ภูมิธรรม เป็น อนิจจัง ?

• เมื่อก่อนตอนเป็นปุถุชน (คนดิบ) ที่ยังไม่ศึกษาธรรมะ :  ชีวิตก็วุ่นวายแบบโลก ๆ เต้นไปตามจังหวะของชีวิต ทุกข์ สุข ไปแบบไม่เข้าใจถึงแก่นแท้แห่งชีวิต ใช้สมองมากกว่าใจ
• ต่อมาเมื่อเริ่มศึกษาธรรมะไหม่ (เริ่มเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว) : ก็ซึ้งในรสพระธรรม เบื่อทางโลก สุขและสนุกในการศึกษาพระธรรม มีหลายครั้งที่หัวใจพองโตว่า เราแน่กว่าอีกตั้งหลายคน ศึกษาพระธรรมเพื่อดับทุกข์ ระหว่างที่อยู่ในทางธรรมชีวิตก็พอดับทุกข์ได้อย่างดี แต่พอหันหน้าเข้าหาทางโลก เจอปัญหาแบบโลก ๆ จังหวะชีวิตจะแกว่ง จะฟุ้งซ่าน หรือไม่ก็แล้วแต่ "ภูมิธรรม" ที่มีในช่วงนั้น ๆ ถ้าภูมิธรรมแกร่งกว่าปัญหาทางโลก เราก็พอแบกรับไหว (ฟุ้งน้อยหน่อย) แต่ถ้าปัญหาทางโลกหนักกว่า ยาวนานกว่า ภูมิธรรมสู้ไม่ได้ จิตใจเราก็กระเจิง ฟุ้งแบบโลก ๆ เหมือนตอนเป็นปุถุชน ส่วนใหญ่ช่วงนี้จะเปิดตำราธรรมในใจออกมาต่อสู้กับปัญหาทางโลกที่มากระทบ เมื่อจิตใจฟุ้งแล้วก็หาทางให้จิตใจสงบดังเดิม สิ่งที่พบคือ ...การต่อสู้กับปัญหาทางโลกจะแบ่งเป็นสองระยะ คือ ระยะป้องกันไม่ให้กิเลสตัณหาเข้ามาสู่จิต กับบางทีเราเผลอไปมันเข้ามาจนได้ก็ต้องเปิดตำราธรรมในใจขับไล่มันออกไป เพื่อทำใจให้สงบกลับมาเหมือนเดิน มันก็เป็นวัฏจักรหมุนไปเวียนมาเช่นนี้ แต่ช่วงหลัง ๆ  ของระยะนี้ เราจะสามารถต้านปัญหาทางโลกได้เก่งขึ้น ถึงแม้เราแพ้จิตฟุ้งซ่านแต่ก็สามารถกู่กลับมาให้สงบได้ในระยะเวลาที่รวดเร็วขึ้นกว่าแต่เดิม
• ปัจจุบันนี้ : หลังจากศึกษาพุทธแท้ ๆ มาจนคิดว่าเชี่ยวชาญ ชำนาญพอสมควร (จริง ๆ แล้วยังถือว่าเป็นมือใหม่อยู่) ก็พยายามเสวนาธรรมกับผู้รู้กว่า เป็นระยะ ๆ จนในที่สุดก็แวะข้างทาง ออกนอกลู่นอกทางบ้าง จนเข้าไปศึกษาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ จิตตปัญญาศึกษา และศาสตร์อื่น ๆ เพื่อเปรียบเทียบความเป็นสากล ของเขากับพุทธแท้ (พุทธที่ผมคิดว่าเป็นพุทธแท้) จึงทำให้เกิดความเชื่อมโยงขึ้นมากมายของความเหมือนในความต่าง แม้แต่พุทธของเราเองยังมีความเหมือนในความต่างของแต่ค่ายแต่ละสำนัก ทำให้เห็นความจริงที่ว่า เป้าหมาย คือ ยอดเขาเหมือนกันแต่ขึ้นเขากันคนละทาง อะไรประมาณนั้นครับ
• ...ย้ำว่า ศาสตร์อื่นที่เขาไม่ได้เรียกตนเองว่า เป็นพุทธ แต่ก็มีความเป็นสากลร่วมกับพุทธของเราอยู่ไม่น้อย ส่วนใหญ่เป็นต่างชาติตะวันตกเขาเขียน เช่น Theory U, Dialouge, Here and Now, พลังลมปราณ, ไท้เก็ก,