ฝาก...เข้าพรรษา
บท “ จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ ”
ฝึกจิตตั้ง ตนไว้ดี มีสุขล้ำ
ฝึกอะไร ไม่ดีเลิศ ประเสริฐงาม
เท่าฝึกตาม กำหนดดู รู้จิตเรา
คล้ายมังกร ซ่อนเมฆา นภากว้าง
บางเวลา ซ่อนร่าง กลางถ้ำเขา
บางโอกาส ปราศรูปนาม แลไร้เงา
บางครั้งเบา โบยบิน ปักษิณนาม
ธรรมชาติ จิตแท้ แม้รู้จัก
ละเอียดนัก มักไม่นิ่ง ยิ่งเกรงขาม
เกิดดับไว ไร้กำหนด กฎนิยาม
รู้แจ้งความ จริงนี้ มีสุขใจ
อนุโม- ทนาบุญ พูนกุศล
สาธุชน สามัคคี ที่ฝักใฝ่
เสียสละ ภารกิจ คิดก้าวไกล
ระลึกใน ความดีนี้ มิลืมเลือน
ขอผลบุญ หนุนนำ อำนวยให้
ทุกท่านได้ ประสบสุข หาใครเหมือน
ปรารถนา สิ่งใดได้ ไม่ลืมเลือน
มีมิตรเพื่อน เฝ้าเตือนใจ ให้จำรูญ
สวัสดี ทวีชัย ใจผ่องแผ้ว
ให้คลาดแคล้ว โรคภัย มลายสูญ
ทวีทรัพย์ นับวิชา พาเพิ่มพูน
ทวีคูณ ความดี ชื่นชีวัน
มีพระธรรม นำจิต พิชิตโชค
อยู่ในโลก คนดี ชีวิมั่น
คงคุณค่า อาริยทรัพย์ นับอนันต์
สบสุขสันติ์ ทุกวันวาร เบิกบานเทอญ ฯ
ขอให้บุญกุศลนำให้พี่น้องมีแต่ความสุขความเจริญครับ พี่น้อง
ความเห็น (6)
เขียนเก่งจังค่ะ
ระลึกในความดีนี้ มิลืมเลือน
ขอบคุณ..ค่ะ
อนุโมทนาสาธุด้วยครับ
ขอให้ผลบุญตอบสนองสาธุ
เทศกาล เข้าพรรษา มาถึงแล้ว
ขอมิตรแก้ว สหายคำ ทำกุศล
แผสัตว์โลก สุขเหลือ แลเพื่อตน
ให้ได้พ้น ความทุกข์ สุขนิรันดร์.
ขอบคุณ ครูหนัน ท่านพี่ และมิตรธรรมครับ