สิทธิ และ หน้าที่ กับการประท้วง ประท้วง และ เรียกร้อง

เป็นวันที่ ๑๒ แล้วครับ สำหรับการรวมตัวกันอีกครั้งของกลุ่มพันธมิตรฯ ณ สะพานมัฆวารฯ ซึ่งเป็นเส้นทางที่ผมเองต้องเดินทางมาทำงานทุกวัน และแน่นอนปัญหาของคนเมืองก็ คือ รถติด แต่เอาหละครับ ผมคงไม่ไปโทษ หรือว่ากล่าวอะไร เพราะถือว่าเป็น สิทธิโดยชอบด้วยกฎหมาย แต่ผมสังเกตเห็นปรากฏการณ์ที่น่าเป็นห่วงในช่วงนี้ ซึ่งก็ไม่แน่ใจนะครับว่าเกิดจากการเลียนแบบ หรือไม่ คือ การประท้วงและเรียกร้อง เท่าที่ตกเป็นข่าวในสื่อมวลชนเร็วๆ นี้ ประกอบด้วย

๑. การเรียกร้องราคาสินค้าเกษตร

๒. การเรียกร้องขึ้นค่าโดยสารของรถ ขสมก.

๓. การเรียกร้องประกันราคาข้าว

๔. กำลังจะมีการเรียกร้องขึ้นค่า TAXI

๕. กำลังจะมีการเรียกร้องของรถบรรทุก

ฯลฯ

ผมเชื่อและศรัทธาในวิธีคิดเพื่อปกป้องผลประโยชน์เกี่ยวกับปากท้อง และประชาชน แต่ด้วยวิธีการที่ทำด้วยการประท้วง ปิดถนนบ้าง เดินขบวนบ้าง ฯลฯ ผมเลยไม่แน่ใจว่าเส้นแบ่งระหว่าง สิทธิ อย่างที่ว่ากันนั้น กับ หน้าที่ ที่ต้องไม่สร้างความเดือนร้อนให้กับคนอื่นนั้น อยู่ตรงไหน

เพราะผมเชื่อว่าถ้าใช้สิทธิที่มี บวกกับ หน้าที่ที่พึงจะต้องทำ บวกกับ แนวคิดที่ดีดี สร้างสรรค์สังคม ถ้าไปด้วยกันได้ แรงสนับสนุนจากประชาชนน่าจะมากขึ้นด้วย และผลประโยชน์ก็น่าจะตกกับทุกคนครับ

ด้วยความเคารพรัก