บ้าน...จัดใหม่ให้ลงตัว
ณ ขณะที่เขียนบันทึกนี้เก็บไว้ ข้าพเจ้าก็ยังคงดำรงอยู่ในบ้านที่พร้อมหน้า พร้อมตา แม่ พี่สาว พี่เขย และหลานชาย... บ้านเราเป็นครอบครัวเล็กๆ...แม่ไม่ปรารถนาให้ใครแยกบ้าน หากปรารถนาให้อยู่รวมกัน เหมือนเฉกเช่นในอดีต...
ที่บ้านจะมีแนวความเชื่อในทางเดียวกัน "การอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวใหญ่ อันประกอบด้วยคนหลายรุ่น ย่อมทำให้...เกิดความอบอุ่นในใจ...."
หลานชาย ตอนนี้ย่างเข้าวัยรุ่น...
ยังคงสนิทสนมกับยาย พูดคุยปรึกษา หารือกัน... ยายแม้จะอยู่ในช่วงวัยเกษียณอายุราชการ แต่ก็ยังชอบค้นคว้าและสอนการบ้านหลานเสมอ
เรามักมีกิจกรรมทำร่วมกันเสมอ...
ความสุขของแม่ ... คือการทำอาหารเพื่อรอคอยลูกกลับมาทาน... วันทั้งวันแม่จะสาละวน นับตั้งแต่ตื่นนอนเช้ามืด เราแม่ลูกจะเตรียมของใส่บาตร... และไปเดินตลาด
เราแต่ละคนในบ้านจะทานไม่เหมือนกัน แต่แม่ก็พยายามใส่ใจพวกเรา ... เป็นดั่งพ่อและแม่ในคราวเดียวกันมาเนิ่นนานเป็นสิบปี
ในยามที่ข้าพเจ้าเดินทาง พี่สาวและพี่เขย เสมือนหนึ่งเป็นลูกชายแม่ทีเดียว จะคอยทำหน้าที่ในการดูแลแม่
....
วันนี้ ... ข้าพเจ้าอิงอาศัยและพักพิงอีกที่ ณ "ขอนแก่น"...ที่ข้าพเจ้าเรียกว่าบ้านเช่นเดียวกัน เป็นบ้านหลังเล็กๆ เงียบๆ ท่ามกลางความวุ่นวายของสิ่งรอบนอกใกล้รั้วมหาวิทยาลัยขอนแก่น แต่พอเข้าไปในอาณาบริเวณบ้าน กลับพบความสงบ เงียบ เสียงนก กระรอก จักจั่น... ยังมีให้ได้สัมผัส
เมื่อเช้านี้ข้าพเจ้าออกมานั่งฟังเสียงนก... ได้เห็นกระรอกตัวเล็ก-ใหญ่วิ่งหยอกล้อกันไปมา ท่ามกลางความชุ่มชื่นอันเป็นร่องรอยจากฝนตกเมื่อคืนนี้...
เมื่อวาน...ข้าพเจ้าสะสาง ทำความสะอาดบ้าน...
และจัดบ้านใหม่...
ข้าพเจ้าชอบจัดบ้าน เป็นความสุขเล็กๆ...ที่มีอยู่ในใจ กับการโยกย้าย ปรับเปลี่ยน มุมนั้นมุมนี้อยู่เสมอ ...
ชอบนอนกับพื้น มีฟูกเล็กๆ เป็นผลิตภัณฑ์ของชาวยโสธร ข้าพเจ้านำมาไว้ปูนอนเล่นที่บ้านขอนแก่น ก็ได้อาศัยสิ่งนี้นอนกลิ้งเกลือกกับพื้น ทำให้โรคปวดหลังหายปลิดทิ้งไม่มาเยือนหลายปี ... ทุกๆ วันๆ ละหลายครั้งก็มักจะถูพื้นให้สะอาด ด้วยไม้ถูพื้นดักฝุ่น ... เพราะเป็นคนนอกจากนอนพื้น แล้วก็นั่งทำงาน บนตั่งเตี้ยๆ... เพื่อความเป็นอิสระ และเบาเบาด้วยใจที่ทำงาน ไม่ต้องถูกบีบบังคับด้วยโต๊ะ...
ความเรียบง่ายต่างๆ เหล่านี้...เป็นสิ่งที่เราต้องหยิบยื่นให้ตัวเราเอง ไม่มีใครหยิบยื่นให้ใครได้ และดำเนินไปด้วยความสมัครใจ... ความเรียบง่ายนี้ มักให้คุณค่าที่มีความหมายต่อ "ชีวิตและการดำรงอยู่" อย่างยิ่ง ใจที่สงบ นิ่งเย็น มักมาจากความเรียบง่าย
อย่างไรก็ตามในความเรียบง่ายนี้ หาใช่จะละเลยต่อสิ่งภายนอก...ไม่!!
