แผนกลยุทธ์..ของ"เจ้าฝน"

พี่เม่ยโดนกลยุทธ์เด็ด ของเจ้าฝนเข้าให้แล้ว

   ช่วงนี้กำลังเขียนแผนกลยุทธ์อยู่ค่ะ  ใครทำอะไรให้เห็น พี่เม่ยก็ต้องพยายามมองหาเป้าหมาย  วัตถุประสงค์ และวิธีดำเนินการให้ได้...

   เมื่อเย็นวันศุกร์ที่ผ่านมานี้เอง พี่เม่ยไปรับน้องจิ้นกลับจากการเข้าค่ายภาษาอังกฤษ ที่คณะศิลปศาสตร์ จึงได้อาสารับ น้องน้ำฝน ลูกสาวของ เพื่อนรัก กลับไปส่งที่บ้านด้วย ระหว่างนั่งมาในรถ เด็กๆก็สนทนากันไปตามเรื่องตามราว จนกระทั่งมาถึงเรื่องอาหารการกิน...............

   ฝน...."หนูทำกับข้าวเป็นด้วยนะคะ พี่จิ้น ..ทำสเต็คก็เป็นนะคะ.."

   พี่จิ้น.. "น้องฝนเคยกินสเต็คฝีมือแม่ของพี่หรือยัง  อร่อยมากเลยนะคะ"

   ฝน.... "แต่ของที่หนูทำก็อร่อยนะคะ  ถึงจะเค็มๆไปหน่อย"

   พี่จิ้น.. "ของแม่พี่นะ อร๊อย..อร่อย..."

   ฝน.... "ของหนูก็อร่อย..อร่อยกว่า......"

เสียงสนทนาเงียบไปสักครู่หนึ่ง รถก็ถึงจุดหมายพอดี เจ้าฝนจึงก้าวลงจากรถพร้อมกับยื่นหน้ามาพูดกับพี่เม่ยว่า... "แต่! หนูก็ยังอยากรู้เหมือนกัน...ว่าสเต็คของป้าเม่ยจะอร่อยแค่ไหนนะคะ..."

   เอาแล้วไหมล่ะ โดนกลยุทธ์เด็ดของเจ้าฝนเข้าให้แล้ว..พี่เม่ยบ๊ายบายเจ้าฝน แล้วก็เปรยๆกับเด็กๆ และคนที่กำลังขับรถอยู่ว่า "สงสัยต้องพาเจ้าฝนมาทานสเต็คที่บ้านซะแล้ว..."

   แผนกลยุทธ์ของเจ้าฝนเยี่ยมมาก วัตถุประสงค์ชัดเจน การดำเนินการก็สามารถทำสำเร็จได้ในประโยคเดียวเลยค่ะ..หรือคุณ "ไมโต" ว่าไง?

[mitochondria]

แล้วพี่เม่ย ก็จะรู้ว่า วันไหนที่พี่เม่ยชวนเจ้าน้ำฝน มาพิสูจน์ สเต็คจริงๆ แล้ว วันนั้นจะมีอีกคำพูดหนึ่งต่อท้าย

    "ป้าเม่ยขา   จัดเพิ่มเป็น 4 ที่ได้มั้ยคะ ฝนอยากให้พ่อ แม่ และน้องน้ำฟ้า มาช่วยพิสูจน์ด้วย ว่าป้าเม่ยทำอร่อยแค่ไหน จะได้ไม่มีใครสงสัยอีกไงคะ"

     อย่างนี้เขาเรียกว่า "ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น"   จริงมั้ยพี่เม่ย

[ต่าย]

    ขอเพิ่มอีกซักที่นะคะ อยากรู้เหมือนกัน ว่าสเต็กพี่เม่ยอร่อยแค่ไหน ขอเป็นสเต็กปลาได้มั้ยเอ่ย

[พี่เม่ย]

แซลมอน! นะคะ