วานนี้ผู้เขียนไปกดเงินที่ตู้ ATM พบว่ามีน้องคนหนึ่ง(ไม่รู้จักหรอก) กำลังใช้บริการอยู่ ยืนรออยู่แป๊บนึง ก็เสร็จ ผู้เขียนตั้งท่าจะใช้บริการต่อ ปรากฏว่าหน้าจอมันค้างอยู่ ประมาณว่า ท่านต้องการใบเสร็จหรือไม่ (คิดในใจว่าคนเมื่อกี้คงลืมเลือกและกด) มีปุ่มให้เลือก "ต้องการ" กับ "ไม่ต้องการ" ผู้เขียนก็กด (ให้แทน) ตรงปุ่ม “ไม่ต้องการ” (ก็ไม่ใช่ของเราไม่รู้จะเอาไปทำไม) แต่พอกดปุ๊บ ปรากฏว่าบัตร ATM กระเด้งออกมาปั๊บ สรุปว่า...น้องคนเมื่อกี้ลืมบัตร ATM น๊ะเอง
ผู้เขียนเห็นหลังน้องคนนั้นไว ๆ (โชคดีว่าเราเป็นคนทำอะไรเร็วอยู่แล้ว เพราะการกระทำข้างต้นผู้เขียนใช้เวลาเพียงเศษเสี้ยวนาทีเอง )ก็เลยตะโกนเรียก “น้อง น้อง” ด้วยความที่ยังเสียดายคิวคือเท้าข้างหนึ่งก็ปักหลักจองคิวไว้ แล้วก็เอี้ยวตัวเรียก กลัวว่าถ้าออกไปเดี๋ยวต้องมาต่อคิวใหม่ เผอิญมีคนต่อหลังอยู่ แต่น้องเขาไม่ได้ยิน และกำลังจะลับมุมไประยะห่างไม่กี่เมตรเอง ผู้เขียนเลยตัดสินใจ ยอมเสียคิว แล้วตะโกนเรียกน้องอีกครั้ง คราวนี้น้องเขาได้ยิน ผู้เขียนก็บอกเขาว่าเขา ลืมบัตร เขาก็กล่าว "ขอบคุณ" ผู้เขียนก็เดินกลับมาที่คิวตัวเอง พบว่าคนที่ต่อหลังผู้เขียนลังเล ไม่แน่ใจว่าจะใช้บริการ ดีรึเปล่า ?? และเมื่อเห็นผู้เขียนกลับมา น้องที่ต่อหลังคนนั้นก็ให้ผู้เขียนกดเงินก่อน
เฮ้อ ! สบายใจจัง (ไม่เสียคิวอีกต่างหาก) ต้องบันทึกซะหน่อย ได้ทำความดีไปนึดหนึ่ง
สวัสดีค่ะ
* ชื่นชมผู้อยู่ในเหตุการณ์ที่มีส่วนร่วมทำดี...แล้วดีใจ * มอบดอกไม้แก่ผู้ทำดีค่ะ
ผีเสื้อราตรี
ช้างกระ
สุขกายสุขใจรับและอิ่มบุญนะคะ
ทำดีได้ดี...เห็นๆ สบายใจ...ได้คิวคืน...อิ...อิ...
แหม...มาลุ้นไปด้วย ได้ขำคนมาเชียร์อย่างคุณจิ๊บ เมตตา
เจ้าเก่าเราเสียด้วย คิดถึงจังค่ะ พรุ่งนี้จะกลับไปเยี่ยม Share อย่างแน่นอน