ป่า.....ในบ้าน

บ้านคือ...วิมานของเรา

 ป่า…..ในบ้าน  ( 3 )

         ฉันได้กล่าวไว้สองอย่างแล้ว…..ว่า  บ้านเป็นสิ่งที่ให้ความสุข   ต้นไม้ที่ฉันปลูกไว้ในบ้านแบบ  รกๆนั้น  ก็เป็นความสุข    เพราะฉันไม่ได้ปลูกแบบทิ้งกว้าง  ฉันรักและรดน้ำให้เขาได้เจริญเติบโต     อีกสิ่งที่ฉันจะกล่าวต่อไป….คือสัตว์เลี้ยง….แสนรักของฉัน   ที่เป็นเสมือนสมาชิกในครอบครัว   ข้อสำคัญเขาเป็นสิ่งที่มีชีวิต  ทำให้ฉันหายเหงาได้    ฉันมีเขาเป็นเพื่อน และเป็นเหมือน…ลูกๆด้วยในเวลาเดียวกัน

         ตัวแรก  ชื่อ ดุ๊กดิ๊ก  เป็นสุนัขเพศเมีย  โดเบอร์แมน ผสม สุนัขบ้าน  ขนสีดำ   เกิดในบ้านฉัน   เขาเกิดเมื่อเดือน มกราคม 2535  ปัจจุบัน มีอายุ  16 ปี  ( 112 ปี สุนัข )           

 

                         

 

                                                      ฉันชอบเรียกดุ๊กดิ๊กว่า พี่ดุ๊กดิ๊กคนสวย

 

                           

                     

 

                                                                           

           เมื่อตอน  พี่ดุ๊กดิ๊ก  อายุยังไม่มาก  เขาเก่งในเรื่องการจับสัตว์แปลกปลอมที่เข้ามาในบ้าน เช่น จิ้งเหลน   แมว   นก   และงู   ฉันไม่ต้องกลัวอะไรเลย  เพราะพี่ดุ๊กดิ๊ก จมูก และหูเขาดีมาก  จะรู้ว่ามีอะไรอยู่ที่ตรงไหน  ถ้าเขาไม่สามารถที่จะจับงูหรือจิ้งเหลนได้   เขาก็จะเห่าอยู่อย่างนั้น หรือมาตามให้ฉันไปช่วยเขา   ฉันต้องไปช่วยงัดแผ่นพื้นทางเดินให้เขาบ้าง   ยกกระถางต้นไม้บ้าง  เพราะถ้าไม่ช่วยเขา รับรองต้นไม้ฉันพังแน่  เขาจะแรงมาก สามารถเอาขาเขี่ยอิฐบล็อกได้ด้วย  มีหลายครั้งที่เขาจับงูตัวยาวประมาณเมตรเศษๆ ตัวเท่าข้อมือ  ฉันไม่รู้จักว่าเป็นงูอะไร  แต่เพื่อนๆบอกว่าเป็นงูสิงห์   เขาจะกัดกลางตัว  สะบัดจนงูตาย     เขาจะจับได้บ่อยมาก      เพื่อนบ้านฉันเขาพูดกับคนแถวนั้นว่า “ หมาบ้านนี้จับงูเก่งนะ ”  ถ้าในบ้านมีหนู เขาก็จะเห่าจนฉันต้องช่วยเขายกตู้บ้าง  หรือเลื่อนของบางอย่างที่เกะกะอยู่จนเขาจับหนูได้    ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะเห่าอยู่อย่างนั้น      แต่ด้วยตอนนี้อายุเขามากขึ้น  ฉันจึงไม่กล้าให้เขาจับงูอีก    ต้องระวัง เพราะเขาไม่ว่องไวเหมือนแต่ก่อนซะแล้ว  กลัวจะไม่ทันงูกลัวงูจะกัดเขาเสียก่อน   มีอยู่ครั้งนึงประมาณ 6 เดือนที่แล้ว  ฉันต้องพาดุ๊กดีก  โมจิและก๊วยเจ๋ง เข้าบ้าน  (โมจิและก๊วยเจ๋งจับงูไม่เป็น)    แล้วฉันก็พูดกับงูว่า     ให้เขาช่วยออกไปนอกบ้าน    ฉันกลัวเพราะไม่รู้ว่าเขามีพิษหรือไม่มีพิษ    กลัวเขาจะกัดพวกลูกๆฉัน  ตอนที่พวกลูกๆฉันไปค้นหาเจ้างูนี้     และ เมื่อฉันออกมาจากบ้านอีกที     งูตัวนั้นก็ได้ออกไปจากบ้านแล้ว  (ต่างคนก็…….ต่างกลัวกันแหละ)  

         ดุ๊กดิ๊ก…เขาจะรักโมจิ และก๊วยเจ๋ง  สังเกตได้จากตอนที่ฉันได้นำเจ้าสองตัวมาเลี้ยงตอนเล็กๆ  เขาจะเพียรมาอยู่ใกล้ๆ  และเลียหน้าเลียตา  เลียเข้าไปในหู จนขนเจ้าสองตัวเปียก   เขาดูแลและรักกันดีมาก

          ตัวที่สองชื่อ…โมจิ  เกิดเมื่อเดือนกรกฎาคม  2548   มีคนให้ฉันมา      เพราะตอนนั้นสุนัขที่ฉันเลี้ยงคู่กับดุ๊กดิ๊กตาย   ฉันเห็นดุ๊กดิ๊กเหงา    จึงได้เอาโมจิมาเลี้ยง   ตอนเล็กที่ได้มา  ไม่น่ารักเลยแต่พอจับอาบน้ำก็ดูดีหน่อย   ฉันให้กินน้ำมันปลา  ขนเขาจะสวย   (ดูซิ..รักเขามากแค่ไหน  น้ำมันปลาคนกินนะ..แต่ฉันไม่เคยกิน  ซื้อให้แต่พวกเขากินกัน)  และพวกเขาก็ชอบกินกันจริงๆจังๆเสียด้วย

              

                                        

                                                                                             ผมชื่อ……..โมจิครับ

        

     

ภาพนี้โมจิกับน้องสาวชื่อมิเอะ แต่ฉันต้องตัดใจให้มิเอะ กับคนที่เขารักสุนัขเหมือนกันไปเพราะเขากับดุ๊กดิ๊กไม่ถูกกัน  

 

                                                

 

โมจิ…. เขาเป็นสุนัขขี้อ้อน   ตั้งแต่ฉันเลี้ยงสุนัขมา    ฉันรู้ว่าสุนัขตัวเมียจะขี้อ้อนคอยเดินตาม  แต่นี่กลายเป็นโมจิ   ตอนเช้าฉันจะออกไปทำงาน  เขาก็จะอ้าปากร้องเสียงดังมาก   เมื่อฉันบอกว่าไปทำงาน  เขาก็จะทำปากห่อๆพูดกับฉัน   เขาไม่อยากให้ฉันออกไปไหน  เขาอยากให้อยู่บ้านกับเขาตอนเย็นพอฉันกลับมาถึงบ้าน  เขาจะเห่าไม่หยุด  เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง   จนฉันแกล้งพูดว่า  ถ้าไม่หยุดเห่า ฉันจะไม่เข้าบ้าน  เท่านั้นแหละ  เขาจะโต้ตอบด้วยการทำปากห่อๆ  แล้วพูดโต้ตอบกับฉันไปมาดูสิคะว่าฉัน…รู้ภาษาหมาด้วย    เพื่อนบ้านเขาได้ยิน  เขาว่ามันแสนรู้   บอกกับใครๆว่าหมาบ้านฉันพูดได้    ก็เพราะเวลาฉันไปบ้านเพื่อนคนนี้แหละ  รั้วบ้านติดกันแค่นี้     โมจิเขาจะร้องไม่หยุดเลย  แถมปีนรั้วดูฉันอีก     เสียงดังด้วย  ฉันกลัวคนแถวๆนั้นจะรำคาญ     จึงต้องรีบเข้าบ้าน  ดูเถอะค่ะ   บ้านเราติดกันแค่นี้    แต่เราต้องใช้โทรศัพท์คุยกัน     มันร้ายจริงๆๆ     แต่เวลาเราจะกอดเขา  เขาแฮ่ๆๆ   ขู่ไม่ให้กอด หรือจับ   จะกอดหรือจับได้  ก็เวลาเขากลัวเสียงปะทัด  เสียงฟ้าร้อง  หรือฝนตกแรงๆ   เขาจะเข้ามาหา  และจะมานั่งตักให้เรากอดได้    แถมยังขี้อิจฉา เวลาที่เรากอดดุ๊กดิ๊กหรือก๊วยเจ๋ง   หรือหวีขนให้สองตัวนี่   โมจิจะรีบมุดสอดตัวมาให้ฉันกอดหรือหวีขนให้ทันที

