เบิร์ด ธงไชย กับ เกษตรกรรม บนความพอเพียง


ใครจะนึกว่า คนอย่างพี่เบิร์ด จะต้องทำนา


'เบิร์ด' ยึดแนวพระราชดำริ'ทำดินให้เป็นทอง'
อุดมสุข...สวนเกษตร 'เบิร์ด' ธงไชยยึดแนวพระราชดำริ 'ทำดินให้เป็นทอง'
หว่านวันแม่ เก็บเกี่ยววันพ่อ...!!!


            ท่ามกลางพื้นหมอก ที่หนาวจัดกลางทุ่งนา ในอุณหภูมิ 8 องศาเซลเซียส ณ บ้านไร่อุดมสุข ท้องทุ่งบ้านป่าจั่น หมู่ 7 ตำบลเวียงกาหลง อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งพากันเอามื้อ (ลงแขก) เกี่ยวข้าว  ต้นข้าวที่อุดมสมบูรณ์ บนผืนนา 17 ไร่ ส่งประกายสีทองเหยียดยาวรอคมเคียว สังเกตง่ายจากเมล็ดที่เต่งตึง รวงโน้มโค้งลงเสมือนกับคนพนมมือยกขึ้นไหว้  ในพื้นที่ส่วนหนึ่งจาก 100 กว่าไร่ของสวนอุดมสุขที่จำแนกการปลูกพืชไว้หลากหลายชนิด
           ...ผู้ที่นำและเป็นเจ้าของนาผืนนี้คือ นายธงไชย แมคอินไตย์ หรือที่คนไทยทั้งประเทศ (และใกล้เคียง) รู้จักเขาในนาม 'เบิร์ด' ดาราระดับ Super Star ที่โด่งดังทั้งการเป็นนักร้องและนักแสดง นาของเรา ข้าวของเรา... เป็นคำพูดที่ย้ำออกมายังกับท่องจำ พร้อม ๆ กับดึงด้ามเคียว ตัดต้นข้าวกำแล้วกำเล่า อย่างมันเขี้ยว ทำอย่างนี้อยู่เป็นนาน จนกระทั่งร่างกาย สลายความเหน็บหนาวไปเจ้าของนาจึงค่อยๆ ถอดเสื้อกันหนาวออกทีละตัวๆ จนเหลือ แค่เสื้อแขนยาวเพียงตัวเดียว
ในอดีตครอบครัวผมยากจนมาก คุณแม่ (นางอุดม แมคอินไตย์) ต้องไปเป็นหนี้ข้าวมาเลี้ยงลูกๆ คือพวกผม 7 ชีวิตพี่ๆน้องๆ ตอนนี้พอมีเงินบ้าง (มากๆด้วย) ผมก็เลยพาครอบครัว มาปลูกข้าวกินเอง ผืนที่ดินแห่งนี้ คุณแม่ผมรักมันมาก...' เป็นคำบอกเล่าของ 'เบิร์ด' ในช่วงพักเหนื่อย แล้วก็บอกต่ออีกว่า...    ผมเรียนรู้จากชาวบ้าน ในการทำนาปลูกข้าว จากนั้นก็ปลูกพืชผักอื่น ๆ ปลูกบ้านและขุดบ่อน้ำ              (เลี้ยง ปลา แต่ห้ามจับขึ้นมากินมาขาย) แล้วมาเห็นหนังสือเล่มหนึ่งเป็นของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในการเกษตรตามแนวพระราชดำริ
มีการวาดภาพพื้นที่ที่อยู่อาศัย ขุดบ่อน้ำ ปลูกข้าว ปลูกพืช เป็นการเกษตรพอกินพออยู่ ซึ่งมันตรงกับที่เราทำอยู่ จึงรู้ว่า...'เบิร์ด' เอ๊ย เจ้าเดินมาถูกทางแล้ว พร้อมกับที่ผมมีความคิดว่า เรามีใจ มีสมอง มีปัญญาที่จะมาช่วยพัฒนาตรงนี้ได้ ตอนแรกๆที่ผมเข้ามา หมู่บ้านป่าจั่น เมื่อ 4-5 ปีก่อนนั้น พอสัมผัสกับชาวบ้าน ทำให้เกิดความรู้สึกว่าพวกเขาบริสุทธิ์มากๆและได้รู้ว่าการเป็นเกษตรกรร่ำรวยความสุข มีครอบครัวที่อยู่เย็นเป็นสุข นอกนั้นไม่มีอะไรเลยจะมีเงินก็มาจากการกู้ยืมอันเป็นสมบัติชิ้นเดียวที่พวกเขาจักต้องรักษาไว้ คือ ต้องรักษา 'หนี้' โดยที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะใช้หมด...ชาตินี้หรือว่าชาติไหน...!!!
...เพราะเงินมันเป็นอนาคตที่มองไม่เห็น กว่าจะได้มาสุดแสนจะยากลำบาก ช่วงนั้น หนุ่มๆ-สาวๆอพยพไปทำงานในภาคอุตสาหกรรมที่อื่นหมด คงยังเหลือแต่คนแก่กับเด็กๆเฝ้าบ้าน ผมจึงเข้าไปลุยในหมู่บ้าน
บอกกับชาวบ้านว่า...เจ้านายทอดพระเนตรดูเราอยู่นะ ต้องตั้งใจทำงาน อย่าหนีไปไหน ที่นี่เป็นขุมเงิน ขุมทอง ของพวกเรา ที่ดินเป็นที่ทำกินเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง อย่าปล่อยรกและอย่าขายทิ้ง

