รัสนิยาย : เจโตปริยญาณ#2


ปรจิตตวิชานนญาณ

อ่าน ความเดิมในตอนที่แล้ว 

อตีตังสญาณ:
พี่สาวฉันเป็นธิดาพระยาโชฎึกราชเศรษฐี  ว่าราชการคุม กรมท่าซ้าย เจ้าคุณพ่อมีเมียหลายคน ฉันกับพี่สาวเป็นลูกคนละแม่ ซึ่งการที่ขุนนางในสมัยก่อนจะมีเมียหลายคน ในสมัยนั้นถือเป็นเรื่องธรรมดา เจ้าคุณพ่อเป็นคนจีน และมีความรู้ทางการแพทย์แผนจีน คุณพ่อพยามถ่ายทอดความรู้ด้านการแพทย์แผนจีนนี้ให้กับพี่สาวของฉัน รวมทั้งตัวฉันด้วย แต่ทว่าฉันไม่ชอบเรียนวิชาด้านการแพทย์แผนจีนกลับไปเอาดีในด้าน โคลงฉันท์กาพย์กลอน ซึ่งเจ้าคุณพ่อมองว่าเป็นเรื่อง เหลวไหลไร้สาระ จนถึงขนาดจะตัด พ่อตัดลูก (เจ้าคุณพ่อคิดแค้นในใจเสมอๆ ว่าชาติหน้าจะไม่ขอมีลูกนอกคอกอย่างฉันอีก) พี่สาวฉันชอบงานฝีมือ เย็บปักถักร้อย นอกจากนี้แล้วพี่สาวฉันยังมีความสนใจในด้านดนตรี เธอเล่นดนตรีได้หลายประเภท แต่ที่ถนัดที่สุดคงจะเป็น ซอ ฉันสนิทกับพี่สาวของฉันมาก พี่สาวของฉันเธอจะชอบแต่งกลอนมาให้ฉันอ่าน แม้เธอจะไม่มีความรู้ในเรื่อง โคลงฉันท์กาพย์กลอนเท่าใดนัก แต่คงเป็นเพราะด้วยความรักน้องชายอย่างฉันนั่นเองจึงทำให้เธอพยายาม แต่งกลอนแล้วให้ฉันช่วยวิเคราะห์วิจารณ์ แม้ว่าเธอจะถูกเจ้าคุณพ่อตำหนิก็ตาม ต่อมาพระยาราชสุภาวดี มาสู่ขอพี่สาวฉันกับเจ้าคุณพ่อ แต่ทว่าพี่สาวของฉัน มีใจให้กับ  หมี่นราชเสน่หา ผู้ซึ่งแวะเวียนมาบ้านเจ้าคุณพ่อ เพื่อเรียนวิชาการแพทย์แผนจีน  หมื่นราชเสน่หา นอกจากจะมีฝีมือในด้านการรบแล้ว ยังมีฝีมือในด้านการแต่งโคลง ฉันท์กาพย์กลอน และการวาดภาพจิตรกรรม หมื่นราชเสน่หา ยังเคยได้ร่วมวาดภาพจิตรกรรมฝาผนังไว้ที่บริเวณผนังโบสถ์ของวัดแห่งหนึ่งในตัวเมือง พระนครศรีอยุธยา เมื่อพระยาราชสุภาวดีมาสู่ขอพี่สาวฉันกับเจ้าคุณพ่อ พี่สาวฉันไม่กล้าขัดใจเจ้าคุณพ่อจึงได้ตกลงปลงใจแต่งงานกับ พระยาราชสุภาวดี จนเมื่อครั้งที่สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชทรงยกกองทัพไปตีเมืองนครศรีธรรมราชได้โปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าหลานเธอเจ้านราสุริยวงศ์ ไปครองเมืองนครศรีธรรมราช พระยาราชสุภาวดี และพี่สาวฉันจึงต้องเดินทางตามเสด็จไปเมืองนครฯ ด้วย เมื่อไปถึงเมืองนครฯ ท่านเจ้าคุณ ราชสุภาวดี กลับไปมีเมียสาวชาวใต้อีกคนทำให้พี่สาวฉันตรอมใจและ ล้มเจ็บ ทว่าท่านเจ้าคุณ กลับมิได้เหลียวแล ในตอนนี้พี่สาวฉันท้องแก้ใกล้จะคลอด อนึ่งในกาลนี้ หมี่นราชเสน่หา ได้ขอตามเสด็จ พระเจ้าหลานเธอเจ้านราสุริยวงศ์ไปที่เมือง นครฯ ด้วย  เมื่ออยู่ยังเมืองนครแล้ว มีครูสอนศาสนาชาวดัชต์ มาตีสนิทกับพี่สาวฉันเพื่อหวังจะให้พี่สาวฉันเกลี่ยกล่อมกับท่านเจ้าคุณ เพื่ออนุญาตให้ครูสอนศาสนาเผยแผ่คริสตธรรมคำสอนในบริเวณหัวเมืองปักษ์ใต้ ในกาลนั้นพี่สาวฉันได้มีโอกาสเรียนภาษาต่างชาติกับครูสอนศาสนา/บาทหลวง อีกทั้งยังได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ พร้อมทั้งยังได้ขอศึกษาเล่าเรียนวิทยาการแพทย์แผนตะวันตก จากบาทหลวงผู้นั้นด้วย ในช่วงนี้พระมหามนตรี (ผู้คุมกำลังทหารเรือ) เกิดล้มเจ็บด้วยอาการไข้ทรพิษ ไม่มีหมอคนใดรักษาได้ พระยาราชสุภาวดี  เห็นว่าพี่สาวฉันมีความรู้ทางด้านการแพทย์แผนจีน ท่านจึงขอร้องให้พี่สาวของฉันรักษาพระมหามนตรี เพื่อเป็นประโยชน์แก่ก่องทัพ กระทั่งพระมหามนตรี ฟื้นจากอาการป่วยไข้ในที่สุด

