โลกและชีวิต (43) : (บางที) ชีวิต ..
(๑)
เคยตั้งคำถามกับตัวเองบ้างหรือไม่
ว่า ณ ห้วงนี้
ความฝันแห่งชีวิต
ยังคงมีชีวิตและมีลมหายใจอยู่หรือไม่
(๒)
ชีวิตจำเป็นอย่างยิ่ง
กับการก้าวเข้าแนะนำตัวเองกับผู้อื่น
บนความเป็นตัวเองอย่างสัตย์จริง
และสอดรับกับกาละอันเหมาะควร
(๓)
บางครั้ง
การเดินของชีวิต
ก็ไม่จำเป็นเสมอไปว่า -
คุณค่าและความหมายของการเดินทางนั้น
จะอยู่ที่ฝั่งฝันอันเป็นจุดหมายปลายทางเสมอไป
เพราะในความเป็นจริง
นักเดินทางหลายคน
ก็ค้นพบคุณค่า
และความหมายของมันอยู่ระหว่างทางที่ก้าวเดิน
(๔)
การดูถูกตัวเอง
ถือเป็นการทำร้ายตัวเองอย่างขันขื่น
และการไม่พยายามให้อภัยกับตัวเอง
ก็ถือเป็นการลงทัณฑ์ชีวิตที่แสนเศร้าสลด
(๖)
ขณะที่ชีวิตโตขึ้น ๆ ในแต่ละวัน
ฉันกลับกำลังรู้สึกว่า
แท้ที่จริงแล้ว
ลึกเร้นของชีวิตนั้น
กลับยิ่งโหยหาความเยาว์วัยของชีวิต
(๗)
รอยเท้าไม่เคยเลือนหายไปจากเส้นทางของชีวิต
แต่จะมีใครสักกี่คนกันล่ะที่หวนกลับไปมองรอยเท้าเหล่านั้นอย่างมีสติ
ความเห็น (4)
ในมุมมอง...และความรู้สึก
การหวนกลับไปมองรอยเท้าอย่างมีสติ
เป็นการทบทวน..สิ่งต่างๆที่เข้ามาในชีวิตค่ะ..
เป็นฐาน..ในการก้าวเดินชีวิต..ต่อไป ค่ะ
แต่บางที..ก็ไม่แน่ใจว่า..สติ ยัง ok อยู่ รึเปล่าค่ะ :-)
… ชีวิต ความหวัง ความฝัน ความจริง
... จุดเริ่มต้น ระหว่างทาง และ จุดหมายปลายทาง
... ดูเหมือนว่า ยังคง ต้อง ค้นหา ต่อไป ? คะ ...
... เมื่อเดินทาง มาได้สักระยะหนึ่ง ... คงถึงเวลาอีกแล้ว ... ที่จะต้อง หวนกลับไป พินิจ พิจารณา รอยเท้า ที่ย่างผ่านมา .... อย่างมี สติ ... ขอบคุณค่ะ ...
สวัสดีครับ. @..สายธาร..@
ชีวิตย่อมวิวัฒน์ไปสู่ภายภาคหน้าเสมอ แต่ผมมองว่า หากใครสักคนสามารถจัดเก็บบทเรียนดี ๆ จากอดีตมาใช้เป็นต้นทุนของวันนี้ เพื่อขับเคลื่อนไปสู่อนาคตได้ ย่อมได้เปรียบในการที่จะประสบความสำเร็จในชีวิต
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณปู poo
เรื่องราวระหว่างทาง
อาจแตกต่างจากฝั่งฝัน
แต่ใช่เปล่าว่างการแบ่งปัน
หากแต่เป็นของขวัญอันงดงาม
...