ผม กับ พี่ชาย (ปื๊ด-เกรียงไกร แมคอินไตย์) ทำการเกษตรเพื่อให้เป็นตัวอย่างแก่ชาวบ้าน            เมื่อหมดฤดูนา ก็มีการปลูกพืชอื่นๆ แล้วผมก็หาพริกพันธุ์ดีๆ มาแจกจ่ายให้กับชาวบ้าน ได้ร่วมกันปลูกพอพริกเจริญงอกงามผลผลิตออกมา เขาก็จะนำมาส่งมาให้เราเราก็จะหาตลาดและส่งขายให้เขา พอเขาได้เงินก็ดีใจมีแรงที่จะทำต่อ พืชไร่เราก็ทำให้เป็นตัวอย่าง และก็แนะนำ ให้รื้อฟื้นแผ่นดิน ต้นลิ้นจี่ ลำไย เก่าๆแก่ๆ ที่ปล่อยให้รกร้าง จนต้นโทรมแทบจะยืนตายนึ่ง ก็มาตัดแต่งกิ่งทำสาวต้นใหม่ เมื่อผลผลิตออกมาชาวบ้านอาจจะมึนตื้อไม่รู้จะนำไปขายที่ไหน... ผมก็สนับสนุนให้มีการแปรรูปเพื่อเพิ่มมูลค่า และสามารถยืดอายุการเก็บรักษาด้วยการสร้างโรงอบแห้งขึ้นมาบริการแก่ชาวบ้าน พวกเขาก็พอใจที่ไม่ต้องขนลำไยสดไปที่อื่นให้เสียค่าขนส่งโดยใช่เหตุ

เพื่อการพัฒนาในด้านการผลิต ผมแนะนำให้ชาวบ้านได้มีความรู้ในเรื่องดิน และ ได้ติดต่อนักวิชาการมาให้ความรู้ในเรื่องการตรวจสภาพดินว่ามีไนโตรเจน ฟอสฟอรัส กำมะถันเท่าไหร่ พืชที่จะปลูกต้องการธาตุอาหารอะไรเท่าไหร่จึงจะเหมาะสม ให้รู้จักทำปุ๋ย คิดสูตรปุ๋ย ปลูกพืชตระกูลถั่วบำรุงดิน เมื่อช่วยแก้ ปัญหาในเรื่องการผลิต แล้วที่สำคัญสุดคือเรื่องตลาดทำอย่างไร จะหลุดพ้นจากการกดขี่ของพ่อค้าคนกลาง อย่างที่ตอนที่ฮือฮาในสวนอุดมสุข คือ ทำ เห็ดหอม พอผลผลิตออกมาผมก็นำไปขายบ้าง จ่าย แจกไปบ้างด้วยที่ว่าในส่วนที่จ่ายแจกไปนั้น อาจมีผลสะท้อนกลับเมื่อเขารับประทานเห็ดของเราแล้วชอบหากติดใจในรสชาติคราวต่อไปเขาก็จะสั่งซื้อจากเรา...ทีนี้เราก็จะขายได้การเพาะเลี้ยงเห็ดหอมนี้ อาจารย์ดีพร้อมไชยวงศ์เกียรติ จะเป็นพี่เลี้ยงคอยดูแล ลูกน้องเราก็ค่อยๆทำจนเกิดความชำนาญอย่างในตอนแรกๆ เราก็เพาะเชื้อเห็ดเพียง 16,000 ถุง จะมีส่วนเสียหาย 2,000 ถุง ซึ่งถือว่ามันเสียหายมาก เราก็จะค้นหาสาเหตุว่ามันมาจากอะไร เมื่อรู้แล้วก็จะปรับปรุง อย่างการติดเชื้อ การต้มที่ความร้อนไม่สม่ำเสมอเพื่อให้เกิดความเสียหายที่น้อยลง

