เขาค้อล้อลมหนาว


เขาค้อล้อลมหนาว

คณะจิตอารีของเรารวมตัวกันไปโต้ลมหนาวที่เขาค้อ   เราได้ที่พักเป็นของนายทหารท่านหนึ่งที่ไม่ได้รับแขกทั่วไป  คือใช้บอกต่อ ๆ กัน  บ้านสวยมาก อยู่กลางหุบเขา  ทางเข้าวกวนเล็กน้อย แต่พอไปถึงแล้วสดชื่นเกินคุ้ม   หลังจากเข้าที่พัก  งานนี้ครูตุ่มแสดงฝีมือขนมครกชาววังเป็นครั้งแรก  อร่อยมาก  มาก ๆ  ปลื้มจนตัวเองไม่ต้องทานก็อิ่ม    กลางคืนก็กิจกรรมจัดสรรรายได้ตามระบบ P.D. ครูตุ่มก็รายได้สูงเช่นเคย    เช้าขึ้นเราก็ไปเที่ยว หอสมุด  อุทธยาน  ต่าง ๆ  แล้วก็เลยไปกินก๋วยเตี๋ยวห้อยขา (ก๋วยเตี๋ยวก็รสชาติธรรมดา ๆ แต่มันลุ้นตรงต้องรอเพราะคนเยอะมาก )  ชื่อคณะจิตอารีย์เนี่ยเราตั้งกันขึ้น   เพราะตอนเช้าก่อนที่เราจะออกจากที่พัก  เราเจอคุณพี่สุภาพสตรีท่านหนึ่ง  ท่านเข้ามาคุยกับเรา  คุยไปคุยมา  เลยได้ทราบว่าท่านมีมูลนิธิที่บริจาคโลงศพ  โดยบริจาคทั่วประเทศ  โดยให้แจ้งขอไป  ก็จะส่งไปให้  โดยไม่มีข้อแม้  แล้วท่านก็ชวนให้พวกเราร่วมทำกับท่าน  หรือจะไปเริ่มก่อตั้งกันใหม่ก็ได้  พวกเราก็เลยตกลงกันว่า  เราจะก่อตั้งคณะของเราเอง  และก็เริ่มต้นด้วยการบริจาคโลงศพ ให้ผู้ที่เดือดร้อน  เราประสานงานกับวัด  เมื่อใครขอบริจาคมา  พระจะแจ้งมาที่เรา  แล้วเราก็จะดำเนินการซื้อโลงให้  (ไม่ได้ให้เป็นเงิน)  โดยเราเฉลี่ยกันออกในคณะของเรา  แต่ถ้ามีเพื่อน ๆ ครูจะร่วมบริจาคเราก็รับ  และก็ทำเป็นบัญชีสำรองไว้  คณะของเราตั้งจุดประสงค์ไว้แล้ว  อยู่ระหว่างดำเนินการค่ะ 

(นี่เป็นสิ่งที่จุดประกายมาจากเขาค้อ  ที่เราคิดว่าทำให้เรามีความสุขทางใจที่ได้ช่วยเหลือผู้เดือดร้อน)

      

           ที่พักสวยมาก                                                ดอกไม้ที่อุทธยานเขาค้อ

         

        หน้าบ้านพักยามเช้า                                            For   get  me  not

              

"สลอนหน้า" ศัพท์ที่ได้จากวัยรุ่นแถว ๆ นั้น                            ริมกำแพงพระตำหนัก

     

       คิดว่าตัวเองสวยนะนี่                                              เดี๋ยวจะไม่รู้ว่าที่ไหน

 

             

               อิจฉาคนข้างหลัง                                                    ที่ฐานกรุงเทพ

    

        รวมพลจิตอารี                                                   ร้านก๋วยเตี๋ยวห้อยขา

คำสำคัญ (Tags): #ท่องเที่ยว
หมายเลขบันทึก: 190338เขียนเมื่อ 25 มิถุนายน 2008 13:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

พี่ตุ่มคะ

  • รูปที่ยืนเข้าคิวถ่ายภาพน่ารักจัง  เข้าใจตะแคงตัวแบบหลบความจริงของสรีระได้ดีมากเลยค่ะ
  • ดอกไม้สวยนะคะ  อิจฉาจังค่ะ
  • ครูอ้อย หัวยุ่งเชียวค่ะ

คิดถึงค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท