ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย... เมตตากรุณาเป็นพรอันประเสริฐในตัวมนุษย์
คฤหัสถ์ผู้ยังบริโภคกาม เกียจคร้านหนึ่ง
พระราชาทรงประกอบกรณียกิจโดยมิได้พิจารณาโดยรอบคอบ ถี่ถ้วนเสียก่อนหนึ่ง
บรรพชิตไม่สำรวมหนึ่ง
ผู้อ้างตนว่าเป็นบัณฑิตแต่มักโกรธหนึ่ง
สี่จำพวกนี้ไม่ดีเลย...
ภิกษุทั้งหลาย... กรรมอันใดที่กรรมไปแล้ว ต้องเดือดร้อนใจภายหลัง ต้องมีหน้าชุ่มด้วยน้ำตา เสวยผลแห่งกรรมนั้น ตถาคตกล่าวว่ากรรมนั้นไม่ดี ควรเว้นเสีย (พุทธโอวาทก่อนปรินิพพาน...)
ใช่ ท่านกล่าวโดนใจ
"เสวยผลของกรรมนั้น"