ตามหาคนดี....ได้จากที่ไหนคะคุณแม่
ลูกสาวถามคุณแม่ว่า"เลือกคนดีจากที่ไหนและคนดีเป็นอย่างไร...คะแม่"
การเป็นคนดี..และดีที่สุดไม่มีหรอกลูก
ทำไม...ละค่ะคุณแม่.....
เพราะ ในโลกนี้ไม่มีใครดีที่สุดหรอกจ๊ะ
แต่หนูเป็นเด็กดีนะแม่
ดีแล้วจ๊ะ ที่ลูกเป็นเด็กดี
การเป็นคนดี..... ไม่สามารถเอาไม้บรรทัดมาวัดได้
การเป็นคนดีในระดับประเทศจะแตกต่างกันระหว่างการเป็นคนดีในครอบครัว
คนดีในครอบครัว....ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นคนดีในสังคมได้เช่นกัน
ในวันนี้แม่เป็นคนดี....ของลูก
แต่วันใด
คุณแม่ของลูก....มีอำนาจวาสนาได้เป็นนายก ขึ้นมา
แม่มีอำนาจ มีเงินทอง มีชื่อเสียง มีบารมี
ก็จะทำให้การเป็นคนดี....ของ...คุณแม่ค่อยๆลดลง
เพราะคุณแม่มีความอยากได้อยากมี มากขึ้นๆเรื่อยๆ
จึงทำให้แม่ขาดคุณธรรมจริยธรรม
หรือเรียกว่าเห็นแก่เงินเอาแต่ได้
ไม่รู้ว่าสิ่งที่ได้มาถูกหรือผิดอย่างไร
ก็ไม่สนใจ ขอให้ได้มา เป็นของตนเองเท่านั้น
เพื่อผลประโยชน์ของญาติมิตร
เพราะฉะนั้น อย่าเรียกหา....
คนดี....ในทุกวงการ.....
เพราะคนดีอาจเปลี่ยนแปลงได้เสมอ......
แล้วคุณจะตอบลูกว่าอย่างไร...บอกครูมดกับลูกสาวด้วยนะคะ....
คนดี คือ คนที่ไม่เล่นการเมืองทั้งในและนอกระบบรัฐสภา น่าจะใช่นา
อยากได้คนดี ให้เริ่มจากตัวเองก่อนครับ...หากทุกคนทำได้แบบนี้ เราคงมีคนดีเพิ่มขึ้นมากมาย
เก็บมาฝากจากบันทึกของyaimod ค่ะ
ขอบคุณ G2K
เย็นนี้ค่อยหายใจคล่องหน่อย วันนี้ละครตอนจบด้วย ตอนแรกคิดว่าจะไม่ดูแล้วล่ะ เบื่อละครน้ำเน่า ชีวิตคนยิ่งเน่ากว่าละครสะอีก ไปซื้อหนังมาตั้ง 3 เรื่อง กะว่าวันนี้จะดูหนังคลายเซ็งสะหน่อย แต่เอาไว้ค่อยดูพรุ่งนี้ก็ได้ เพราะพรุ่งนี้วันหยุด วันนี้ดูละครน้ำเน่าก่อนก็ดีน่ะดีจังที่ได้อ่านความสุขอยู่ที่ใด ของคนพลัดถิ่นแต่แย่จังทำไมตอนนี้ท้องฟ้าถึงได้มืดอย่างนี้ มองไม่เห็นเลยว่าเมฆเป็นหมาหรือยีราฟ โอมเพี้ยง ท้องฟ้าจ๋า ความมืดจงมลายหายไปให้สิ้น ฉันกับแม่จะดูเมฆในตอนกลางวัน และจะดูดาวตอนค่ำคืน โอ้โห มันวิเศษจริง ๆ ท้องฟ้าสว่างสดใส นั่นไง ฉันเห็นแล้ว นั่นไง 1 2 3 4 5 6 7 8 9.......เฮ้ย เมฆไบ้หวยรึเปล่าน้า แม่ดูสิ เมฆมันไบ้หวยได้ด้วย ไม่ใช่หรอกลูก เมฆมันบอกว่า ฉันคือตัวเลขและฉันก็มีค่ามากมายมหาศาลจนพวกเธอนับกันไม่ไหวเลยทีเดียว และฉันก็เปลี่ยนแปลงเคลื่อนไหวได้ตลอดเวลา อย่ายึดติดกับฉันเลยน่ะว่าฉันจะหมุนเวียนเปลี่ยนไปอย่างไร แต่จำเอาไว้น่ะ ยังไงเมื่อเธอยังมีชีวิตอยู่และมองขึ้นบนฟ้าเธอก็จะเจอฉัน และเห็นฉันตามค่าที่เธอมองและกำหนดมันด้วยตัวของเธอเอง ฉันก็เป็นอย่างนี้แหละ แล้วแต่ใครจะมองเห็นเป็นเช่นไร อยู่ที่ใจของเธอน้าเพราะว่าแม้ฉันจะเป็นเลขหนึ่ง ฉันก็เป็นเพียงแค่ค่าเริ่มต้นต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนฉันจึงจะได้ค่าเป็นล้าน ในขณะที่ฉันก็คือที่หนึ่งในโลกนี้ ไม่มีใครที่จะสู้ฉันได้ และฉันเป็นเลขเก้า จะทำยังไงฉันก็ต้องตามหลังเขาอยู่เป็นอันดับสุดท้ายทุกที แต่ก็นั่นแหละฉันก็ชนะทุกคนเมื่อฉันชวนเพื่อนมาอยู่ด้วยนั่นคือเลขศูนย์ เพื่อนฉันคนนี้อยู่โดดเดี่ยวไม่ได้หรอก เพราะเค้าจะไม่มีค่าเลย หากต้องอยู่ตัวคนเดียวแต่เค้ากลับสร้างคุณค่ามหาศาลให้กับคนอื่นได้ แล้วฉันก็บอกแม่ว่า แม่จ๋า แล้วทำไมลูกไปซื้อข้าวจานละบาท ทำไมไม่มีใครขายเลยล่ะ ทำไมเขาถึงขายเก้าบาทละแม่ ไม่เห็นมีใครอยากเป็นที่หนึ่งสักคน ก็นั่นไงลูกที่แม่ได้ให้คำตอบของเมฆไว้ว่า ทุกอย่างอยู่ที่คนมอง จำไว้น่ะลูก เมื่อไหร่ที่ลูกรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าก็จงดูบนท้องฟ้าน่ะ ลูกจะเห็นตัวเลขเหล่านั้น อย่าลืมล่ะว่า ทุกอย่างอยู่ที่คนมอง (ได้อ่านความสุขอยู่ที่ใดของคนพลัดถิ่นค่ะ แปลกเหมือนกันน่ะบางอย่างอยู่ที่ปลายจมูกเราแต่เหมือนอะไรมันปิดจมูกทำให้หายใจไม่คล่องเลย ทำยังไงที่จะเอาออกเพื่อที่จะได้หายใจให้สะดวกหน่อย แต่มันก็หาวิธีไม่ได้ จนได้อ่านบันทึกของคนพลัดถิ่น ทั้ง ๆ ที่บอกตัวเองเสมอว่า ไม่เป็นไรหรอก ไม่เป็นไร ใจเย็น ๆ สักวันนึงก็จะดีเอง แต่ก็ต้องยอมรับว่า มันก็แอบน้อยใจอยู่เหมือนกันที่คนอื่นเค้ามองเราแบบนั้น และทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ค่อยจะมีค่ารึไง เมื่อคืนยังนอนร้องไห้อยู่เลย แต่ตอนนี้พอได้อ่านความสุขอยู่ที่ใด ไม่มีอะไรปิดจมูกอีกแล้วล่ะ วู่ๆๆๆๆๆๆๆว้า ขอบคุณค่ะ G2K ที่ทำให้เราได้อ่านอะไรที่บางครั้งมันนิดเดียวแต่ก็สะกิดใจเพราะสิ่งนั้นเรามองไม่เห็นมาก่อน)