ต่อมามีพ่อค้านายหนึ่ง ซึ่งมีบุคคลิกหน้าตาละม้ายคล้ายกับ หมื่นราชเสน่หา (ผู้เป็นคนรักเก่า) ทั้งยังมีความรู้เกี่ยวกับการวาดภาพจิตรกรรมฝาผนัง จึงทำให้คุยกันถูกคอ นายพ่อค้าคนนี้มาตีสนิทและประจบประแจงพี่สาวของฉัน ก็เพื่อหวังที่จะพึ่งบารมีของท่านเจ้าคุณราชสุภาวดี โดยผ่านพี่สาวของฉันผู้เป็นภรรยา นายพ่อค้าคนนี้เข้ามาตีสนิทและประจบประแจงพี่สาวของฉันด้วยการนำ ไม้ดอกไม้ประดับนานาพันธ์ อีกทั้งนำสินค้าจากต่างบ้านต่างเมืองมาฝากพี่สาวของฉันอยู่เนืองๆ ซ้ำยังชวนพี่สาวของฉันทำบุญโอยทาน และเป็นเจ้าภาพในเทศกาลงานกฐินผ้าป่า อยู่เสมอๆ ใครต่อใครเขาก็รู้ว่า นายพ่อค้าผู้นี้ มิได้มีความจริงใจ แต่เป็นเพราะ นายพ่อค้าผู้นี้มีอะไรๆ หลายๆอย่างที่คล้ายกับ หมื่นราชเสน่หา (ผู้เป็นอดีตคนรักเก่า) จึงทำให้พี่สาวของฉันมิฟังเสียงทัดทานจากบ่าวไพร่คนสนิท ต่อมาพี่สาวฉันต้องการ ที่จะปลูกเรือนให้ลูกของเธออยู่ ซึ่งก็ได้นายพ่อค้าคนนี้เป็นธุระในการจัดหาช่างปลูกเรือนให้ในครั้งนั้นด้วย ต่อมานายพ่อค้าผู้นี้ ได้ใช้ชื่อของคุณหญิงราชสุภาวดี และชื่อของพระยาราชสุภาวดีในการหากินอยู่เนืองๆ 



