ประมวลเรื่องเท่าไรก็ไม่หมด
เกินจะจดกรองคำมาร่ำว่า
เดชะพระบารมีพระปรีชา
อุปมาหมุดตรึงซึ้งฤทัย
การดนตรีนาฏศิลป์ไม่สิ้นแล้ว
เพราะพระทูลกระหม่อมแก้วเอาใจใส่
ทรงประทับพิทักษ์เป็นหลักชัย
ทรงป้องภัยจำเพาะเป็นเกราะบัง
คนที่เหยียดเคยเหยียดก็คลายเหยียด
ต่อหน้าเกลียดก็กลับเป็นลับหลัง
ที่รักน้อยค่อยท้นล้นประดัง
ที่เคยชัยก็ค่อยซาด้วยบารมี
ขอพระทรงพระเจริญจรูญโรจน์
ทรงปราโมทย์ปลื้มเปรมเกษมศรี
เป็นขวัญอันมงคลของดนตรี
ทรงเป็นศรีนาฎกรรมระบำบรรพ์
เหมือนดนตรีเป็นเพื่อนยามสบาย
เหมือนดนตรีเป็นสหายยามโศกศัลย์
เหมือนดนตรีเป็นมิตรนิจนิรันดร์
เหมือนดนตรีเป็นขวัญอันงามเอย.
บทประพันธ์ : เสรี หวังในธรรม
ตีพิมพ์ในหนังสือดนตรีไทยอุดมศึกษา ครั้งที่ 19
สวัสดีค่ะ จะติดตามตอนต่อ ๆ ไปค่ะ