ทิวาราตรี

ยามที่ทิวาแห่งข้า

คำสำคัญ (Tags): #ทิวาราตรี#บทกวี#อ.อาลัม

หมายเลขบันทึก: 203700เขียนเมื่อ 27 สิงหาคม 2008 00:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 เมษายน 2012 13:27 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

สวัสดีค่ะ อาจารย์

อ่านแล้ว เหงาจับใจ เลยค่ะ

ยามอัสดง ตรงจิต ที่คิดมั่น

ทำงานนั้น ทำงานนี้ ขมีขมัน

เกือบทิวา ราตรีผ่าน ไปพ้นกัน

แต่ใจนั้น พลันต่อติด คิดแต่งาน

มีแต่ลม และแสง แซงใจเพื่อน

มียุงเตือน เพื่อนเอ๋ย บินเลยผ่าน

กินเลือดเธอ เผลอหลับ พับกับงาน

อูยอิ่มกัน บุฟเฟ่กัน หรรษาเอย

อิอิ ตลกๆๆ ค่ะ

รักษาสุขภาพนะคะ

สวัสดีครับครูอ้อย
ใช่ครับ บางครั้งบางคราความเหงาก็มาเยือน เลยทำให้ตระหนักถึง "บางสิ่งสำคัญและมีคุณค่าที่สุด" ได้หายไป
ความเหงา เศร้า รัก ห่วงหา ผูกพัน และหรือคิดถึง ได้รังสรรค์บทกวี หรือบทเพลงมากมาย

.......................................................................................

อ่านกลอนท่อนท้ายที่ครูอ้อยเขียนอดขำไม่ได้ แหม ยุงมาบุฟเฟ่ดื่มกินเลือดเรานี่เห็นภาพเลยครับ