ปัจจุบันนังสญาณ:
ในชาตินี้พี่สาวฉัน ก็ยังมาเกิดเป็นลูกสาวของเจ้าคุณพ่อและคุณหญิงแม่ แต่ตัวฉันไม่ได้มาเกิดเป็นลูกของเจ้าคุณพ่อ เพราะแรงอฐิษฐานของเจ้าคุณพ่อในอดีตชาติ พี่สาวฉันในชาตินี้เธอก็ยังเกิดเป็นหมอเหมือนในอดีตชาติ และเธอยังคงชอบเล่นเครื่องดนตรีประเภทสี  เหมือนเดิม แต่ทว่ามิใช่ ซอ หากแต่เป็นไวโอลิน แถมอุปนิสัย รักในการเย็บปักถักร้อย และการแต่งโคลงฉันท์กาพย์กลอน ก็ยังคงติดตัวเธอมาในชาตินี้ด้วย พระยาราชสุภาวดีกลับชาติมาเกิดเป็นสามีของเธอในชาติปัจจุบัน หมื่นราชเสน่ห์หา แฟนเก่าของเธอในอดีตชาติกลับชาติมาเกิดเป็นหมอ ซ้ำยังมีอุปนิสัยชอบวาดภาพจิตรกรรม+(ถ่ายรูป) และชอบแต่งโคลงฉันท์กาพย์กลอน เหมือนเมื่อครั้งในอดีตชาติ  ครูสอนศาสนาชาวดัชต์ ก็กลับชาติมาเกิดเป็น ครูชาวต่างชาติของลูกชายเธอ พระมหามนตรี (ผู้คุมกำลังทหารเรือ)กลับชาติมาเกิดเป็นนายทหารเรือยศนาวาเอก  นายพ่อค้า กลับชาติมาเกิดเป็น นายสถาปนิกผู้รับเหมาก่อสร้าง

เหตุการณ์ในชาตินี้ก็เหมือนกับชาติก่อนๆ สามีของพี่ฉันก็ยังเจ้าชู้เหมือนเดิม คือไปมีเมียเล็กเมียน้อยทำให้พี่สาวฉันตรอมใจ(เกือบ)ตาย เมื่อคราวที่พี่สาวฉันล้มเจ็บ สามีเธอแทนที่จะอยู่ดูแลกลับเดินทางไปต่างประเทศโดยไม่สนใจใยดีเธอ ทิ้งเธอไว้กับลูกเพียงสองคน พี่สาวของฉันนอนคิดว่า นี่ถ้าเมื่อสมัยเรียนจบใหม่ๆ แต่งงานกับพี่หมอ (หมื่นราชเสน่หา) คงจะไม่ได้รับความขื่นขมถึงเพียงนี้ ต่อมาครูชาวต่างชาติ (ครูสอนศาสนาในอดีตชาติ) ของลูกชายเธอทราบว่าเธอป่วย ก็หมั่นมาเยี่ยมเยียนดูแล และเธอก็ได้ตัดสินใจเรียนภาษาอังกฤษกับครูฝรั่งท่านนี้ เพราะคิดที่จะลาไปศึกษาต่อที่ประเทศอเมริกา

ต่อมาพระมหามนตรี ในอดีตชาติ กลับชาติมาเกิดเป็นนายทหารเรือ ยศนาวาเอก (ว่าที่พลเรือตรี) ก็ได้มารู้จักและสนิทกับพี่สาวของฉันในชาตินี้ เพราะในชาติก่อน พระมหามนตรี เคยเป็นหนี้บุญคุณพี่สาวของฉัน เพราะพี่สาวของฉันเคยรักษาอาการไข้ทรพิษให้นั่นเอง อนึ่งนายทหารเรือ(พระมหามนตรี) ผู้นี้ เป็นเพื่อนของคุณโส และคุณโสเป็นเพื่อนกับพี่สาวของฉันอีกทีหนึ่ง

ต่อมาพี่สาวของฉันเธอกลับไปติดต่อกับแฟนเก่าของเธอ (หมื่นราชเสน่หา) ผู้ซึ่งในชาตินี้มีอาชีพเป็นหมอ มีภูมิลำเนาอยู่ยังเมือง นครศรีธรรมราช ทั้งในอดีตชาติและในชาติปัจจุบัน แต่ทว่าพี่สาวของฉันคิดได้ว่า ต่างฝ่ายต่างแต่งงาน มีลูกมีเต้าๆ โตๆ กันแล้ว จึงตัดสินใจคบกันในฐานะเพื่อน แลกเปลี่ยนสนทนากัน ว่าด้วยเรื่อง การวาดภาพ การถ่ายรูป การแต่งโคลงฉันท์กาพย์กลอน เสมอมา

ต่อมานายพ่อค้าในอดีตชาติ ซึ่งในชาตินี้กลับชาติมาเกิดเป็นนายสถาปนิก ก็ได้เข้ามาตีสนิทและประจบประแจงพี่สาวของฉันด้วยการนำ ไม้ดอกไม้ประดับนานาพันธ์ อีกทั้งนำสินค้าจากต่างบ้านต่างเมืองมาฝากพี่สาวของฉันอยู่เนืองๆ (ทำอุบายเหมือนเมื่อชาติที่แล้ว) ซ้ำยังชวนพี่สาวของฉันไปไหว้พระ และถ่ายรูป ไม่ก็ไปวาดภาพวัดวาอาราม  อยู่เสมอๆ ด้วยความที่นายสถาปนิกผู้นี้มีอุปนิสัยละม้ายคล้ายกับ (หมื่นราชเสน่หา/แฟนเก่า) จึงทำให้เธอไว้วางใจนายสถาปนิกผู้นี้ มากยิ่งขึ้น ต่อมาพี่สาวของฉันตกลงปลงใจ ว่าจ้างนายสถาปนิกผู้นี้ในการ สร้างบ้าน โดยมีความมุ่งหวังภายในจิตใจลึกๆ ที่ว่า เมื่อสร้างบ้านเสร็จแล้ว สามีของเธออาจจะกลับมาใช้ชีวิตแบบเป็นครอบเป็นครัว เหมือนครอบครัวอื่นๆ เขา (ซึ่งในปัจจุบันพี่สาวของฉันอาศัยอยู่ยังบ้านพักข้าราชการ)

การที่มีทั้งครูชาวต่างชาติ นายทหารเรือ หมอ และนายสถาปนิก เข้ามาในชีวิตของพี่สาวของฉันในครั้งนี้ สามีของพี่สาวฉัน (พระยาราชสุภาวดี) ก็รู้เรื่องราวทั้งหมด แต่ทว่ามิได้ให้ความใส่ใจเท่าใดนัก ด้วยเพราะตระหนักว่า ตนและภรรยาได้หย่าขาดจากกันโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว แต่ที่อยู่ด้วยกันก็เพราะเห็นแก่ลูก ฉะนั้นการที่ต่างฝ่ายต่างพอใจที่จะคบค้าสมาคมกับใครจึงถือเป็นสิทธิส่วนบุคคล

ลึกๆ แล้วพี่สาวของฉันนั้น ยังคงรักสามีและรักลูกของเธอ แต่ทว่าการที่เธอประชดชีวิตด้วยการคบกับผู้ชายคนโน้นคนนี้ ก็เพราะเธอต้องการ ทำประชดประชันสามีของเธอ และที่สำคัญเธอเป็นคนที่มองโลกในแง่ดี โดยเธอมองว่า การคบค้าสมาคมกับเพื่อนต่างเพศนี้ ไม่ใช่เรื่องที่เสียหายตราบเท่าที่ มิได้มีการล่วงละเมิดศีลธรรมอันดีงาม

ฉันอ่านใจพี่สาวของฉันได้ว่า ใจหนึ่งพี่สาวของฉันรู้สึกว่าเธอตัดสินใจผิด ที่เลือกแต่งงานกับสามี คนปัจจุบัน (พระยาราชสุภาวดี) หากตัดสินใจแต่งงานกับ พี่หมอแฟนเก่า (หมื่นราชเสน่หา) คงจะมีชีวิตครอบครัวที่มีความสุขมากกว่านี้ และการคบกับนายสถาปนิก นั้นก็เหมือนกับ การได้อยู่ใกล้ๆ คนรักเก่าของเธอ โถ....พี่หนอพี่ ...คิดอย่างนี้มาหลายชาติแล้วนะ ไม่พัฒนาเลย...

อนาคตังสญาณ :
ม้ว่าพี่จะปลูกบ้าน คือมีบ้านเป็นของตัวเองแล้วก็ตาม แต่ทว่า ท่านเจ้าคุณสามีของพี่ ท่านก็ยังคิดไม่ได้ดอก ตราบใดที่ท่านเจ้าคุณยังคงมีผู้หญิงคนอื่น และตราบใดที่ท่านเจ้าคุณยังคงเห็นว่า พี่น่ะยังคงมีความสุขกับอัตภาพแบบนี้  หนทางแก้ไขนะรึ พี่ก็ต้องแสดงให้ท่านเจ้าคุณราชสุภาฯ เห็นว่าพี่ไม่มีความสุขกับอัตภาพแบบนี้ และพี่ไม่เห็นด้วยกับการที่ท่านเจ้าคุณจะละทิ้งเมีย ละทิ้งลูกไปมีผู้หญิงคนอื่น พี่ต้องนำเรื่องนี้ไปฟ้องเจ้าคุณพ่อ และคุณหญิงแม่ (แต่เอ..ลืมไปว่าในปัจจุบันท่านทั้งสองลาจากโลกนี้ไปเสียแล้ว) ไม่เป็นไรพี่ก็ต้องเล่าเรื่องนี้ให้กับพี่ๆ น้องๆ ของพี่ ในชาติปัจจุบันนี้ฟัง อย่างน้อยๆ พวกเขาก็จะช่วยให้คำปรึกษากับพี่ได้ และท่านเจ้าคุณราชสุภาฯ ท่านจะได้เกิดความละอายใจ ต่อพี่ๆ น้องๆ ของพี่บ้าง แลอาจจะละอายใจต่อญาติพี่น้อง ของท่านเจ้าคุณเองบ้างดอกกระมัง หรือพี่พอใจกับอัตภาพ ในปัจจุบันนี้ ? ที่พี่จะต้องเกิดข้อเปรียบเทียบสามีตนเองกับสามีคนอื่น แน่นอนล่ะว่าเมื่อสามีของพี่ มีผู้หญิงคนใหม่ สามีของพี่เขาย่อมมองเห็นพี่เป็นหัวหลักหัวตอ โขกสับเอาด้วยคำพูดหยาบคาย หรือว่ากล่าวให้ได้รับความชอกช้ำระกำใจ ถ้าพี่รักท่านเจ้าคุณผู้เป็นสามีของพี่จริงๆ พี่ก็ต้องให้อภัยท่านเจ้าคุณนะ อีกทั้งพี่ต้องลดละเลิกทิฐิมานะในตัวพี่ เพราะการทำประชดประชันกันนั้นมันไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอก เชื่อสิคนอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับพี่ส่วนมากที่ผมเห็นเขาหันหน้าเข้าวัดกันหมดแล้วและถ้าพี่หันหน้าเข้าวัดปฏิบัติธรรม ผมเชื่อเหลือเกินว่าอะไรมันจะต้องดีกว่านี้อย่างแน่นอน ถ้าพี่ไม่เริ่มทำตั้งแต่วันนี้แล้วจะไปเริ่มทำตอนไหน อีกอย่างคนที่จะหวังดีกับเราด้วยความบริสุทธิ์ใจ ผม เห็นจะมีก็แต่พี่ๆ น้องๆ ของเรานะพี่ คนอื่นผมยังมองไม่เห็นว่าเขาจะมีความจริงใจกับเราได้มากกว่า พี่ๆ น้องๆ ของเรา ทั้งในอดีตชาติ และในชาติปัจจุบัน อนึ่งตัวพี่และสามีอยู่ในฐานะสูงศักดิ์ จึงย่อมที่จะต้องประสบพบเจอกับผู้คนร้อยพ่อพันแม่เข้ามาแสวงหวังผลประโยชน์จากตัวพี่ และตัวสามีของพี่ ตัวผมเองนั้นเมื่อครั้งอยู่ยังพระนครศรีอยุธยา ก็คิดถึงพี่มาโดยตลอด สวดมนต์ไหว้พระเสมอๆ ในปัจจุบันนี้ก็เช่นเดียวกัน ผมหวังใจว่าพี่จะสามารถฝ่ามรสุมแห่งชีวิตนี้ไปให้จงได้เหมือนดังเช่น ในชาติก่อนๆ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยจงช่วยขจัดและปัดเป่า อุปัทวันตราย ที่จะมาแผ้วพานพี่สาวของฉัน และขอให้พี่สาวของฉันมีร่างกายและจิตใจที่เข้มแข็งด้วยเถิดสาธุ  

ทว่า  ชาญ เองก็ตระหนักและตระหนก เมื่อรู้วาระจิตของพี่สาว ว่าเธอยังคงคิดที่จะคบกับบรรดาเพื่อนสนิทต่างเพศของเธอนี้ต่อไป  เพื่อเป็นการรักษาผลประโยชน์ทางด้านจิตใจในระยะสั้น อย่างน้อยๆ เธอก็มีคนคอยเป็นห่วงเป็นใย คอยให้คำปรึกษา ถึงแม้นว่าการเลิกคบกับบรรดาเพื่อนสนิทต่างเพศของเธอนี้จะเป็นผลดีกับเธอในระยะยาวก็ตาม  แต่ด้วยเพราะคนส่วนมากนั้นย่อมเลือกที่จะไขว่คว้าหาความสุขเฉพาะหน้า โดยลืมมองถึงความสุขในระยะยาวของชีวิต ในขณะนี้ท่านเจ้าคุณผู้เป็นสามีของเธอนั้นยังคงไม่ยอมเลิกคบกะผู้หญิงคนอื่น ส่งผลให้พี่สาวของฉันเลือกใช้วิธีการ เกลือจิ้มเกลือ แทนที่จะเลือกใช้วิธีการ รักษาความดีเหมือนดั่งเกลือรักษาความเค็ม

ชาญครุ่นคิดในใจและคิดว่าเมื่อเจอกับพี่สาวของตนในอดีตชาติ เขาจะเล่าความในใจนี้ให้กับพี่สาวของตนฟังทั้งหมด แต่ชาญก็ รู้ดีว่า อันว่า ผู้เป็นน้องนั้นครั้นจะไปอบรมสั่งสอนผู้เป็นพี่ ย่อมไม่เป็นการสมควร เพราะผู้เป็นพี่ย่อมมี อัสมิมานะ (superiority complex) ดังเช่นในคัมภีร์ วุตโตทัย กล่าวไว้ด้วย  อาริยาคีติฉันท์ ความว่า

อติมาโน อธิโกโธ
อวมาน กโรนํ เวสุ อภวุฑฺเฒ สุ
โย พหุสุโตมิ โสปิน
บณฺฑิโต พาลํ สมฺมโต อธิโลเก


มานะมีมากครั้ง               เคืองเคียด
ใจจะหยามหมิ่นเกียรติ     ทุกผู้
แม้นเรียนร่ำละเอียด         เอกอุ
ปากที่ฝากกระทู้              ถ่อยสิ้นสัทธรรม

คนผู้ใดมีทิฐิมานะใหญ่ยิ่งนัก มีความโกรธเคืองเคียด
ย่อมดูหมิ่นบุคคลอันหนุ่มและแก่กว่าตน
แม้นผู้นั้นจะเป็นพหูสูตร (ผู้ร่ำเรียนมากเท่าใดก็ดี)
จักถือเป็นบัณฑิตก็หามิได้ (เพราะความพาล) ขึ้นชื่อว่าเป็นคนใบ้คนหนึ่งในโลกย์

อติมาโน/อัสมิมานะ/ปมเขื่อง/superiority complex นี้ ช่างร้ายกาจเสียจริงหนอ

     

 

ท่านผู้ เมื่ออ่านเรื่องสั้นนี้ จบลงแล้ว คิดว่าจะหาทางออกให้กับพี่สาวของชาญ ได้อย่างไร โปรดช่วยกัน วิเคราะห์ สังเคราะห์แนวทางที่เป็นประโยชน์ ต่อผู้ที่อาจจะตกอยู่ในสถานภาพเดียวกันกับพี่สาวของชาญ เพื่อว่าเขาผู้นั้น จะได้ก้าวล่วงออกจากบ่วงแห่งชีวิตนี้ได้ ซึ่งก็ย่อมจะเป็นบุญเป็นกุศล ของผู้ที่ชี้แนะแนวทาง ไม่มากก็น้อย อนุโมทนาสาธุ..

อ่านรัสนิยาย : เจโตปริยญาณ#3

หมายเลขบันทึก: 203573เขียนเมื่อ 26 สิงหาคม 2008 14:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 19:00 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

ต่อตอนสามด้วยจิ..อ่านแล้วยังมีความรู้สึกค้างคาใจอยู่อ่ะนะ

  • ใช่ต่อตอนต่อไปเลย
  • แล้วชาญก็ไปเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยสอนนักศึกษาแพทย์แถวนครสวรรค์
  • อิอิๆๆ
  • ต่อไปเขียนต่อเลย อย่าช้าไปไย อิอิ

สวัสดีครับคุณ ณกมล เจ้าเดิม และท่านอาจารย์ขจิตเจ้าประจำ ไม่เขียนต่อดีกว่ายคนเข้าใจผิด ว่าเรื่องสั้นเป็นเรื่องจริง แล้วพากันมาขอเลขท้าย สามตัว สองตัว กะผมเดี๋ยวจะยุ่ง นะครับ

ตามมาทักทาย

และมาอ่านบันทึกครับ

สวัสดีครับพี่โย่งขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมครับ

  • ""ลุ่มลึก""ในบทประพันธ์อย่างมาก
  • ทบทวนเหมือนบทเรียนที่สื่อภพชาติ
  •  อย่าไปว่าคนอ่านเลยถ้าเขาจะรู้สึกคล้อยตามบ้างจะเป็นไรไปคะออกอุดมไปด้วยเนื้อหาสาระขนาดนั้น..ว่ามั๊ย 
  • โดนอีกจัง...เบลอไปเลยเรา...

 

สวัสดีครับพี่นุส เพิ่งออกเวรหรือครับ นิยายจบแล้ว หมดมุกที่จะเขียนจึงต้องขอจบ เรื่องราวไว้แต่เพียงเท่านี้นะครับ พี่ไม่เสนอทางออกให้พี่สาวของชาญบ้างหรือครับ ...

สวัสดีค่ะ

* ตามมาอ่านเรื่องสั้น

* ตอนต่อไปก็เป็นอาจารย์บอกเลข

* ขอให้สุขกายสุขใจ

* ฝากรักษาพื้นที่ภาคเหนือไว้ด้วยค่ะ

* ห้ามยึดนะคะ

ขอบคุณๆ พี่อาจารย์พรรณา ครับ ตอนนี้กำลังรักษา หทัยประเทศ ให้เป็นปกติสุขอยู่ครับ กระผม

การคบค้าสมาคมกับเพื่อนต่างเพศนี้ ไม่ใช่เรื่องที่เสียหายตราบเท่าที่ มิได้มีการล่วงละเมิดศีลธรรมอันดีงาม

....

ประเด็นนี้น่าคิดมากเลยครับ  แต่บางครั้ง  คนเราก็มักพิพากษาเรื่องบางเรื่องด้วยตนเอง และด้วยตา..แต่ไม่ใช่ "ใจ"

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ พี่แผ่นดิน สังคมไม่ควรด่วน พิพากษา คนเพียงเพราะการมองอย่างผิวเผิน นวนิยาย คำพิพากษา ของ ชาติ กอบจิตติ คือตัวอย่างที่ดีว่าด้วยเรื่องของ ทรรศนะทางสังคม นะครับ

  • ท่านเจ้าคุณของพี่สาวชาญคงเลิกเจ้าชู้ไม่ได้ดอกเจ้าค่ะเพราะคงติดตัวมาจากชาติไหนๆเนื่องมา....
  • คำแนะนำคือทำใจๆๆค่ะหันมาดูแลลูกรักลูกมากๆ ลูกจะเป็นแสงสว่างนำทางให้เธอเองค่ะน้องชาญ....ถ้าเธอทำได้

ขอบคุณครับพี่ nussa-udon ผมก็หวังเช่นนั้นนะครับ

ตามมาอ่านค่ะ หมั่นรู้กายใจน่าจะทำให้คนเราสุขขึ้นนะคะ

ขอบพระคุณ อาจารย์หมอ อัจฉรา มากๆ เลยครับ อนุโมทนาสาธุ..

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท