กลอนสุนทรภู่

แม้ชีวีดับสิ้นนามยังอยู่ สุนทรภู่ครูกวีโลกยกย่อง
ยี่สิบหกมิถุนานามสมปอง ทุกทิศส่องซึ้งเกียรติและผลงาน
นิราศเรื่องเมืองแกลงที่รู้จัก ขุนช้างรักนางวันทองยังขับขาน
สิงหไกรภพทั้งไชยเชษฐ์เป็นนิทาน สืบตำนานสุนทรภู่คู่คนไทย
เป็นที่รักและคิดถึงคนึงนิตย์ สลักจิตฝังลึกสุดพิศมัย
นามของท่านยังคงอยู่ในจิตใจ ใครต่อใครล้วนรู้และสดุดี
วรรณกรรมขับเสภามีมากล้น ทุกแห่งหนต่างกล่าวขานกันทุกที่
จดจำไว้สุนทรภู่คู่กวี ว่านามนี้ยังคงอยู่ตลอดกาล

ระยองนี้มีกวีสุนทรภู่ มีนิทานวันทอง

ไชยเษฐ์รู้ค่าภาษา
เป็นกวีไทยที่ถูกยกย่องนานมา ว่าคำบทกลอนเพราะนักหนา  จริงเอย

สุนทรภู่ครูกวีที่นับถือ
คนร่ำลือทั่วแคว้นแดนสยาม
ทั่วโลกาทั้งผองต่างลือนาม
ว่าสยามมีกวีดีมิคลาย
แม้ท่านลาลับโลกนี้ไปแล้ว
แต่ผลงานยีงเพลิดแพร้วมิจางหาย
ท่านแต่งกลอนด้คติมีคมคาย
ทั้งใจกายรำรึกมิลืมเลือน

ยี่สิบหกมิถุนาวันประเสริฐ
เป็นวันเกิดท่านสุนทรกลอนโวหาร
สุนทรภู่อยู่คู่ใจไทยมานาน
โลกกล่าวขานกวีเอกก้องเกริกไกล
กวีเอกของโลกคือสุนทรภู่
ท่านคือครูกวีที่ยิ่งใหญ่
สุภาษิตสอนหญิงซึ่งจิตใจ
เพื่อสอนให้หญิงไทยใจงาม

26มิถุนามาบรรจบ
เราเคารพนพน้อมต่อครูท่าน
ท่านหนึ่งเดียวในจัยของพ้องทัย
ฝากผลงานให้ชาวไทยไว้ระลึก
ตราตรึงจิตมิรู้หาย
ขอนบน้อมก้มกราบท่านเอย

สดุดีครูกลอนสุนทรภู่

ยี่สิบหกมิถุนามาบรรจบ ขอน้อมนบบครูกลอนสุนทรสนาน

ผู้ที่จักสร้างสรรค์แห่งตำนาน ชนทั่วกาลกล่าวขานความเป็นมา

ชีวิตท่านยั่งยืนสี่สมัย คนทั่วไทยรู้ดีวิถีหนา

อยู่บ้านกร่ำอำเภอแกลงระยองนา คนศรัทธากราบไหว้ไว้อาลัย

ฝากผลงานลือเลื่องอันเปรื่องปราด คือนิราศเก้าเรื่องเฟื่องสมัย

ที่เด่นดังมีแน่ไม่แพ้ใคร หาใช่ไซร้ภูเขาทองนิราศดี

บทเสภาประพันธ์ไว้มีหลายหลาก คงไม่ยากหากจะเลือกเสภานี้

อันขุนช้างขุนแผนงามวจี เอื้อนเอ่ยทีซาบซึ้งพึงใจชวน

สุภาษิตสอนหญิงนั้นมีว่า ให้รักษาท่าทีศรีสงวน

เพื่อให้เจ้ารักเนื้อไม่ยั่วยวน ชายใดรวนก็อย่าหลงคารมคาย

อีกทั้งยังงานบ้านการเรือนนั้น อย่าทิ้งมันคือหน้าที่หญิงทั้งหลาย

นิทานดีพระอภัยมณีศรีแห่งชาย คนทั้งหายเล่าขานยาวนานมา

สดุดีครูกลอนสุนทรภู่ ตัวไม่อยู่แต่ชื่อเลื่องลือหนา

เป็นมหากวีเอกของโลกนา ขอบูชากลอนบทนี้กวีไทย

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

[พระปลัด]

เจริญพร โยมกิจจาลักษณ์

พระฟังความพราหมณ์น้อยสนองถาม  จึงเล่าความจะแจ้งแถลงไข

อันดนตรีมีคุณทุกอย่างไป                ย่อมใช้ได้ดังจินดาค่าบุรินทร์

ถึงมนุษย์ครุฑาเทวราช                   จัตุบาทกลางป่าพนาสิน

แม้นปี่เราเป่าไปให้ได้ยิน                  ก็สุดสิ้นโทโสที่โกรธาฯ

อาตมาชอบกลอนพระอภัยมณี จำได้หลายบท ล้วนมีคติสาระมาก

 

เจริญพร