วันสิ่งแวดล้อมโลก : 5 มิถุนายน ของทุกปี
บทบาทชายหญิง สำคัญเท่าๆกัน ช่วยงานกันคนละไม้คนละมือ ชุมชนก็น่าอยู่
ให้เห็นว่า เด็กๆในชุมชน ก็มีหน้าที่ที่ตนเองทำได้ ช่วยงานบ้านได้ และก็มีความสุข
ช่วงนี้ โรงเรียนต่างๆในพื้นที่ ทยอยส่งผลงานเด็กๆ ทั้งเรียงความ ภาพวาด
ในหัวข้อ
" ความรัก ความผูกพัน ชุมชนของฉัน "
ต้องขอบคุณ คุณครูที่ร่วมเปิดเวทีให้เด็กๆได้แสดงความคิด ความเห็น ผ่านงานวาด งานเขียน
ทำให้เห็น บรรยากาศความร่วมมือของโรงเรียนในตำบล
มานั่งดู ภาพวาด ของเด็กๆ ก็สนุกดี อย่างเช่น
เด็กๆพยายามถ่ายทอดสิ่งรอบๆตัว
บ้าน ชุมชน ในรูปนี้ก็สนุกดี ดูแล้วอยากโค้งตาม เวลาเข้าบ้าน
หน้าที่ของเด็กๆที่ได้รับมอบหมาย สำคัญมาก ในการให้อาหารกุ๊กไก่ทุกเช้า เย็น
ให้เห็นว่า เด็กๆในชุมชน ก็มีหน้าที่ที่ตนเองทำได้ ช่วยงานบ้านได้ และก็มีความสุข
บทบาทชายหญิง สำคัญเท่าๆกัน ช่วยงานกันคนละไม้คนละมือ ชุมชนก็น่าอยู่
คำสำคัญ (Tags): #ชุมชนก็น่าอยู่
หมายเลขบันทึก: 186219เขียนเมื่อ 4 มิถุนายน 2008 21:17 น. ()ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะ
ผลงานของเด็ก สวยงามมาก เยี่ยมจริงๆๆๆๆๆๆๆ
ภาพวาดน่ารักจริงๆค่ะ พี่หน่อย
สะท้อนความรู้สึกนึกคิดของเขาต่อชุมชนและครอบครัวนะคะ เห็นแล้วชื่นใจค่ะ ^ ^
แวะมาชมผลงานสวยๆ ครับ
ไม่รู้ว่าวางโทรศัพท์ไว้ไหน...เลยยังไม่ได้โทรหาพี่หน่อยในวันนี้
ผมจะไปดูพื้นที่วันที่ 9 มิ.ย.นี้นะครับ... จะแวะไปรับนิดด้วย อยากเห็นพื้นที่เพื่อจะได้คิดรูปแบบอื่น ๆ ได้บ้าง
ผมใฝ่ฝันที่จะนำงานเขียนและภาพของเด็ก ๆ มาทำเป็นหนังสือ ... ส่วนหนึ่งจัดหาต้นทุนไว้รองรับแล้ว ผมอยากให้เรื่องราวความฝันและความรู้สึกอันดีงามของเด็กที่มีต่อชุมชนเผยแพร่ไปสู่สาธารณะอย่างกว้างไกล เพื่อบางที.. ณ ที่อื่น ๆ ..จะมีแรงใจลุกขึ้นมาทำเช่นนี้ให้เยอะ ๆ ขึ้น
เบื้องต้น, มีเครือข่ายนักเขียนสัญญา พานิชยเวช ..เลขาธิการสโมสรนักเขียนอีสานจะไปช่วยอีกแรง วางประเด็นว่า อยากให้เขาคุยเรื่องการอ่านการเขียนเพื่อท้องถิ่น ..(เรื่องของเขา - เขาต้องเล่าด้วยวิธีของเขาเอง)
ประจวบ จันทร์หมื่น นักร้องนำวงอีเกิ้ง ตอนนี้ทำงานอยู่ที่ มรภ.ศรีสะเกษ ก็พร้อมที่จะหอบกีตาร์ เสียงเพลงและกิจกรรมอื่น ๆ ไปช่วย
.....
วันที่ 9 มิ.ย.นี้เจอกันนะครับ...
ผมจะได้หอบความฝันไปให้พี่หน่อยได้ช่วยดูอย่างเป็นทางการเสียที
....
ขอบคุณและขออภัยมา ณ โอกาสนี้ ...
.....
ปล.. ผมจะมีเจ้าหน้าที่ไปด้วย 1 คน ที่เหลือจะเป็นนิสิตสักไม่เกิน 4 คน นะครับ .... ไม่ต้องมีการรับรองใด ๆ ..
ภาพเอยภาพเล็กเด็กน้อย
อ่อนช้อยสีสันสดใส
ทุกสิ่งวาดจากดวงใจ
สื่อให้ทุกคนคล้อยตาม
....................
เพิ่งมาอ่านบลอกนี้ค่ะ...ยังไม่คุ้นกับ G2K ดีนัก...คงต้องทำความคุ้นเคยอีกเยอะ...แต่ก็ได้เรียนรู้สิ่งดีดีอีกแยะนะคะ...
ขอบคุณคะ งานเด็กๆ ดูแล้วสนุกนะคะ เวลาเขาวาด คิดออกมา
นี่น่าสนใจคะ การประมวลภาพต่างๆ จากภาพกว้าง หรือภาพที่เป็นรายละเอียด การที่เขาเลือกภาพที่มีรายละเอียด แสดงว่า เขาต้องรู้สึกกับสิ่งนั้นๆ เฉพาะ นะคะ
คะน้องตุ๋ย ดูภาพวาดแล้ว เห็น ความคิด เห็นชุมชน นะคะ
ขณะวาด คิดว่า เด็กๆก็มีความสุขแล้วคะ
3. กมลวัลย์
ยินดีมากๆเลยคะ น้องแผ่นดิน
พี่หน่อยก็ ...วันนี้อยู่ที่บ้านแล้วคะ
ไม่ได้เตรียมรับรองใดๆเลย เตรียมแต่ให้ หนูนิด มาทำอาหารให้ทานนี่แหละ...แหะๆ ในฐานะเจ้าของบ้านที่ดี
แต่หนูนิด ทำอาหารอร่อยมากเลยนะ มาเยี่ยม พี่หน่อยคราวที่แล้ว
เข้าครัวแต่เช้าเลย และให้บอนมาเสริฟพี่หน่อยถึงโต๊ะห้องนอน
( ตอนนั้น ขาเข้าเฝือก น่ะ )
ทุกสิ่งวาดจากดวงใจ
สื่อให้ทุกคนคล้อยตาม
.......................................
ชอบการใช้คำ ของคุณ CK จังคะ
การวาดภาพ ต้องออกมาจากข้างใน จริงๆนะคะ เด็กๆ ทำได้ ทำได้ตลอดเวลา ที่เป็นเด็ก ( โต มา ไม่รู้ )
เวลาออกค่ายกับเด็กๆ ไม่ค่อยมีเด็ก ถาม ว่า
" วาดอะไร วาดทำไม "
แปลกนะคะ
เหมือนกับว่า มองตา ก็รู้กันแล้ว
เห็นอุปกรณ์ ก็อยู่เฉยไม่ได้แล้ว
เหมือนกับว่า ข้างใน มีอะไรมากมายที่อยากจะบอก
แปลกมั้ยคะ
.............................
เข้าไปเยี่ยม คุณ CK ที่บล็อกแล้ว ดีใจคะ จะได้อ่านบทกวีอีก