รวย จน

ขอแค่พอมีพอกิน ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ ก็พอใจแล้ว อย่ากอบโกย

                            สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน เมื่อว่าจะเข้ามาเขียนผมง่วงมากเลย

รีบนอนต้องขออภัยด้วยครับที่ไม่ได้เล่าอะไรให้ฟัง วันนี้ผมจะมาพูดเรื่อง คนรวย คนจน

ผมได้มีโอกาสคุยกับคนที่ไม่รู้จักคนหนึ่ง ก็คุยกันถึงเรื่อง ความเจ็บป่วยเขาบอกว่ามีเงิน

เท่าไรก็ไม่มีความหมายให้มีเงินร้อยล้านพันล้านบาทถ้าเรามีความเจ็บป่วย เขาระบาย

ต่อไปว่าเมื่อก่อนเขาไม่สบายเป็นมะเร็งที่ผิวหนังแต่โขคดีที่เขารักษาหายแล้วที่ได้คุย

กันเขาก็เปิิดให้ดูรอยแผลเป็นที่เขารักษามาให้ดูเขาบอกว่าตอนที่ไม่สบายเขามีความ

เจ็บปวดมากรักษาเท่าไรก็ไม่หายแต่นับว่าเป็นโชคดีของเขาที่มีญาติพาเขาไปหาหมอ

และได้ทำการรักษาจนหายเป็นปรกติดี ในช่วงที่เขาป่วยนั้นเวลานอนแต่ละครั้ง กว่าจะ

นอนหลับลงได ้ช่างทรมานเสียจริงๆ มันปวดเข้าไปถึงกระดูกสุดที่จะี่พรรณาถึงความ

เจ็บปวดช่างทรมานจริงๆ เขาบอกว่า มีเงินก็ช่วยความเจ็บปวดไม่ได้เลย เพราะฉะนั้น

จงสร้างความดีไว้กันให้มากๆ อย่าโลภอ ย่าเห็นแก่ตัว อะๆรที่พอจะช่วยกันได้ก็ช่วย

กันไป อย่าเห็นแก่ตัว สังคมอยู่ได้ทุกวันนี้ ต้องมีการเสียสละบ้าง ไม่ใช่ใครโกยได้โกย

เอา ผลสุดท้ายเวลาตายก็เอาอะไรไปไม่ได้เลย และเงินไม่สามารถช่วยความเจ็บปวด

ที่เราป่วยได้เลย เขาเล่าต่อไปอีกว่า สำหรับฉันบอกได้เลยว่า ความรวยไม่ได้ช่วยทำ

อะไรให้ดีขึ้นมาเลย ถ้าเรามีทุกขก็์อยู่ที่ตัวเราสู้พอมีพอกิน ไม่มีหนี้สิน พอใช้ไปวัน ๆ

ก็พอใจแล้ว ขออย่างเดียวอย่าให้เจ็บไข้ได้ป่วยฉันก็พอใจแล้ว วันนี้ผมได้ยินการพูด

จากปากเขาเองและเล่ามาให้ผม ผมก็นำมาขยายความบางตอนเพื่อผู้อ่าน อ่านแล้ว

จะได้เข้าใจง่ายขึ้น ก็อย่างนี้แหละครับที่เขาบอกว่า อโรคยา ปารามาภา ความไม่มี

โรคเป็นลาภอันประเสริฐ ผมขอเล่าเรื่องจริงแต่นานมากว่ายี่สิบปีแล้วนะครับ ก็มีร้าน

อาหารร้านหนึ่งเปิดขายอาหาร เรียกร้านอาหารตามสั่ง ร้านนี้ทำอาหารตามสั่งอร่อย

มากผมเป็นช่างก็จะไปกินแถวนั้นประจำ ถ้างานมีในบริเวณนั้นผมก็ได้คุยกับเจ้าของ

ร้านว่า ทำอาหารอย่างนี้อร่อยดีนะลูกค้ามากเลยสิ เขาบอกว่าใช่ครับผมขายดีมาก

จนไม่มีเวลาพักหรือปิดร้านไปเที่ยวไหนเลยเพราะถ้าปิดร้านแล้วกลััวลูกค้าจะไม่มา

อุตหนุน พอดีผมก็ต้องไปทำงานที่บริเวณอื่นและได้มีโอกาสกลับมาร้านที่เคยกินกัน

เป็นประจำแต่มาเที่ยวนี้ผมไม่ได้กินอาหารตามสั่ง เพราะร้านปิดที่เป็นเช่นนี้ คือเจ้า

ของร้านที่ขายของไปรักษาที่โรงพยาบาล อีกหลายวันจึงจะออกจากโรงพยาบาล

และต่อมาผมก็ได้มีโอกาสผ่านไปก็แวะสั่งอาหารมาทานกันก็ได้พูดคุยกับเจ้าของร้าน

ที่หยุดเพราะลูกชายไม่สบาย เพราะขายของไม่ได้พักเลย เข้าโรงพยาบาลบ่อยเลย

ทีนี้ไม่เอาแล้วต้องหยุดพักผ่อนบ้าง ไม่อย่างนั้นก็ต้องไปหาหมออีก สู้หยุดพักผ่อนดี

กว่าหาเงินไปให้หมอกิน เพราะฉะนั้นนะครับ ท่านผู้ฟังและท่านผู้อ่านทุกท่าน ท่านคิด

ว่าจริงไหมคนเรารวยแล้วไม่มีความสุขอย่างนี้จะรีบทำ งก งก ไปทำไม ในเวลาเดียว

กันต้องคอยเจ็บป่วยนี่ขนาดหากินอย่างสุจริตยังมีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียนเราสู้

ค่อยทำไปไม่ดีกว่าหรือ หรือถึงเวลาพักก็พักเสียบ้าง เครื่องยนต์เขายังดับเครื่องแล้ว

เราไม่หยุดพักบ้างหรือ และอย่าลืมนะครับในเวลาเดียวกัน อย่าลืมทำบุญ สร้างกุศล

กันไว้บ้างนะครับ เพราะทุกวันนี้เห็นไหม อันตรายย่อมเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา บางท่าน

ออกไปทำงานนอกบ้านก็ได้กลับบ้าน บางท่านออกนอกบ้านแล้วไม่ได้กลับบ้านเพราะ

มีอุปสรรค บางทีอยู่ที่บ้านก็มีอุบัติเหตุได้เหมือนกัน ทุกท่านก็จะได้ยินข่าวอยู่เป็นประ

จำอย่าลืมนะครับผมขอย้ำ บทำบุญทำทานหมั่นสร้างกุศล สร้างความดี อย่าเอาเปรียบ

เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน อย่า ! ชิงดีชิงเด่นอย่ากอบโกยหาผลประโยชน์ให้กับตัวเอง และ

กลุ่มของตัวเองให้มากนัก เพราะถึงอย่างไรเสียตายแล้วก็เอาไปไม่ได ้อันนี้เรื่องจริง

คงจะเห็นภาพแล้วนะครับทุกท่าน ที่ผมบรรยายมาให้ท่านได้อ่านและได้ฟังกัน

   สำหรับวันนี้ผมขอให้คุณพระศรีรัตนตรัย คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์

จงคุ้มครองคนดี ที่มีความเสียสละให้มวลมนุษย์ด้วยกัน จงมีความสุขความเจริญ

ในหน้าที่การงาน อย่ารู้เจ็บ อย่ารู้จน จงเป็นคนดีของสังคม ของประเทศด้วย

            ขอให้ท่านอิ่มบุญอิ่มวาสนา สุขสดชื่นสมหวังจงเป็นของทุกๆ ท่านด้วยเถิด

สวัสดีครับ

จากแก้ว สาริกา

081 8255736   089 9039098

 

 

 

[pa_daeng]

สวัสดีค่ะ คุณแก้ว สาริกา

• ขอแบบกลางๆได้มั้ยคะ รวยพอดี จนพองาม
• ไม้งั้นเป็นทุกข์แน่เลย
• ขอบคุณมากนะคะที่ให้ข้อคิด
• คนเราต้องพักบ้าง