Everybody, Somebody, Anybody and Nobody.
---นี่เเหละหนา ทำงานหลายคนมันก็เลยมักมีปัญหาเสมอ---- อย่ารอ "ใครซักคน" อยู่เลย "ทุกคน" มาช่วยกันดีกว่า
This is little story about four people named
Everybody, Somebody , Anybody and Nobody.
There was an important job to be done
and Everybody was sure that Somebody would do it.
Anybody could have done it, but Nobody did it.
Somebody got angry about that because
it was Everybody's job.
Everybody thought that Anybody could do it,
but Nobody realized that Everybody wouldn't do it.
It ended up that Everybody blamed Somebody
when Nobody did what Anybody could have done.เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของคน 4 คนที่มีนามว่า
"ทุกคน" "บางคน" "ใครซักคน" และ "ไม่มีใคร"
มีงานสำคัญงานหนึ่งที่จะต้องทำให้เสร็จ
"ทุกคน" แน่ใจว่า "บางคน" จะทำ
"ใครซักคน" ควรจะทำให้เสร็จ แต่ "ไม่มีใคร" ทำ
"บางคน" โมโหเพราะเป็นงานของ "ทุกคน"
"ทุกคน" คิดว่า "ใครซักคน" ควรจะทำ
แต่"ไม่มีใคร" ระลึกได้ว่า "ทุกคน" ไม่ได้ทำ
เรื่องนี้จบลงด้วยการที่ "ทุกคน" กล่าวโทษ "บางคน"
ในขณะที่ "ไม่มีใคร" ทำในสิ่งที่ "ใครซักคน"
ควรจะทำให้สำเร็จ
ข้อคิดที่ดีนะคะ ทุกคนมีส่วนร่วม ยอมรับการทำงานของทกคน ความสามารถของทุกคนไม่แท่กัน จะมีใครซักคนที่เด่นกว่า ทุกคนต้องยอมรับ งานก็จะสำเร็จ
ประกาย