ต่อยอดต้นแบบโรงเรียนในฝันที่ภูเรือ
ไปราชการคราวนี้มีโอกาสได้ไปพักที่ ภูเรือ จ.เลย และได้แวะเยี่ยมเยียนโรงเรียน ภูเรือวิทย์ต้นแบบโรงเรียนในฝัน จำได้ว่าประเมินโรงเรียนภูเรือวิทย์ เมื่อเดือนมกราคม 2549 จากวันนั้นเราก็ไม่ได้มาที่นี่อีกเลย แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาได้ติดตามความก้าวหน้าของโรงเรียน ใครมาเยี่ยมโรงเรียนก็กลับไปเล่าสู่ฟัง สำหรับโครงการได้รับความร่วมมือจากโรงเรียนด้วยการเป็นแหล่งศึกษาดูงานสำหรับโรงเรียนในฝัน และโรงเรียนอื่นที่สนใจ เป็นศูนย์การพัฒนาครูภาษาไทย ผอ.โรงเรียนร่วมเป็น Roving Team และจากการติดตามคุณภาพนักเรียนซึ่งก็เป็นไปด้วยดีอย่างต่อเนื่อง
วันนี้อากาศดีมากและเป็นเวลาเลิกเรียนได้เห็นสภาพกายภาพ แวดล้อม ห้องเรียนที่เปลี่ยนไปจากที่เคยเห็น ต้องยอมรับว่าสวยงาม น่าอยู่ น่าเรียนมาก มีนักเรียนพิ่มขึ้น นักเรียนที่บ้านไกลมีที่พักเป็นโฮมสเตย์ในโรงเรียน เห็นนักเรียนในบ้านพักนั่งทำการบ้าน บางคนก็เล่นกีฬา ชุมชนมาใช้โรงยิมในการออกำลังกาย ผอ.และครูบางคนพักในโรงเรียน บรรยากาศอบอุ่น รู้สึกดีใจมากที่เรามีโรงเรียนในฝัน โรงเรียนดีใกล้บ้าน ให้ชุมชนร่วมเป็นเจ้าของ
(มีต่อค่ะ)
ชัดเจน ไทยแท้ : ถ่ายภาพโรงเรียนสวยน่าอยู่จริง ๆ
ภูเรือวิทยา
มีหลายอย่างต้องแก้ไข
โดยเฉพาะผอ.โรงเรียน
ไม่เน้นการเรียน
ไม่เน้นส่งเสริมให้นักเรียนมีความรู้
ให้นักเรียนไม่ต้องเรียน
ไปยกหิน ไปขุดดิน
เอาต้นไม้มาส่งคนหละต้น
ทำแต่โรงเรียนให้สวย
เพื่อคำว่า โรงเรียนในฝัน ก้อแค่นั้น
พูดจริงๆๆ ว่าสงสารนักเรียนโรงเรียนภูเรือวิท มากๆๆๆๆ
ชุมชนมาใช้โรงยิมในการออกำลังกาย ผอ.และครูบางคนพักในโรงเรียน บรรยากาศอบอุ่น ให้ชุมชนร่วมเป็นเจ้าของ
คูณหวังดีเสมอ
ขอบคุณที่สนใจเข้ามาแสดงความคิดเห็น เป็นมุมที่มองให้อีกมุมนะคะแต่คงมีหลายด้านสำหรับที่ภูเรือวิทฯ ที่เป็นโรงเรียนในฝัน สิ่งแวดล้อมเป็นส่วนหนึ่งที่มีมาก่อนที่จะเป็นโรงเรียนในฝัน ก็ขอชื่นชม ถ้าภูเรือ วิทฯเข้ามาอ่านก็ถือว่าเป็นมุมหนึ่งสะท้อนให้เราเห็นนะคะบางเรื่องอาจไม่ใช่ทั้งหมดที่เป็นอย่างที่รับรู้
บรรยากาศน่าเรียนมากค่ะ ดีใจแทนเด็กๆค่ะ
ถึง โรงเรียนภูเรือวิทยา
ดิฉัน เมื่อก่อนเคยเป็นครูฝึกสอนที่โรงเรียนนี้เมื่อปี พ.ศ.2532 ค่ะ ก็ดีใจนะคะที่เมื่อวันที่ 4 ก.ค.52 ที่ผ่านมาเป็นเวลา 20 ปีที่ดิฉันได้แวะมาเยี่ยมดูสภาพแวดล้อมของโรงเรียนปรากฏว่ามีการพัฒนาจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม แต่ที่ดีใจมากเพราะทางโรงเรียนให้ความสำคัญกับที่พักของนักเรียนที่อยู่ไกลเพราะเมื่อก่อนดิฉันได้พักอยู่กับเด็กในสถานที่เรียกว่าบ้านพักก็ไม่ใช่เพราะเราต้องช่วยกันไม่ขนเอาไม้ไผ่บนภูเขามาทำบ้านพักซึ่งอยู่กันลำบากมาก แต่อยากให้ทางโรงเรียนพัฒนาต่อไปก็คือประตูทางเข้าโรงเรียนค่ะ เมื่อ20ปีก่อนเป็นอย่างไรเดี๋ยวนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงค่ะ
ก้อตอนี้กะลังเรียนอยุนะค่ะ
ครูสอนดีมากค่ะ
แต่อยากขอร้องว่า
อย่าเน้นกิจกรรมหั้ยมานัก
เป็นศิษย์เก่าที่นี่ค่ะปี47คิดถึงครูทุกคนนะคะไม่ทราบว่าย้ายไปกันหมดยังแต่ก็พัฒนาจากเมื่อก่อนขึ้นเยอะเลยคะ
อยากกลับไปเรียนอีกครั้งหนึ่งจัง
ศิษย์เ่ก่า6/2ปี47คิดถึงเพื่อนๆแก็งค์ล้อแม็ก น้อง....หญิง..อึ่ง.....แขก....ตุ๊ก....ก้อย....อาจารย์มีชัย โสกันทัด อาจารย์ที่ปรึกษา
อาจารย์กนกพร คิดถึงคิดถึง
คิดถึงครูทุกคนน่ะค่ะ