           ตัวที่สาม  ชื่อก๊วยเจ๋ง    เกิดเมื่อเดือน กรกฎาคม ปี 2549  เป็นสุนัขเพศผู้  พันธุ์ไทยหลังอานขนสั้น  สีดำ   ฉันได้สุนัขตัวนี้มาเพราะ  พี่ที่นับถือกันเขาเลี้ยงสุนัขไว้ สองตัว   ตัวเมียขนธรรมมดาสีขาวปนน้ำตาล  ส่วนตัวผู้ พันธุ์ไทยหลังอานสีดำ    ออกลูกมาแปดตัวหลังอานเกือบทุกตัว  ทุกตัวน่ารักมาก  เพื่อนฉันเป็นปลัด อบต.  เขาอยากได้ลูกสุนัขไปเลี้ยง   ฉันพาเพื่อนไปดู    ฉัน เห็นลูกสุนัขสีดำหลังอานขนสั้น (เจ้าก๊วยเจ๋งตัวนี้ล่ะ) รีบคว้าเอามาเป็นเจ้าของ      รู้สึกถูกชะตากับเจ้าก๊วยเจ๋งมาก  ส่วนปลัดเพื่อนฉันเอาไปเลี้ยงตั้งสี่ตัว  หลังอานทุกตัว  เพราะมันน่ารักทุกตัวนี่แหละ  ไม่รู้จะเลือกตัวไหนดีไงล่ะ    นี่ละคือสาเหตุที่ฉันมีสุนัขตัวที่สาม  …เจ้าจอมดื้อ….  จอมซน….ก๊วยเจ๋ง

                     

                                                               

                              

                                                                                               ก๊วยเจ๊ง…ครับผม

 

                                         

                                            

         

 

                  

                    

                 

                                           

          

                                                          

 

                              

ฉันรักสุนัขทั้งสามตัวมาก  ฉันจะให้ความรักกับเขาเท่าๆกันทั้งสาม  ให้พวกเขานอนกันในบ้านเพราะกลัวยุงจะกัดเขา   บ้านฉันยุงเยอะมาก   ในยามที่เขาเจ็บป่วยฉันจะให้สัตว์แพทย์มาตรวจหรือพาเขาไปโรงพยาบาล  เลี้ยงดูเขาอย่างดี   เราผูกพันกันมาก เพราะฉันเขาเป็น.สัตว์เลี้ยงที่….แสนรัก

 

               เมื่อบ้านฉัน   เป็นป่ามีต้นไม้มากมาย  เกิดความร่มเย็น    ฉันก็มีสมาชิกอื่นนอกเหนือจากสุนัขและงู   เพิ่มขี้นที่บ้าน  นั่นก็คือ นกต่างๆ  เช่น นกเขา  นกกางเขน   นกปรอท   นกปรอทหัวจุก นกกระจิบ  นกขมิ้น  ฯลฯ  แต่ฉันไม่อยากกล่าวถึงนกกระจอกและนกเอี้ยง  มันมากินอาหารในบ้านและขี้รดกระจกและในบริเวณบ้านทำให้บ้านฉันสกปรก     ฉันจะมีนกกางเขนมาทำรังออกลูก  ช่วยกันหาอาหารมาป้อนลูกๆมัน   สอนลูกบิน     นกเขาก็เช่นกัน  แต่นกเขาจะขี้เกียจทำรัง  จะมาออกไข่ในกระถางกล้วยไม้ฉัน   เมื่อลูกๆบินได้  มันก็จะพากันมาจับกิ่งไม้นอนเบียดกันในยามค่ำคืน  และจะมาจับกิ่งเดิมนอนทุกคืน  จนกว่าลูกๆของมันจะแยกไปมีคู่….

                 

 

                

 

                                 

                      

                         

 

                                     นกเขา  นกหางพัด   และลูกนกกางเขนในบ้านฉัน