ข้ามเรื่องวุ่นๆ ในบ้านเมือง ไปจ่ายตลาดกันในเดลี อินเดียดีกว่า
อยู่ที่เดลีเดือนแรกของปีที่สอง การไปจ่ายตลาดไม่ค่อยจะสะดวกนักโดยเฉพาะคนต่างขาติและนักการทูตเพราะส่วนใหญ่ไม่มีตลาดที่เหมาะสมมากนัก จะไปซื้อในห้างสรรพสินค้าแบบบ้านเราก็มีน้อยแห่งและอยู่ไกลเหลือเกิน ในที่สุดก็จำเป็นต้องไปซื้อของสดตามตลาดท้องถิ่น ตลาดที่ขึ้นชื่อของคนเดลีคือตลาด INA มีของทุกอย่าง เป็นตลาดที่ใหญ่ คล้ายตลาดนัดบ้านเราในสมัยก่อน ที่ไม่เหมือนกันคือตลาดที่นี่เปิดสายมาก ต้องไปประมาณเที่ยงวันจึงจะเริ่มขาย
มาดูราคาของกัน
ข้าวสารอินเดีย (เกรด 2 ) กระสอบละ 1100 รูปี (20 กก.) ข้าวบัสมาติจะราคาสูงกว่านี้
ไก่กิโลละ 90-100 รูปี เนื้อไก่ 150 รูปี
ไข่ 6 ฟอง 35 รูปี
หมู กิโลกละ 90 รูปี
ปลาทูสดกิโลละ 80-100
ที่มีราคาถูกก็คือผักและผลไม้ที่ปลูกในอินเดียจะมีราคาถูกถึงถูกมาก เช่นแอบเปิ้ลอินเดียกิโลกละ 60-80 รูปี เช่นเดียวกับมะม่วง ที่มีเฉพาะหน้าร้อน
มะม่วงอินเดียทานได้ ที่ถูกปากคนไทยได้แก่มะม่วงที่ชื่อว่าจอร์ซ่า รสชาติหวาน หอมคล้ายมะม่วงอกร่องไทย
มะม่วงอีกชนิดหนึ่งที่มีชื่อเสียงที่สุดชื่ออาเฟนโซ่ ออกต้นฤดูและเป็นมะม่วงชนิดแรกของอินเดียที่ส่งออก
ส่วนตลาดเสื้อผ้าที่ดังมากในเดลีก็คือตลาดซะโรชินี มีเสื้อผ้าทุกชนิดทั้งมือหนึ่งหรือมือสอง ซึ่งทราบมาว่าแม้แต่พ่อค้าคนไทยก็บินไปซื้อเสื้อผ้ามือสองที่ตลาดนี้และนำกลับไปขายที่เมืองไทยก็ยังมีกำไร เออแบบนี้ ก็มีด้วย
ไม่ว่าจะตลาดไหน ก็ต้องไม่ลืมว่าที่อินเดีย ต้องต่อราคาทุกครั้งเพราะการต่อราคาของที่ซื้อเป็นวิธีคิดและวิถีชีวิตของชาวอินเดีย
การต่อราคาจะทำให้รู้ว่าเราเป็นคนแบบไหน ทันคนหรือไม่ เป็นปรัชญาไปซะหมด
ประเด็นนี้น่าสนใจ ค่อยมาเล่าต่อในโอกาสหน้า
ซื้อของในตลาดที่หาดใหญ่ก็ต้องต่อราคามากเลยครับ โดยเฉพาะตลาดสันติสุขกับตลาดกิมหยงครับ ต่อราคากันแบบครึ่งต่อครึ่ง ผมมาอยู่หาดใหญ่ตอนแรกๆ ก็งงเหมือนกันครับ
อ.ธวัชชัย ปิยะวัฒน์ ครับ
การซื้อของ ไม่น่าเชื่อนะครับว่า เป็น KM เหมือนกัน เพราะคนซื้อต้องมีความรู้และรู้จักการเจรจาต่อรองเหมือนกัน
คนอินเดียนำเอาความรู้ไป KM มากทีเดียวเรื่องนี้
ผมเคยไปหาดใหญ่เช่นกัน แต่ไม่เคยมีความคิดที่จะต่อราคามากๆ เหมือนที่ได้ไปอยู่ที่อินเดียและได้ความคิเรื่องการต่อรองราคาเลยครับ
ขอบคุณครับ
คุณ naree suwan ครับ
ลืมบอกไปว่า หนึ่งรูปีเท่ากับ 0.80 สตางค์ครับ
การขายของแล้วไม่ให้ต่อ เหมือนกับปิดโอกาสการเจรจาต่อรอง และการจัดการความรู้ KM
เคยไหมครับที่บังเอิญไปต่อราคา คนขายจะใส่กลับมาเลยว่า
รู้ไหมซื้อมาจากตลาดขายส่งเท่าไหร่ ต้องเสียค่ารถเอามาที่ตลาดอีด ต้องเสียค่าแผงอีก....โอ้ย บ่นไปแปดกระบุง
แต่นั่นละครับคือข้อมูลที่ต้องบริหารจัดการและแลกเปลี่ยนกันกับผู้ขาย
ขอบคุณครับที่มาทักทาย
... มาศึกษาไว้ค่ะ เผื่อ อาจต้องไปเป็น สาวอินตระเดีย อิ อิ
.... อ่านคห. 4 แล้ว ปูนึกภาพออกเลยค่ะ ...
... หากเป็นตลาดบ้านเรา ต้องดูว่าเป็นตลาดในเมือง ชนบท หรือเปล่าคะ
ส่วนพฤติกรรมของพ่อค้า แม่ขาย ก็แตกต่างไปอีกค่ะ
... แบบหากยิ่งเป็นหนุ่มๆ ซื้อของนี่นะ จะขี้รำคาญไงค่ะ ไม่ค่อยได้ต่อราคา เท่าไหร่ค่ะ
... แต่กลับกันหากผช.เป็นพ่อค้า มักจะขาดทุน เวลา ลูกค้าสาวๆ ซื้อของ มักจะแถม ๆ ลดๆ ให้ไป ...
- - อินเดีย ถือเป็นตลาดอาหารที่ใหญ่มากเลยใช่ไหมคะอ.
... อยากทราบว่าลักษณะตลาดบ้านเค้า เป็นอย่างไรคะ หมายถึง แผงขายของ ร้านค้า การจัดการ นะคะ ....
คุณ poo ครับ
พูดถึงตลาดอินเดีย ผมพูดเฉพาะที่นครเดลีนะครับเพราะได้สัมผัสมา
ร้านค้าส่วนใหญ่สร้างกันง่ายๆ ก่ออิฐเอากระเบื้องมุงหลังคาก็เป็นร้านค้าได้แล้ว
สำหรับตลาดก็เป็นแบบตลาดสดแบกะดิน มีแผงวางของคล้ายตลาดสดในชนบทบ้านเราน่ะครับ
คนอินเดียอยุ่กันแบบใกล้ธรรมชาติ ไม่ได้เน้นว่าจะต้องมีร้านสวยหรู แต่เอาเพียงขายของได้ก็ใช้ได้แล้ว
ห้างในอินเดียส่วนใหญ่จะเป็นร้านเล็กๆ ไปดูแถวบางลำพูใกล้เคียงมากหรือบางแห่งก็จะคล้ายคลองถม
ส่วนห้างสรรพสินค้านั้นเพิ่งเข้าไปไม่กี่ปีมานี้เอง ก็คือห้างที่รวมเอาร้านเล็กๆ มาไว้ด้วยกัน
ผมเคยเขียนบันทึกเอาไว้เมื่อไปอยู่ที่เดลีใหม่ๆ
http://www.polpage.com/sightseeing001.htm
http://gotoknow.org/blog/poldejw/113204
ผมคิดว่าอีกไม่กี่ปี เดลีจะเปลี่ยนไปแน่นอน คือจะทันสมัยมากขึ้น ในปัจจุบันนี้ ถือว่ามุมไบเป็นเมืองที่ทันสมัยที่สุดของอินเดีย แต่ถ้าพูดถึงความน่าอยู่ นครเดลีคงน่าอยู่กว่า
ขอบคุณครับที่เข้ามาสนทนากัน
สวัสดีครับ
ไม่ทราบว่าท่านเห็นมะระหน้าตาแบบนี้ในตลาดเยอะไหมครับ
คุณ ข้ามสีทันดร ครับ
ครับภาพที่นำมาให้ชมคือมะระครับ ฮินดีเรียกว่า Karela มีขายในตลาดทุกแห่งครับ
เป็นมะระอินเดียที่คนนิยมทานในทุกมื้อครับ จะทานสดๆ หรือต้มก็ได้ทั้งนั้น
เห็นบอกว่าสรรพคุณนั้นมากมาย
หากจะนำมาบอกกล่าวกันก็จะดีนะครับ
ดีครับ
ตอนอยู่ Toulouse เคยผ่านไปแถวนั้นครับ
ตลาดสดที่ฝรั่งเศสและในยุโรปน่าเดินมาก
เป็นอีกวิถีชีวิตหนึ่งที่น่าสนใจและควรรักษาเอาไว้