ลูกเป็นอย่างไร...


หลายคนที่เลี้ยงลูก  คงกำลังสังเกตและหล่อเลี้ยงดูแลให้เขาเติบโตขึ้นเรื่อยๆนะครับ...

ตอนนี้ลูกอายุสองขวบ...

เด็กตอนสองขวบกว่าๆนี้  เขาก็มีชีวิตของเขาที่สมบูรณ์แล้วนะครับ...

ชีวิตที่เติบโต  เรียนรู้  เล่น  เปลี่ยนแปลง  รับรู้  สัมผัสเรื่องราวต่างๆของชีวิต

ทุกวินาที่ที่เขามีอยู่  เป็นการซึมซับประสบการณ์ที่มีค่ายิ่ง....

 

 หลายครั้งก็ตั้งคำถามว่า  เราดูแล  เราสนใจ  และเราเลี้ยงเขาได้ดีที่สุดเท่าที่พ่อคนหนึ่งจะทำได้แล้วหรือยัง....

  แต่สิ่งที่เรารับรู้คือ...

  การเฝ้าดูสิ่งที่เปลี่ยนแปลง  การสร้างสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้  เอื้อต่อการเติบโต...

  ลูกมีชีวิตอยู่กับคุณยาย  คุณแม่  คุณพ่อ  คุณตา  สัตว์เลี้ยง  ผืนดิน  ต้นไม้  ชุมชน  สังคม ที่ปลอดภัย  ธรรมชาติ...

  กิจกรรมชีวิตในแต่ละวันที่เน้นการเปิดพื้นที่ให้กับตัวตนของเขาเอง

  เป็นการให้พื้นที่เพื่อหล่อเลี้ยงให้เขาได้เติบโต  และสัมผัสกับตัวตนของเขาเอง  พร้อมๆกับการเชื่อมโยงชีวิตภายใน  และภายนอก

  เราเพียงทำหน้าที่เอื้อให้เกิดการเรียนรู้ที่ดีที่สุด  และการเป็นแบบอย่างที่น่าจะถูกทาง...

 

  มนุษย์ทุกคนน่าจะมีศักยภาพในการเรียนรู้ และเติบโตอยู่แล้ว

  ถ้าหากถูกบ่มเพาะ  และฟูมฟักอย่างดี..

 เข้าน่าจะเข้าถึงความจริงของชีวิตได้ดีและรวดเร็วกว่าเราๆที่ถูก  ห้อมล้มด้วยความไม่รู้และอวิชชาที่หนาเกินไปด้วยซ้ำ...

 

  ขอให้การบ่มเพาะหน่อกล้าใหม่ของทุกท่าน  เป็นไปด้วยดีครับ...

คำสำคัญ (Tags): #ลูก
หมายเลขบันทึก: 191477เขียนเมื่อ 30 มิถุนายน 2008 21:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:49 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

หลานก็ 2 ขวบเหมือนกันค่ะ ตั้งใจเลี้ยงอย่างดี ให้ใกล้ชิดธรรมชาคิ มีน้ำใจ รู้จักการแบ่งปัน คือสรุปว่า กำลังให้เขาซึมซับ สิ่งที่ดีๆ ไว้ในตัวให้มากที่สุดค่ะ
ลูกสาวคุณหมอก็น่ารักมากๆค่ะ สวยจังเลย 2 ขวบเหมือนกันนะคะ
มีรูปหลานมา ฝากตัวกับคุณอาด้วยค่ะ...

สวัสดีครับอาจารย์

ขอบพระคุณมากๆครับที่แบ่งปันครับ

หลานน่ารักมากๆครับ

คงจะเเข็งแรงไม่ป่วยเลยนะครับ

 

 ผมอ่านในเด้กธรรมชาติ  เขาบอกว่า 3 ขวบแรก  อย่าเสียใจเลย  ถ้าลูกไม่ได้เข้าอนุบาล

คือ การบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์...อันดีงามให้งอกเงยในจิตใจเขาและเธอเหล่านี้ค่ะ...หากพ่อแม่มีความสุข สงบในใจ ลูกก็จะได้รับและสัมผัสพลังแห่งความสุขนั้นค่ะ

(^_____^)

หากพี่กะปุ๋มมีลูกเป็นของตัวเอง (5555 จริงๆ แล้วเป็นไปได้ยาก) พี่กะปุ๋มจะสนับสนุนให้เขาเล่นอย่างอิ่มหนำสำราญใจเลยค่ะ

เด็กๆ น่ารักจังเลย ^ ^

เอามาฝากบ้างค่ะ แต่นี่สงกรานต์เมื่อปี ๕๐ ค่ะ รูปแรกหลานคนโต รูปที่สองหลานคนเล็กค่ะ

เข้ามาดูรูปเด็กๆ เห็นแล้วมีความสุขครับ ทำให้นึกถึงวันเก่าๆ . . . เอ้า! ใจลอยอีกแล้วซิเรา . . .

กลับมาอยู่กับปัจจุบัน ขอพลังแห่งความดีทั้งหลายอวยพรให้ครอบครัวหมอสุพัฒน์มีความสุขนะครับ

สวัสดีครับ

ขอบพระคุณอาจารย์ทุกๆท่านครับ ^_^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท