู้ ความเข้าใจ แบบรู้จริง รู้ลึกและรู้รอบ สามารถนำไปเผยแพร่ ถ่ายทอด นิเทศคนอื่นได้

สรุปได้ว่า  ศึกษานิเทศก์ มีโอกาสได้เรียนรู้และพัฒนาอย่างต่อเนื่อง  ขึ้นอยู่กับตัวศึกษานิเทศก์เอง

ว่าจะสามารถ สรุป สังเคราะห์ วิเคราะห์และสร้างองค์ความรู้ใหม่ได้ด้วยตนเองหรือไม่

ที่นี้...หลายคนก็อยากให้เล่าว่า   แล้วเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยล่ะ  ซำบายดีบ๋อ

ตอบไว้ ณ บรรทัดนี้ได้เลยว่า  ซำบายดีมากๆ  (ขีดเส้นใต้หลายเส้น)

โธ่...ก็คือครู นั่นเอง  (เพียงแต่เรียกชื่อแตกต่างกัน) ภาระงานก็มี 3 -4  ข้อท่องให้ขึ้นใจ

ข้อหนึ่ง สอน ข้อสอง ศึกษาค้นคว้า วิเคราะห์วิจัย เขียนตำรา ข้อสาม บริการสังคม ท้องถิ่นและส่งเสริม

ศิลปวัฒนธรรม  ไม่ยากใช่ไหมคะ

โอกาสที่ได้ไปอบรม ประชุม สัมมนาที่โน่นที่นี่ เหมือนศึกษานิเทศก์ ค่อนข้างยาก เพราะภาระงานสอน

เต็มพิกัด  จะไปไหนทีต้องบันทึกมอบภาระงานให้นักศึกษาทำกิจกรรม หรือต้องจัดการให้เรียบร้อย

อีกประการหนึ่งขึ้นอยู่กับวิสัยทัศน์ของผู้บริหารของมหาวิทยาลัย

เจอผู้บริหารยอดเยี่ยม วิสัยทัศน์กว้างไกล ส่งเสริมให้บุคคลากรได้ไปพัฒนา ได้ไปเรียนรู้ ก็โอ เค

แต่ถ้าเจอประเภท วิสัยทัศน์ แคบ ประสบการณ์แคบ ใจแคบ  ขนาดได้รับเชิญไปเป็นวิทยากรภายนอก

ยังห้าม ต่อว่า ต่างๆนานา ก็จบกัน ( เวลาประเมินคุณภาพหน้าตื่นมาขอผลงานว่ามีบุคลากรได้รับเชิญ

เป็นวิทยากรช่วยเหลือสังคมเท่าไหร่ กี่ครั้ง กี่คน  ก็มี) ขึ้นอยู่ว่าใครโชคดีกว่ากัน

เพราะฉะนั้น  ภารกิจแตกต่างไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง

ถ้าพูดถึงการใช้ศักยภาพที่มี  เอามาใช้ไมjถึง 30%ของความสามารถที่มีด้วยซ้ำ 

เพราะงานศึกษานิเทศก์ใช้ศักยภาพสูงมากกว่าจะทำงานเสร็จต้องใช้ความคิด

วางแผน การประสานสิบทิศ  การเรียนรู้ลักษณะการทำงานกับเจ้านาย เพื่อนร่วมงาน ทีมงานและครู

มิใช่จะประสบความสำเร็จกันได้ง่าย ๆ เพราะฉะนั้นอย่ายอมให้ใครมาดูหมิ่นว่าด้อยกว่าใครเขา

ณ  วันนี้ จึงขอบคุณที่ได้เป็นอดีตศึกษานิเทศก์

และอยากบอกว่าที่จากมา  มิใช่เพราะไม่รักศึกษานิเทศก์

แต่...จากมาก็เพราะ....เป็นศึกษานิเทศก์

ผู้แสวงหาความจริง  ผู้แสวงหาคำตอบในสิ่งที่ต้องการรู้

พี่เอ๋ย เพื่อนเอ๋ย น้องเอ๋ย  ที่เราเหนื่อยนักหนาในการพัฒนาคุณภาพ  ยิ่งกว่าเข็ญครกขึ้นภูเขา

บัดนี้   รู้และเข้าใจ้  เข้าใจว่าต้นตอหรือรากเหง้าของปัญหาอยู่ที่ใด

ประเทศไทยของเรา ยังต้องปฏิวัติ  ปฏิรูป  อีกสักเท่าไหร่ ไม่รู้เลย

 

[คนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย)]

อ่านแล้วตรงกับตัวเองตอนนี้เลยครับ

[อนงค์ศิริ]

ตอบ คนพลัดถิ่น

ที่จริงตั้งใจจะบันทึกต่อ

แต่รู้สึกแน่นหน้าอก พูดต่อไม่ออก

ขอเพิ่มเติมในวันต่อไป ดีใจที่แวะมาเยี่ยม

และยังให้กำลังใจ ขอบคุณค่ะ

[ลำดวน]

• ถึงอย่างก็ยังมีลำดวน
• และพี่น้องชาว ศน.
• ที่ยังรักและคิดถึง พี่สาวที่แสนดีคนนี้ค่ะ
• สู้ๆนะคะ

[อนงค์ศิริ]

ตอบ น้องหัวหน้าลำดวน

พี่คิดถึงพวกเราเสมอ

และจะเร่งรังสรรค์ผลงานวิชาการให้มากๆ

ตอนนี้ก็วิจัยจบไปแล้วหนึ่งเรื่อง และจะลุยโรงเรียน ตชด.

สนุกกับงาน พลอยคิดถึงพวกเราจ๊ะ