ที่นี่ ได้ความรู้และมิตรภาพมากมายในนี้ ไม่เคยเขียนบันทึก เขียนบันทึกไม่เป็น และไม่คิดอยากเขียนบันทึก วันนี้หลังจากเลิกเรียน ได้ไปตอบแทนคุณสถาบัน โดยการทำประโยชน์เพื่อสถาบันที่ให้ความรู้และประสบการณ์เราบ้าง โดยการถูลานสมเด็จพระนเรศวร ซึ่งเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของทุกคนในจังหวัดพิษณุโลก ฉุกคิดได้ว่า ถ้าเราเขียนบันทึกวันละเล็กละน้อยแม้ไม่มีคนอ่าน เราเองนั่นแหละจะเข้ามาอ่านประจำ จะได้เป็นสิ่งเตือนความทรงใจกับเราได้บ้าง เมื่อกาลเวลาผ่านไป "ขอบคุณ ผู้ที่ชักชวนให้เขียนบันทึกทุกคน ขอบคุณแรงบันดาลใจทุกแรง "
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย ดอกหญ้า ใน มิตรภาพ ความหวัง กำลังใจ
ที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ ความเชื่อ ศรัทธา
ถ้าใครได้มีโอกาสได้เข้าไปในมหาวิทยาลัยนเรศวร จะเห็นลานสมเด็จพระนเรศวร จึงเด่นเป็นสง่า เป็นศูนย์รวมจิตใจทุกคน ทุกปีที่ได้มีโอกาสมาเรียนที่นี่ จะชวนเพื่อนๆ มาถูลานสมเด็จ วันนี้ก็เช่นกัน เลิกแต่วันหน่อย จึงได้ชวนเพื่อนๆ ที่สนิทมาถูลาน เพื่อตอบแทนสถาบันบ้างเท่าที่ทำได้ เมื่อถูลานเสร็จ ได้กราบพระองค์ด้วยธูปเก้าดอก แล้วได้มองไปที่พระเนตรของพระองค์ นึกไปถึงวีรกรรมที่พระองค์ทรงเสียสละเพื่อประเทศชาติ เพื่อให้ไทยได้ขึ้นขึ้นว่าเป็นเอกราช ย้อนกับมามองดูสถานการณ์บ้านเมืองในปัจจุบัน ทำไมนะคนในสมัยพระองค์ไม่มาเกิดใหม่ในปัจจุบัน ผู้นำในปัจจุบันหาที่เสียสละได้เพื่อประเทศชาตินั้นยากสิ้นดี ทำให้เกิดความวุ่นวายในประเทศ นี่แหละนะคนเราศึกษาเรียนประวัติศาสตร์มาทำไม ถ้าไม่นำมาปฏิบัติ แค่จำว่าสมัยไหน ใครทำอะไร จะมีประโยชน์อะไร ?