เรายังเป็นส่วนหนึ่งของเงื่อนไขทางสังคม... แต่ในความเรียบง่ายนี้ก็ ยังสามารถผสม เนียนเข้าไปด้วยกันได้ เพราะมี "ใจ" เป็นตัวหนุนนำ อันสำคัญ...ที่นำพาตนเองไปสู่จุดที่สมดุล
_____________________________________________________________________________________
Note: บ้าน คือ ที่อิงอาศัยสำหรับเรา ขณะที่ยังมีลมหายใจนี้อยู่... จัดบ้านให้น่าอยู่ยิ่ง โดยเฉพาะบ้านที่อยู่ในใจเรา...
ภาพถ่ายจากกล้อง โทรศัพท์มือถือ...จึงไม่ค่อยชัดนัก (รำพึงรำพันกับตนเอง)
..........................................
ความเห็น (31)
สวัสดีค่ะน้องต้นไม้และคุณแม่ :)
อยู่บ้าน...แบบสบายๆ มาสองวันแล้วค่ะ...
เขียนหนังสือ...ทำนั่นนี่สลับกับเข้ามาใน G2K ค่ะ
เมื่อวาน 5 ส ที่บ้านเป็นการใหญ่ค่ะ อันไหนที่หนึ่งปี ไม่เคยหยิบมาใช้ก็จัดการสะสาง โดยพลันค่ะ ^__^
อีกมุมหนึ่ง รกรก แต่ก็ชอบไปคลุกอยู่ เป็นห้องครัวเล็กๆ ค่ะ ทำกับข้าวทานเอง.. บางครั้งก็อบขนมทาน เป็นขนมเบเกอรี่เพื่อสุขภาพค่ะ...ได้สูตรมาจากแนวทางของชีวจิตค่ะ... อบทานเองพอใช้ได้ และบังคับไล่แจกเพื่อนให้ทานด้วยค่ะ...ฮา
เมื่อเช้าก็ทำโยเกิร์ตนมถั่วเหลืองทานเองค่ะ คาดว่าน่าจะประมาณหกโมงเย็นนี่ก็ได้ที่พร้อมทานค่ะ
(^____^)
งานบ้าน เป็นหนึ่งกิจวัตรที่สร้างสุข และ สร้างสุขภาพที่ดีครับ
บ้านคุณกะปุ๋ม น่าอยู่ และเรียบง่าย
------------
วันนี้หลังจากที่ได้คุยกับคุณกะปุ๋มแล้ว ทำให้รู้สึกอยากเขียนบันทึกเท่าทวีคูณเลยครับ อยากเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างเมล็ดพันธุ์ที่ดีงามให้กับ สังคม ผ่าน Gotoknow ซึ่งเป็น "บ้านของเรา"
เมื่อวานจัดบ้านใหม่น่ะค่ะ "คุณเอก"...
หากแวะเวียนมาแถวนี้ก็เชิญอีกครั้งนะคะ ดีใจที่ครั้งหนึ่งอาศรมเล็กๆ แห่งนี้ได้ต้อนรับอาคันตุกะ...ผู้เป็นดั่งกัลยาณมิตร...
ไม่หรูหรา แต่เรียบเงียบ... ไม่คาดว่า ตนเองจะดำรงอยู่ได้ในวิถีเฉกเช่นนี้มาหลายปี...
ทุกอย่าง คือ การหยิบยื่นให้กับตนเอง ทั้งสิ้น...
ไม่เคยคิดที่จะย้ายบ้านไปไหน แม้บางคราอาจคับแคบ แต่เพื่อนๆ ก็ชอบมาชุมนุม พักพิงที่บ้านน้อยหลังนี้เสมอ...
.....
มาร่วมจัดบ้านเราให้น่าอยู่กันนะคะ
(^____^)
น่าชื่นใจจัง...เป็นวันหยุดที่คุ้มค่าจริง ๆ ...บ้านคือวิมานของเรา
ค่ะพี่ sirijiwanon ...
- บ้าน คือ วิมานของเราจริงๆ ค่ะ... บ้านที่สงบมักนำพาความสุขมาสู่เรานะคะ ... กะปุ๋มมีภาพจักรยานคันโปรด ที่ต้องนำมาจอดในบ้านด้วยค่ะ ...ฮา
คันนี้ใช้ปั่นรอบมหาลัยขอนแก่นเลยค่ะ.. ส่วนรถยนต์จะเอาไว้ใช้วิ่งในระยะทางไกลเท่านั้นค่ะ... หากอยู่บ้านจะใช้จักรยานเป็นหลักค่ะ หากว่าวันไหนเข้าไปในเมือง... บางครั้งก็ใช้มอเตอร์ไซต์หรือรถสองแถวค่ะ...
มหัศจรรย์ของชีวิตที่ได้ทำค่ะ...
(^____^)
สวัสดีค่ะ
- ป้าแดงรู้สึกว่า มีบ้านใหญ่โตและพื้นที่เยอะๆหากไม่มีคนช่วยดูแลจะเป็นภาระมากเลยทีเดียว
- บ้านน้องกะปุ๋ม ดูร่มรื่นดีจัง อยากได้แบบนี้อ่ะค่ะ
ป้าแดงขา...
บ้านหลังเล็กๆ ค่ะ...ไม่ใหญ่โต...ที่ขอนแก่น
เป็นที่น่าแปลกว่า เมื่อเดินออกไปหน้าปากซอย จะมีความเจริญเต็มไปหมดเลยค่ะ... ผู้คนพลุกพล่าน...
แต่พอเดินกลับเข้าไปในบ้าน กลับมีเสียงนก และกระรอก... บางครั้งนะคะ เจ้าแมวขนปุยสีขาว จะวิ่งไล่จับกระรอกบนต้นไม้เป็นที่เพลินให้เราได้ดูด้วยค่ะ...
(^___^)
ส่วนที่ยโสธรนี่บ้านอยู่ในเขตเมือง แออัดหน่อย แต่พอเข้าในตัวบ้าน...ก็เงียบเช่นกันค่ะ
--------------
มีความสุขในวันหยุดนะคะ ป้าขา...
มาเยี่ยมค่ะ น่าอยู่มากค่ะ
พี่ศศินันท์คะ...
- กะปุ๋มก็มักชอบไปเมียงมองบ้านคุณพี่เสมอ ค่ะ ... ชอบบ้านที่มีสวน ... สะท้อนถึง...ผู้อยู่อาศัยด้วยค่ะ
- ขอบพระคุณนะคะที่มาเยี่ยมเยือน บ้านหลังน้อยๆ นี้ค่ะ
(^____^)
บ้าน...จัดใหม่ให้ลงตัว
จัดขุ่นมัว เลอะเทอะ ให้สดใส
จัดทุกอย่าง พร้อมกับ จัดในใจ
ให้วิไล ในใจ ในบ้านเรา
......................
คงต้องขอไปจัดบ้าน...และใจของตัวเองด้วยนะคะ :D
ยินดีนะคะ คุณ CK...
- สำรวจ...จัดใหม่...จัดเรื่อยๆ..ใจปลอดโปร่ง
- ก่อนจัด...มักนิ่งสำรวจในใจตนก่อน...
- ว่าจัดอย่างไร...ใจมีสุขค่ะ...
(^___^)
จัดบ้านใหม่ในหลังเก่า...เป็นอย่างไร เล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
แวะมาดูบ้านน้องกะปุ๋ม ดีจัง ^ ^ ตอนนี้พี่ก็มีจักรยานแล้ว แต่เพิ่งขี่ได้ไม่กี่ครั้ง อิอิ พอเลิกทานอาหารเย็น กิจกรรมออกไปซื้ออาหารทานเลยลดลงไป ^ ^
ว้าว... สุดยอดเลยค่ะ พี่ตุ๋ยขา...
คล้ายกันเลยค่ะ...
คันนี้...เธอแก่มากแล้วค่ะ... แต่ก็ยังปั่นได้ด้วยดี chevy... ปั่นทีไร หมาไล่ทุกที แต่ไม่กัดค่ะ...
........................................
มัวแต่ทักเรื่องจักรยาน...
ขออนุโมทนา...สาธุ ด้วยนะคะ... กับการงดมื้อเย็น...
(^____^)
กะปุ๋มมีเรื่อง สร้างเรือนสามชั้นในจิต มาฝากด้วยค่ะ เป็นการสร้างบ้านเรือนไปสู่ความสมบูรณ์ในจิตใจค่ะ
การฝึกหัดอบรมในเบื้องต้น ก็ไม่ผิดอะไรกับเราไปดูต้นไม้ที่จะนำมาทำบ้านปลูกเรือน ไม้ทั้งต้นเมื่อไปดูแล้วมันอ่อนใจพิกลบอกไม่ถูก อะไรที่จะสามารถนำไปทำเป็นบ้านเรือนได้ มองดูเห็นแต่ไม้ทั้งต้น เต็มไปด้วยเปลือกกระพี้ กิ่งก้านสาขา ดอกใบ เต็มไปหมด ซึ่งล้วนแต่สิ่งที่ไม่ต้องการทั้งนั้น ที่มองไปเห็นนั้น สิ่งที่ต้องการมองไม่เห็นเลย คือแก่นที่เป็นเนื้อแท้ ซึ่งสมควรจะมาทำเป็นบ้านเป็นเรือนได้ มันอยู่ภายในลึก ๆ โน้น มองไม่เห็นด้วยตาเนื้อนี้เลย มันมีตั้งแต่เปลือกแต่ลำต้น มองขึ้นไปข้างบนก็มีแต่กิ่งก้านสาขาใบดอกเต็มไปหมด แล้วทำไมจะไม่อ่อนใจ และไม้ที่จะปลูกบ้านปลูกเรือนให้สำเร็จโดยสมบูรณ์นั้น ต้องมีจำนวนมากด้วย ไม้ต้นเล็ก ๆ จะมาทำบ้านทำเรือน นำมาเลื่อยมาแปรรูปเป็นต่าง ๆ ให้ได้หลาย ๆ แผ่น หลาย ๆ ชิ้น ก็เป็นบ้านเป็นเรือนที่เหมาะสมไปไม่ได้ จะต้องหาไม้ต้นใหญ่ ๆ เนื้อแข็ง ซึ่งลำบากแก่การทำไม่ย่อยเลย ไปมองเห็นต้นไม้แล้วมันทำให้อ่อนใจอย่างบอกไม่ถูก มือเท้าก็อ่อนปวกเปียกไปตาม ๆ กัน... (คลิก อ่านฉบับเต็ม)
...........................
จาก ธรรมะชุดเตรียมพร้อม ...
วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2519 ความยาว 39.03 นาที
สถานที่ : ศาลาโรงครัว วัดป่าบ้านตาด
บ้านพี่กะปุ๋ม น่ารักดีนะคะ ... ชอบบ้านสวนค่ะ
มีมุมอ่านหนังสือ ต้นไม้เยอะๆ ธรรมชาติแยะๆ
* ชอบจักรยานด้วยค่ะ นึกถึงตอนปั่นทางเหนือ
* ปูมองวิวเพลิน ลงไปวัดพื้น เลยค่ะ ก็วิวมันสวยหลายนี่คะ
* ...
ขอบคุณค่ะ .. ใกล้ม. ขอนแก่น รึคะ .. เคยไปค่ะ
แต่ตอนนั้น เรายังบ่ฮู้จักกันเด้อนะคะ .. :)
ขอบคุณสำหรับเรื่องวิหารธรรมนะคะ ^ ^
ตามไปอ่านเวบหลวงตาแล้วค่ะ
เรื่องอาหารเย็น นั้นสามารถงดมื้อเย็น(หนัก)ได้มาสักสองอาทิตย์แล้ว แต่ยังต้องกินผลไม้หรือโยเกิร์ตหรือขนมปังตอนเย็นอยู่ เพราะเคยไม่กินเลยแล้วลมในท้องเยอะมาก (แน่นท้องแล้วพาลปวดหัวทุกที) ร่างกายยังไม่สมดุลเท่าไหร่ แ่ต่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ
ขอบคุณนะคะ
น้องปู...
- หากเฉียดๆ มาใกล้พี่กะปุ๋ม ก็ติดต่อมานะคะ... ยโสธร หรือขอนแก่น...สถิตอยู่สองที่นี้แหละค่ะ แบบไปๆ มาๆ ค่ะ
พี่ตุ๋ยคะ...
- ทานขมิ้นชัน เป็นประจำจะช่วยได้ค่ะ.. อดมื้อเย็นนี้ภาวนาดีนักแลค่ะ ^__^...
- กะปุ๋มทานขมิ้นชันและการเดินภาวนาร่วมด้วย... ค่ะ แก้ปัญหานี้ได้พอสมควรค่ะ
(^___^)
กะปุ๋ม
บ้านน่าอยู่ เรียบง่าย แต่น่ารักมีชีวิตชีวาค่ะ พี่อยู่บ้านก็มีมุมโปรดที่อยู่ทั้งวันเป็นห้องเล็กๆ ยังมาคิดเลยค่ะว่า ที่จริงชีวิตคนเราไม่ได้ต้องการอะไรใหญ่โต และ ต้องจัดจิตใจของตนเองให้สะอาดดี เป็นระเบียบเรียบร้อยด้วยควบคู่กันไปนะคะ
จักรยานน่ารักจังค่ะ
พี่นุชคะ...
กว่าจะกลายพันธุ์มาดำเนินชีวิตเข้าสู่ความเรียบง่ายนี้ ... กะปุ๋มต้องวิ่งฝ่าและเผชิญหน้าต่อการเปลี่ยนแปลง และความกลัวในความเคยชินที่เกาะกินอยู่ในใจเรามานานแสนนาน...กี่กัปล์กี่กัลล์ก็ไม่อาจทราบได้
แม้ขณะนี้ก็
เองก็ไม่อาจละวาง ต่อการดำรงตนสติให้มั่น ขอบพระคุณนะคะที่แวะมาทักทายค่ะ (^___^) กะปุ๋มสวัสดีที่นี่นะคะ น้องเจี๊ยบ...
พี่กะปุ๋มประทับใจในความเป็นกันเองของน้องเจี๊ยบด้วยเช่นกันค่ะ...
ตอนนี้นะ บ้านพี่กะปุ๋มโล่งกว่าเดิมเยอะเลยค่ะ เพราะขนหนังสือออกไปมากเหมือนกัน...
ขอบคุณนะคะ สำหรับแก้วมังกรของฝาก รสชาติหวานสดอร่อยค่ะ
(^___^)
พี่กะปุ๋ม
บ้านดูสงบน่าอยู่มากค่ะ ส่วนเรื่องการงดมื้อเย็นเคยคิดเหมือนกัน ลองทำแล้วก็ไม่ไหว
หิวมากกกกก........ เลยแพ้ใจตัวเองทู๊กทีค่ะ
สวัสดีค่ะ...คนนอนดึก...
นอนหัวค่ำดีไหมคะ...ฮา...แอบแซวน่ะนะ ลองทำแล้วไม่ไหว...ก็ผ่านไปก่อนค่ะ...เอาแบบพอดี พอดี นะคะ...
สักพักเมื่อถึงสภาวะหนึ่ง..ทุกอย่างก็จะดำเนินไป โดยปราศจากการยึดค่ะ...
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย...นะคะ
(^___^)
เพิ่งมาชมบ้านค่ะ น่าอยู่ สงบ จริง ๆ ค่ะ
บ้านเล็กๆ...เพราะอยู่คนเดียว..
ตอนนี้บ้านเกือบจะโล่ง..เพราะขนสิ่งที่ไม่ได้ใช้ออก และแบ่งปันสู่ผู้อื่นค่ะ สิ่งสำคัญบ้านเราจะเป็นอย่างไรก็ตาม ขอเพียงแค่ในใจเราสงบ บ้านเราก็จะสงบค่ะ...
ขอบคุณพี่หมอเล็กมากนะคะที่แวะมาเยือน
- ธรรมสวัสดีนะโยมกะ-ปุ่ม
- งดงามในความง่ายจริงๆ
- ดีเก่งจริงๆเลย
- ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง
- อนุโมทนาสาธุ
สวัสดีครับ
- ตอนเรียนภาษาเยอรมัน ในตำราเรียนมีภาพ 3 ภาพ ภาพแรกเป็นภาพพ่อแม่ลูก ภาพที่สอง เป็นภาพหญิงชายคู่กัน ภาพที่สามเป็นภาพผู้หญิงคนเดียว อาจารย์อธิบายว่า ปัจจุบันสังคมเยอรมันกำลังจะเปลี่ยนจากภาพที่ 2 เป็นภาพที่ 3 คือ เป็นชีวิตที่อยู่คนเดียว และอาจารย์ก็ให้เราแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในห้องเรียนนั้นมาจากหลายทวีป หลายประเทศ
- ผมแสดงความคิดเห็นในห้องเรียนว่า ที่ประเทศไทยและอีกหลายประเทศในเอเชีย เราเป็นก่อนภาพที่ 1 อีก คือ มีปู่ย่าตายายหลายครอบครัวอยู่ด้วยกัน
- ปกติต้องเรียนบทนี้แค่ครึ่งวันแต่เราเสวนากันไปอีกตั้งหลายวันครับ
(^____^)
ขอบคุณค่ะ...
บ้านเรียบง่ายดีครับ สวัสดีครับ สบายดีนะครับ
สบายดีค่ะ น้องเอ๊ะ... ขอบคุณนะคะ
(^___^)