9-8-51
วันศุกร์ที่9นี้คุณสุนันทาหัวหน้ากลุ่มการพยาบาลเข้ามาคุยกับดิฉันหลังจากท่านผอ.ปรีชาเชิญมาปรึกษาเรื่องยุ่งๆของหมอๆ
เราคุยกันไปเรื่อยๆตามประสาคนที่เคยทำงานด้วยกันมา
ดิฉันให้ข้อคิดเรื่องหมูกระดาษที่ได้ความรู้มาจากพระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมทโชว่าคนเราจะมีส่วนที่เราต้องสวมบทบาทของชีวิตเช่นการเป็นลูกน้องที่ดี นายที่ดี แม่ที่ดี เพื่อนที่ดี เราจะไม่เหนื่อยเลยถ้าเราเป็นอย่างที่ควรจะเป็น แต่ถ้าเราเสแสร้งเพราะมันไม่ใช่ตัวตนของเรา เราจะเหนื่อยมากเพราะเหมือนเราสร้างหมูกระดาษหรือเล่นละคร ท่านให้เราหัดดูจิตดูกายเวลาเราสร้างหมูกระดาษทำให้เรามีสติค่ะ
หมูกระดาษของหัวหน้ากลุ่มการพยาบาลที่ดิฉันคิดให้คือ ท่าทางที่เอาใจใส่น้องๆพยาบาล ดูแลสวัสดิการต่างๆ หาเวทีให้น้องๆมีโอกาสเข้ามานำเสนอผลงาน สร้างกิจกรรมที่เพิ่มความสัมพันธ์ที่ดีในระหว่างหน่วยงานให้เกิดความไว้วางใจกันค่ะ
ผู้บริหารบางคนชมคนไม่เป็น หมูกระดาษที่ลูกน้องอยากได้คือคำชมบ่อยๆ ถ้าเราต้องฝืนใจคงอึดอัดมาก เมื่อเราดูจิตเห็นความอึดอัดใจ ต่อไปนิสัยดีๆมักจะเกิดขึ้นเองค่ะ
ไม่มีความเห็น