ปูเสื่อจัดประชุมกรรมการบริหารโรงพยาบาล
วันนี้จัดการประชุมคณะกรรมการบริหารและอนุกรรมการบริหารโรงพยาบาล ด้วยการจัดห้องประชุมที่เอื้อต่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้คะ ปูเสื่อกลางห้องประชุม มีเบาะลองนั่ง ใครใคร่นั่งโต๊ะนั่ง ใครนั่งสื่อ ใครนอนได้
มีผลไม้เงาะ กล้วยไข่ วางไว้ น้ำสะอาด ใครหิวทานได้
เริ่มกระบวนการ สมาธิอยู่กับลมหายใจตัวเอง ด้วยบทเพลงดอกไม้บาน ของเสถียรธรรมสถาน
ผู้อำนวยการเริ่มประชุม แจ้งในส่วนผู้อำนวยการ ทั้งสิ่งที่ฝาก ที่ฝัง ที่ตาม ที่ติด พอสมควรแต่ก็สบายๆ เพราะไม่เครียดกับโต๊ะตัว U เหมือน 7-8 ปี ที่ผ่านมา
เริ่มให้นับสมาชิกกรรมการกลุ่มละ 4 คละกัน แจกสีเทียนกระดาษ A4 คนละแผ่น
ให้ทุกคน กรรมการวาดภาพในวัยเด็กถึงก่อนขึ้นอุดมศึกษา...หลายคนเพ่งกำหนด งง ไม่รู้จะวาดอะไร อยู่กับตัวเองนิ่งๆ วาดบางคนเขียนตัวหนังสือกำกับ วาดแล้วก็ไม่เข้าใจ
ให้จับคู่ เล่าให้เพื่อฟัง ว่าชีวิตในวัยเด็กเป็นอย่างไร..หลายคนวาดน้อย เล่าเยอะ
ให้เพื่อที่ฟังประวัติ เล่าสิ่งที่ประทับใจที่เพื่อนเล่า (ปรากฏว่าคุณมะลิวัลย์ เล่าของ ผอ.เพราะน่าสนใจว่าคงไม่มีใครเคยได้ยินชีวิตวัยเด็ก ผอ. แน่)
จากนั้นให้เจ้าของภาพวาด เล่าเพิ่มเติมในสิ่งที่เพื่อเล่าไป..
พบว่า..เรื่องที่เล่ามากกว่า เยอะกว่า
“คนที่รู้จักงานเราดีที่สุดคือตัวเรา..ในองค์กรมีคนอยากเล่าเรื่องราวมากมาย แต่คนฟังอย่างลึกซึ้งน้อย..กลับไปใช้กระบวนการฟัง..อย่าง Deep และการพูดคุยกันดีกว่ากระดาษตั้งเยอะ เยอะกว่าละเอียดกว่า ได้อารมณ์กว่า ต้องพูดคุยกัน วาดได้นิดเดียว เล่าได้ตั้งเยอะ การวาดภาพ เป็นการใช้สมองซีกขวา..ส่วนใหญ่ละเลย เป็นกรรมการบริหารต้องมองภาพรวมให้ออก ฝึกใช้ซีกขวาบ่อยๆ จะได้ควบคุมกำกับงานตามนโยบายภาพรวมได้
จากนั้นให้คุณ ยุวดี หัวหน้างานจิตเวช เล่าว่าเมื่อวานทำกิจกรรมอบรม ศูนย์พึ่งได้ และช่วยเหลือเด็กและสตรีที่ถูกกระทำรุนแรง...คุณยุวดีเล่าได้อย่างดี ..ถามว่าคนฟังได้ประโยชน์อะไรจากการเล่าของคุณยุวดี ..อย่างน้อยรู้ว่าเพื่อนๆ ในองค์กรเขาทำอะไร แล้วแนวทางที่พูดก็เอามาใช้กับเราได้ ครอบครัวได้..
น้องตั๋น หัวหน้ากลุ่มงานเวชบอกว่า วันนี้รู้สึกดีมากๆ เพราะว่าถ้าจัดโต๊ะแบบเดิมจะไม่มีโอกาสนั่งใกล้เภสัชวันชัยเลย..เพราะที่ผ่านมานั่งคนละฝากตลอด..พอนั่งใกล้กิจกรรมวาดรูปเลยปรึกษางานกันเรื่องยาคนไข้มีครรภ์ ดีจัง.. (กิจกรรมวาดรูปสาธิตให้ดูให้กรรมการนำกลับไปประยุกต์ใช้ในหน่วยงานได้เอง)
มีเกร็ดหลายเรื่อง..รวมทั้งภาพเดี๋ยวเอามาแสดงวันหลัง..
ความเห็น (1)
เป็นแนวคิดที่ดีนะคะ งานเวชกรรมสังคมเคยจัดสัมมนาในรูปของการนั่งปูเสื่อ แต่เป็นนอกสถานที่ ถ้าในห้องประชุม จะลองจัดดู คงได้บรรยากาศการเรียนรู้มากขึ้น