ทุกครั้งที่ผู้เขียนมีโอกาสเดินทางไปยังที่ต่างๆ ผู้เขียนก็จะเก็บตกบรรยากาศที่แปลกใหม่ไปจากชีวิตจำเจประจำวัน ไว้ในความทรงจำหรือถ้าเก็บภาพได้ก็จะไม่รั้งรอ (ถ้าอุปกรณ์พร้อม) โดยเฉพาะในการเดินทางไปเขมร ซึ่งต่างบ้านต่างเมือง จะมีบางมุมที่เหมือนและบางมุมที่ต่างไปจากบ้านเรา ก็อยากจะชวนไปร่วมเก็บตกบรรยากาศระหว่างการเดินทางที่เขมรค่ะ
เริ่มจากภาพที่บางคนอาจจะเคยเห็นแถวๆ ตลาดโรงเกลือ อ.อรัญประเทศ เพราะนี่คือรถลากรับจ้างขนสัมภาระที่บริเวณด่านตรวจคนเข้าเมือง ราคาค่าจ้างเที่ยวละ 50 บาท
ภาพนี้ดูไม่ต่างจากเมืองไทย แต่ซึ่งที่ต่างก็คือ รัฐบาลเขมรให้ความสำคัญต่อการอนุรักษ์ต้นตาลมาก มีกฏหมายคุ้มครองต้นตาลด้วย ถ้าจับได้ว่าใครโค่นต้นตาลจะถูกปรับเงิน 1,500 บาท
เกวียน ยังเป็นพาหนะที่ชาวชนบทในเขมรใช้กันอยู่ทั่วไป
นี่คือสะพานโบราณ ที่ก่อสร้างอยู่ในยุคเคียวกับนครวัด นครธม ปัจจุบันรับบาลเขมรได้ปรับปรุงซ่อมแซม และอนุญาติให้รถเล็กผ่านได้เท่านั้น
ปั้มน้ำมัน ราคาน้ำมันที่เขมรแพงกว่าบ้านเราประมาณ 10 บาทต่อลิตร
นี่คือเส้นทางรอบนอกที่จะเข้าสู่เมืองพนมเปญ มีป้ายบอกทางเหมือนบ้านเรา
ถนนรอบเมืองพนมเปญ สังเกตุดูเสาไฟริมถนนสวยมาก
ระหว่างทางจะมีชาวบ้านเผาข้าวหลามขายสดๆ ร้อน แบบที่เห็นนี่หล่ะ และถ้าสังเกตุจะเห็นผ้ามุ้งอยู่ใกล้ๆ นั่นคืออุปกรณ์จับแมลงที่จะมีให้เห็นตลอดสองข้างทางจาก จังหวัดเสียมเรียบไปพนมเปญ
ตลาดริมทาง บรรยากาศคล้ายชนบทบ้านเรา แต่สินค้าเด่นของที่นี่คือ ขนมปังฝรั่งเศษ ที่เห็นอยู่ในเข่งของแม่ค้าสาวน้อยในภาพนี้ค่ะ
ภาพนี้ได้มาด้วยความตั้งใจจริงๆ เพราะกว่าที่เราจะข้ามถนนวงเวียนอนุเสาวรีย์กลางเมืองพนมเปญเพื่อมาเก็บภาพบรรยากาศยามเย็นที่บริเวณอนุเสาวรีย์อิสรภาพได้ ก็ต้องเสี่ยงตายกับการข้ามถนนที่การจราจรขวักไขว้และมั่วมากกกกก แต่ภาพที่ได้มาก็คุ้มค่านะ บรรยากาศที่มี่คล้ายกับสนามหลวงบ้านเรา ประชาชนจะมาพักผ่อนหย่อนใจ ออกกำลังกาย และเล่นว่าว กันเป็นประจำทุกวัน
และนี่ก็เป็นเพียงบางส่วนที่นำมาฝากค่ะ
ชอบภาพสะพานโบราณ และภาพการย่างข้าวหลาม ท่าทางจะอร่อย ขอบคุณน่ะครับสำหรับการนำเที่ยว จะขอติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณที่พาดู พาเที่ยว ครับ
ตามมาเที่ยวเขมรด้วยครับ
มาอ่านและลงชื่อไว้ครับ
อ่านบันทึกแล้วนึกถึงเมื่อคราวไปทำงานที่นั่นเมื่อปีกลายครับ
ต้นตาล ทางโน้นเรียก ตะโหนดเฌอ
ข้าวหลาม เรียก ไบยกะลาม
ผ้าพาสติคที่กางไว้ดักแมลง พร้อมทั้งไฟที่ติดเป็นทิวแถวสองข้างทาง ก็น่าทึ่งดีครับ แต่ผมก็เกรงใจคนขับรถที่จะขอจอดเก็บภาพได้ เสียดายเหมือนกันครับ
ขอยคุณบันทึกนะครับ
ชอบมากๆครับ
ต้องไปให้ได้...จริงๆ
เรื่องภาษาเป็นงัยมั่งครับ มีคำที่คล้ายภาษาไทยมั่งรึเปล่าครับ
ขอบคุณที่ขยันเล่าเรื่องและมีอะไรดีๆ มาฝาก
ช่วยกระตุ้นคนใกล้เคียงให้ทำบล็อคบ้างนะคะ
KM ของจังหวัดเป็นยังไงบ้างคะ
ช่วย Update ความก้าวหน้าให้ เขต 2 บ้างนะคะ
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ชอบบรรยากาศเมืองเขมรมาก ดูเป็นธรรมชาติดี ไม่ผ่านการดัดเแปลงหรือตกแต่งให้สูญเสียความเป็นเอกลักษณ์ ได้เห็นรูปเผาข้าวหลามแล้วนึกถึงชนบทแถวๆบ้านตอนที่ยังเป็นเด็ก หลังจากที่ชาวบ้านเก็บเกี่ยวข้าวแล้วนวดข้าวเสร็จ จะเหลือฟางข้าว ตอนค่ำๆก็จะนำฟางข้าวมาก่อไฟเป็นแถวยาว เผาข้าวหลามแจกกันกิน อร่อยมากๆๆๆ ทั้งอร่อยลิ้น อิ่มใจและสุขกายจังเลย
ทุกๆคนโชคดีมากนะครับ ที่มีโอกาส ไปเที่ยวที่่ต่างๆๆ ๆๆ ส่วนผมอยู่แต่ในแปลงผักอินทรีย์ มองแต่แมลงที่มากินผัก และแมลงที่กินแมลง เฮ้อ,,,,,ไม่น่า่สนุกเลย