ไม่เลือกงานไม่อดตาย(จริงๆ)

การดำเนินชีวิตทุกคนย่อมมีอุปสรรค

   งานในประเทศไทยมีมากมาย ถ้าไม่เลือกย่อมไม่อดตายแน่นอน แต่ได้ฟังนักวิชาการทางการศึกษาท่านหนึ่งออกมาพูดทาง TV ว่าตอนนี้ทุกโรงเรียนระดับมัธยมปลายให้ความสำคัญกับการเอนทรานซ์เข้ามาวิทยาลัยในคณะต่างๆ เลือกเรียนคณะที่จบมาแล้วมีเงินเดือนสูงๆ ซึ่งมันตรงกันข้ามกับสถานการณ์เศรษฐกิจในปัจจุบันเพราะงานด้านแรงงานฝีมือต่างๆมีผู้เข้าเรียนน้อย เช่น วิทยาลัยเทคนิคต่างๆ จำนวนนักเรียนลดลง บางวิทยาลัยต้องปิไป เช่นวิทยาลัยเกษตร บางวิทยาลัยต้องเปลี่ยนจากเกษตรเป็น พานิช เป็นการจัดการ เป็นต้น นี้คือการสงเสริมให้นักเรียนและผู้ปกครองต้องการให้บุตรหลานได้สอบเข้าคณะที่จบแล้วมีเงินเดือนสูงๆ อันนี้เป็นค่านิยมที่ได้เห็นได้ฟังมาเป็นเวลา 20 กว่าปีมาแล้วทำให้คนเราเลือกงานมุ่งสู่งานสบายเงินเดือนสูงๆทำให้เกิดความขาดแคลนผู้ที่จะเข้าไปทำงานระดับขับเคลื่อนเศรษฐกิจ และสังคม ทำให้เกิดการเลือกงาน แน่นอนทุกคนย่อมต้องการความสบาย ต้องการปัจจัยพื้นฐาน แต่ทุกคนย่อมต้องการเพิ่มมากขึ้น คือสิ่งอำนวยความสะดวกสบายทำให้นักเรียนและผู้ปกครองจึงต้องการเรียนให้สูงขึ้น เรียนคณะที่มีงานรองรับและเงินเดือนสูง ทำให้สิ่งที่ตามมาคือการแข่งขันกันอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ไม่ยอมหันกลับไปดูงานที่เราสามารถหาและทำได้อย่างด่และมีประสิทธิภาพแต่จะเน้นงานที่สบายเงินเดือนสูงๆ เราจะทำอย่างไรให้ความคิดกับนักเรียนและผู้ปกครองหันมายึดแนวทางความเหมาะสมตามความสามารถ ตามกำลังฐานะความเป็นอยู่ จะได้มีดังคำที่ว่า "ไม่เลือกงานไม่อดตาย"  ตอนนี้เป็นครูสอนหนังสือก็จะให้คำ คำนี้แก่นักเรียนได้เก็บไปคิดแล้วให้นักเรียนหาบทสรุปแล้วเอามาเล่าสู่กันฟังก่อนที่จะเข้าเรียนเนื้อหาตามบทเรียน พยามเป็นอย่างมากที่จะให้นักเรียนคิดถึงงานตามที่นักเรียนถนัด ชอบ และมีความต้องการอยากจะทำ สิ่งนี้จะเป็นแนวทางในการตัดสินใจในการสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย ไม่ใช่เป็นไปตามกระแสชักนำของเพื่อน ของสังคมเพื่อตัวเขาเอง เพราะมีรุ่นพี่บาวคนต้องออกกลางคันเพราะเรียนไม่ได้ เรียนไม่ไหว ไม่ชอบ ยังมีความหวังว่าผู้ปกครองจะเข้าใจไม่เป็นไปตามกระแส