ชีวิตนี้มีแต่งาน

ความสุขที่หาได้จากการทำงาน

ครบ 6 เดือนแล้วที่มาทำงานที่ กรุงเทพ(ช่วยราชการ) ตั้งแต่มาไม่เคยมีเสาร์-อาทิตย์ มาทำงานตั้งแต่ 07.00น เที่ยงกินข้าว 5-10 นาที เย็นเลิก 6 โมง แม่บ้านหรือยามต้องเชิญกลับ วันหยุดยาวๆทั้งหลายไม่เคยได้กลับบ้าน(ตรัง) หลายคนคิดว่าทำงานอะไรหนักหนา เหมือนน่าจะเหนื่อย

แต่ไม่เหนื่อยค่ะ กลับมีความสุขลึกๆในใจ เพราะงานที่ต้องทำคือจัดอบรมให้แก่เกษตรกรคลื่นลูกใหม่ ซึ่งประกอบอาชีพการเกษตรจริงๆ ที่ทางกรมส่งเสริมการเกษตรคัดเลือกมาจากทั่วประเทศ 1000 คน เพื่อมาอบรมให้เขามีความรู้สึกรักอาชีพเกษตรและหวงแหนอาชีพการเกษตรและแผ่นดินเกิด เพิ่มเติมความรู้ด้านการจัดการธุรกิจ สอนให้ใช้ระบบสารสนเทศและคอมพิวเตอร์ในการปฏิบัติงาน และนำความรู้ไปพัฒนาบ้านเกิด เมื่อเห็นผู้เข้าอบรมซึ่งส่วนใหญ่ ก็รุ่นราวคราวเดียวกับเรา(คนรุ่นใหม่) มีความกระตือรือร้นและมีความสุขกับการอบรม เขาพูดออกมาด้วยความภาคภูมิใจว่า ตัวเขาคือเกษตรกร ทำให้เราอดภูมิใจด้วยไม่ได้ หน้าที่ของเราก็คือนักส่งเสริมการเกษตร ถือว่าสำเร็จไปครึ่งหนึ่ง ส่วนเขาจะนำไปปรับใช้อย่างไง นี่คือภาระที่ต้องทำต่อ พันธมิตรที่จัดอบรมด้วยคือสถาบันเอเชียตะวันออกศึกษา มหา"ลัยธรรมศาสตร์เขาก็ทุ่มเทเต็มที่ในการจัดฝึกอบรม เริ่มมาตั้งแต่เดือน พ.ค-ก.ย ต้องอยู่กับงานตลอด เลยทำให้ลืมแต่งงาน เฮ้อ แต่ก็สุขใจ

เขียนใน GotoKnow โดย น้องหยา
ใน เพราะ..เหตุนี้จึงต้องทำงาน..เกษตร

คำสำคัญ (Tags): #ภาพบรรยาการอบรมระหว่างครูกับศิษย์

หมายเลขบันทึก: 192326เขียนเมื่อ 5 กรกฎาคม 2008 13:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:53 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน