สวัสดีครับ
ไม่ได้เข้ามาเขียนบันทึกนี้นานมากเลยครับ
เพราะว่าจิตนั้นไปสนใจอย่างอื่น คงเป็นจังหวะทั่วไปของวิถี...ที่ยังมีความหลากหลาย...
งานที่ผ่านมาจึงเดินบ้าง ไม่เดินบ้าง..หรือหยุดไปเลย
ทั้งนี้เพราะว่าในชุมชนที่ทุกคนยังต้องรอการนำนั้น เราอาจจะต้องค่อยๆเป็นไป
ในองค์กรที่มีเรื่องราวมากมายที่หลากหลายนั้น...
บางครั้ง..เราอาจจะไม่สามารถเดินไปตามที่เราใฝ่ฝัน หรือใจต้องการได้ทั้งหมด
เพราะงานพัฒนาต้อง ตามหลังงานประจำ....
ถ้าหากว่าในแต่ละวันเรารับมือกับจำนวนผู้ป่วยที่มากมาย ทั้งในและนอก ผ่าตัด
เช้า บ่ายดึก....
บางทีพลังแห่งงาน พลังแห่งการคิดค้นหาเพื่อให้เราได้มองโอกาส..อาจจะไม่พอเพียง
ขอเพียงเราไม่ท้อ ถ้าเหนื่อยก็พัก เเล้วเดินใหม่....
แม้ว่าจะพักไปนาน...แต่นั่นคือตัวตนที่เราต้องพยามเรียนรู้ต่อไปครับ....
เห็นความมุ่งมั่นของท่านสมคบ ท่านเลขา และทุกๆคน...
ก็ทำให้เราอยากจะช่วยต่อไปเหมือนกัน ทั้งนี้เพื่อภายในของเรา และพี่น้องทุกๆคน...
แม้จะรู้ว่าบางครั้งมันอาจจะ ล้มลุกคลุกคลานบ้างก็ตาม.....
บอกกับตัวเอง และแบ่งปันนักเดินทางครับ...
สวัสดีค่ะ
- เหนื่อยนักพักหน่อย ..แล้วค่อยจูงมือเดินหน้าต่อ เป็นกำลังใจให้เพื่อนร่วมทางค่ะ ...สู้ ๆ ๆ
สวัสดีคะ คุณหมอ
มีประสบกรารณ์สำหรับทางออก ตอนที่เหนื่อยสุดๆ กับเรื่องราวของงานคุณภาพ
ที่ไม่ค่อยจะมีคุณภาพ เท่าไร มันจูน กันไม่ติดระหว่งคำว่าคุณภาพ กับภาระงานที่ต้องรับ
ผิดชอบ และหัวโขนที่ค้องสวมใส่ ในแต่ละวัน หาทางออกให้กับตัวเอง โดยการเข้า
ป่า 3 วัน กับชีวิต ของคนเดินป่า เบาหลวง ป่าสวยที่เต้มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์
ของคำว่าป่า ความลำบากที่หาได้ไม่ง่ายนัก ของชีวิตคนเมือง จากเรื่องราวในวันนั้น
กลายเป้นเรื่องเล่าประจำโรงพยาบาลสำหรับทีมงานที่รู้ใจ
.. พี่เอ่ เครียดเมื่อไร บอกพวกผม ล่วงหน้านะครับ พวกผม จะได้ทำใจ
เป็น การเหน็บ เล็กๆ ของน้องในทีมนำ ที่ถุกเป้นเหยื่อในการเข้าป่า หนึ่ง ใน 8 ของ
คนเดินป่า บนยอดเขาหลวง ที่เต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย ต้องบอกว่า
.....เหนื่อยมาก
เย็นมาก ..... และก็โหดมาก ..... สุดยอด ของเส้นทางเดินป่า
ภุกระดึง..ที่มักกล่าวขานถึง ดูเล้กน้อย เมื่อเจอเส้นทางป่าของเขาหลวง
กับความหนาวเย็น ทีไม่ธรรมดา .....
กลับโรงพยาบาล ตัวเบาหวิว รุ้สึกว่าเรื่องราวที่ผ่านมา เป้นเรื่องเล้กน้อย
มีแรงที่จะต่อสู้กับชีวิตของคนเมือง...
ที่อยากได้โลโก้ และอื่นๆอีกมากมาย เป็นความเหนื่อย ยากอีกรูปแบบหนึ่งของคน
เมือง .... ความต่าง บนความเหมือน
......ก็เล่าสู่กันฟัง .....