เพื่อนที่ดี

 

กว่าครึ่งหนึ่งของชีวิตมนุษย์ที่ได้เกิดมานี้ต้องอยู่กับการทำงาน
และปัจจัยที่ส่งผลให้กว่าชีวิตครึ่งหนึ่งซึ่งอยู่กับการทำงานนั้นมีความสุขได้คือ “เพื่อนที่ดี...”

ก่อนนั้นที่ฉันได้มีโอกาสได้มาอยู่ มาทำงาน มามีชีวิตอยู่ที่ “อุตรดิตถ์” ชีวิตฉันนั้นได้ยืนอยู่ ดำรงอยู่กับเพื่อนที่มีความเมตตากับฉัน มีความกรุณากัน

เพื่อนของฉันนั้นไม่ได้โอ้อวดกันว่าใครรวยกว่า สวยกว่า เก่งกว่า เราอยู่กันแบบพี่น้อง
คอยช่วยเหลือกัน มีความยินดีให้แก่กันเมื่อใครคนหนึ่งนั้น “ได้ดี...”

เพื่อนฉันไม่แก่งแย่งกัน เอาหน้า เอาหน้าทั้งต่อหน้าลับหลังผู้บริหารหรือ “เจ้านาย...”
สังคมของฉันจึงเป็นสังคมที่มีความสุข

มีอะไรเราก็แบ่งกัน
ทำงานเหนื่อยเราก็ช่วยกัน
หิวเราก็แบ่งกันกิน
มีมากเราก็แบ่งกันใช้

เพื่อนฉันนั้นให้มากกว่ารับ

ปีใหม่ทุกปีเพื่อนฉันจะซื้อของขวัญชิ้นเล็ก ๆ มาให้กัน
ชีวิตประจำที่ต้องประจำอยู่กับการทำงานของฉันนั้นจึงแสนสุข

เพื่อนฉันสุขก็สุขด้วยกัน ทุกข์ก็แบ่งปันหยดน้ำตา
เราเคยมีการเก็บเงินค่าห้องเดือนละหนึ่งร้อยบาทเพื่อซื้อของใช้เล็ก ๆ น้อย ๆ มาใช้ร่วมกัน ซื้อาหารมาทานร่วมกันในโอกาสพิเศษ ใช้เงินนี้ซื้อเค้กวันเกิดมาให้เมื่อคราวที่ใครมีวันเกิดย้อนจบครบรอบ

เมื่อเงินเก็บของห้องมีมากเข้า เราก็ซื้อหม้อข้าวใบเล็ก ๆ เตาไมโครเวฟหลังน้อย ๆ มาไว้หุง ไว้อุ่นอาหารเมื่อยามที่ต้องล่วงเวลาตรากตรำทำงานในช่วงรัตติกาล

เพื่อนฉันตักเตือนฉันเมื่อฉันเดินทางผิด
เพื่อนฉันให้อภัยฉันเมื่อฉันนิสัยไม่ดี
เพื่อนฉันให้กำลังใจกันคราเมื่อฉันนั้นท้อแท้

ยามสุข เราไปเที่ยว เราพักผ่อน เราสนุกสนาน ยิ้มร่า อิ่มอุราด้วยกัน
“ไปไหนเราไปกัน”

ถึงครานี้แม้เวลาทำให้เราต้องพรากจากกัน แต่ความผูกพันธ์ทั้งหลายนั้นยังคงแนบสนิทชิดอุรา
ถึงแม้ว่าโต๊ะข้าววงเดิมจะใครไป ก็เพียงขาดแต่กายไม่ขาดใจ
เราต่างห่างกันไปเพื่อทำหน้าที่ของแต่ละคนให้ดี
เพื่อนฉันนั้นเป็นพ่อก็เป็นพ่อที่ดี เป็นแม่ก็เป็นแม่ที่ดี บ้างไปเรียนต่อก็เป็นนักศึกษาที่ดี เหนือสิ่งอื่นใดนั้นเพื่อนฉันนั้นยังคงเป็นเพื่อนที่ดี

การมีเพื่อนที่ดีนั้นเป็นสิ่งที่ดีนะ รักษาเพื่อนที่ดีไว้ รักษาตัว รักษาใจของเพื่อนไว้ ชีวิตในการทำงานของเราก็จะมีความสุข
ชีวิตของคนทำงาน ถ้าที่ทำงานมีความสุขก็นับว่าเป็นสิ่งที่วิเศษสุดแล้ว
เพื่อนที่ดีทำให้ที่ทำงานมีความสุข
เพื่อนดี มีสุข...