เมื่อเราเกิดความชำนาญแล้วต่อไปก็เป็น การลดต้นทุนการผลิต อย่างวัตถุดิบในการผลิตคือขี้เลื่อยไม้ยางพาราที่ต้องสั่งซื้อกันที่จังหวัดสุราษฎร์ธานีซึ่งมีราคาแพงมาก คันรถละ 17,000 บาท คาดว่าจะต้องเพิ่มขึ้นตามราคาน้ำมันเป็นคันละ 20,000 บาท ขี้เลื่อยรถบรรทุกคันหนึ่ง ก็ใช้เป็นเชื้อเพาะเห็ดหอมได้ 1 โรงเรือน ไหนจะค่าสารเคมี ค่าดำเนินการจัดการอีกอันเป็นการเพิ่มต้นทุนการผลิตทั้งนั้น            ก็อยากจะให้ชาวบ้านได้มีความคิดที่จะใช้วัสดุในท้องถิ่นมาทดแทน ....ซึ่งเราเองก็พอมองหามาได้               แต่อยากจะให้ชาวบ้านเขาได้คิด และ ตัดสินใจกันเองบ้าง ไม่ใช่เป็นผู้ตามแต่อย่างเดียว 

สวนอุดมสุข ของเรานี้ได้ทำการเกษตรผสมผสานอย่างจริงจัง และพยายามที่จะให้เป็นแบบอย่าง แก่ชาวบ้านได้ยึดถือนำไปปฏิบัติด้วยใจ สมอง และ ภูมิปัญญาในการพัฒนาพื้นที่ทำกิน ให้สามารถเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตนเองและครอบครัวให้อยู่รอดด้วยเศรษฐกิจพอเพียงโดย ดำเนินตามแนวพระราชดำริ ซึ่งเกษตรกรต้อง ทำให้จริง อยู่ให้เป็น พอมีพอกิน เพราะงานเกษตรกรรมจะสำเร็จได้ต้องใช้เวลา และเกษตรกรต้องมีความอุตสาหะ รักจริงแล้วก็จะทำได้เพราะดินเป็นดินของเรา เมื่อทำให้ดินมีหญ้าขึ้นได้ (ดินก็เกิดความอุดมสมบูรณ์) ก็ถือว่าการเกษตรประสบความสำเร็จ  จากนั้น จง...ทำดินให้เป็นทอง ทำหญ้าให้เป็นแบงก์ และก็ทำได้ไม่ยากนัก...แน่นอนที่สุดอยู่ที่ตัวเราเอง....!!!

 

หมายเลขบันทึก: 185895เขียนเมื่อ 3 มิถุนายน 2008 12:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน 2012 23:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ทำดินให้เป็นทอง ชอบคำนี้มากค่ะ

ส่งกำลังใจครับ...วันหนึ่ง...อาจมีโอกาสนำเครือข่ายจากบ้านสวนไร่นา จังหวัดบุรีรัมย์ ไปเยี่ยมพี่เบิร์ด ที่เชียงราย..น่ะครับ???

จินล์จุฑา แตงเล็ก

อยากเข้าไปหาพี่เบิร์ด แนะนำสารปรับปรุงดิน ตราศิริชัยเป็นอินทรีย์ 100% ตามแนวพระราชดำริไร้สารเคมีค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท