กวีวรรคทอง ๑๓ อีศาน
ในฟ้าบ่มีน้ำ ในดินซ้ำมีแต่ทราย
น้ำตาที่ตกราย ก็รีบซาบบ่รอซึม
แดดเปรี้ยงปานหัวแตก แผ่นดินแยกอยู่ทึบทึม
แผ่นอกที่ครางครึม ขยับแยกอยู่ตาปี
จาก อีศาน
อัศนี พลจันทร์ (นายผี)
พ.ศ. ๒๔๙๕
ไม่มีความเห็น