ขำๆ กับวันทำงาน
ชีวิตการทำงานก็มีเรื่องขำ ๆ
ให้คลายเครียดได้อยู่เสมอ ๆ คะ...
ตอนนี้ก็เปิดเทอมมาได้ 3 อาทิตย์แล้ว
นักศึกษาที่กลุ่มเทอมนี้อุ่นหนาฝาคั่งค่ะ
ทั้งเด็กใหม่ เด็กเก่า และเด็กฝากพบกลุ่ม
ขอเข้าเรื่องเลยค่ะ...มีนักศึกษาชายฝากพบกลุ่ม 1 คน
ครู ศรช.เดิม เค้าบอกว่านักศึกษาคนนี้เค้าเคยบอกว่า " อาจารย์ผมอยากมีเมีย "
เอาให้สุภาพหน่อยแล้วกัน คือเค้าอยากมีภรรยา อยากมีภรรยาก็ไม่แปลก
แต่ถ้าอยากมีสามี คงต้องคุยกันอีกยาว (อิอิ) และมักจะโทร.หาอาจารย์ในยามวิกาลอยู่บ่อย ๆ
จนอาจารย์ต้องบันทึกชื่อไว้ในโทรศัพท์ ว่า " อันตราย " และเตือนผู้เขียนว่า " พี่นกระวังไว้ให้ดีน๊ะ "
และเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา หลังจากเรียนเสร็จ นักศึกษาคนนี้เค้าก็มาที่โต๊ะครู แล้วบอกว่า
"อาทิตย์หน้าเจอกันครับ " ครูก็บอกว่า " จ้ะ จ้ะ" อีกสักพักมาอีกแล้ว มาถามว่า "อาจารย์บ้านอยู่ไหน"
เราก็ตอบไปว่า "ในเมือง มีอะไรเหรอ " เค้าบอกว่า " ป่าว เผื่อคิดถึง " เอาหล่ะซิ เริ่มแล้วไม๊หล่ะ ?
ด้วยว่าเราเป็นครู ก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะครูสามารถรับปรึกษาได้ทุกเรื่องอยู่แล้ว ถึงแม้ไม่ถนัดนัก
ก็ต้องไปศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติม แต่ก็กลัวว่านักศึกษาคนนี้จะถามคำถามอะไรที่ยากไปกว่า...
ความสามารถของครูก็ไม่รู้ เช่น อาจารย์ครับช่วยหาภรรยาให้ผมหน่อย ผมจะได้มีกำลังใจเรียนครับ
ถ้าเจอแบบนี้ครูก็คงแย่เหมือนกัน เพราะไม่สามารถค่ะ ที่ทำได้ก็แค่ให้วิชาความรู้
ให้เด็กได้ก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่ง...แค่นั้นคะ...!!!!
ความเห็น (13)
ชอบเรื่องเด็ดๆๆแบบนี้ นอกจากจะอายุยืนแล้วยังเป็นสาวอมตะอีกต่างหาก
สวัสดีค่ะ วินดี้
นักศึกษาเรายังมีอะไรอีกมากมายที่คาดไม่ถึง เคยเจอเปล่า
ประเภทที่โทรมา ประมาณเที่ยงคืน แล้วถามว่าพรุ่งนี้แต่งชุดอะไร
ไปเรียน อะนะ อดทนกันต่อไป ไม่มีอะไรที่พวกเราทำไม่ได้นอก
จากหาภรรยาให้เด็ก (งานนี้ถ้ามีจริงสงสัยคงต้องเป็นผู้ใหญ่
ไปสู่ขอ) คิคิคิ........
สวัสดีคะ...เคยเจอเหมือนกันคะ...อิอิ แต่เป็นนักเรียน โทรมาแล้วถามว่า ..."ผมแอบชอบ อาจารย์... รักอาจารย์ได้ไหม ? ...อึ้ง!คะ และต้องบันทึก ชื่อ ว่า "อันตราย" เหมือนกัน ..เฮ้อ!เด็ก
หวัดดีค่ะ...คุณลุง
อายุยืนและเป็นสาวอมตะ...ชอบค่ะ
แต่คนแถวลาว เค้าจะเรียกว่า...
วัตถุโบราณค่ะ...(อิอิ)
ลิ้มศรีจ๋า...
อันนี้ก็ไม่แน่ใจน๊ะว่า...จะได้เป็นผู้ใหญ่หรือเปล่า
กลัวแต่จะต้องไปเป็นพยานหนะซิ...(อะ ล้อเล่น ) 555
หวัดดีจ้ะ...
อาจารย์น่ารัก ก็อย่างว่าแหละจ้ะ...
ก็ต้องมีบ้าง ประเภทเข้ามาชม และแอบปลื้ม (อิอิ)
เฮ้ออ่อนใจกับ...นักเรียนรุ่นเดอะจริ๊งจริง...ประเภทเสียบจดหมายน้อยคอยรักไว้ที่โต๊ะทำงาน...อ่ะ...เสียขวัญหม๊ด..ไม่เป็นอันทำงาน...อึ้ง..ทึ่ง..กลัว..555..(ยังมีอีกหลายกรณี..แต่ไว้ให้คนอื่นเล่าประสบการณ์บ้างละกัลลลลลล!!!)
มาเยี่ยม คุณ windy
น่าตื่นเต้นดีจังนะ ฮิ ฮิ ฮิ
เด็กสมัยนี้มีความกล้าบอกอาจารย์อย่านั้นเลยนะนี่
กัสจัง...
ขวัญเอย...มาอยู่กับเนื้อกับตัวนะจ๊ะ
อย่าคิดอะไรมาก...รอฟังเพื่อน ๆ เล่าอีก 2 - 3 ตัวอย่าง
แล้วค่อยปลงเนอะ ^_^
หวัดดีค่ะ...อาจารย์
เด็กสมัยนี้ กล้ากว่าที่คิดค่ะ
ยังมีอีกบางเรื่อง แต่มิสมควรเล่าต่อค่ะ !!!
มาเยี่ยม...คุณwindy
เออ...แต่บางอย่างเล่าได้ บางอย่างเล่าได้เฉพาะที่ เข้าใจแยกแยะดีจังนะ ฮิ ฮิ ฮิ
สมัยเป็นเด็กก็เคยมีความคิดยังงี้เหมือนกันนะ
แต่เจอพี่สาวคนนั้นพูดว่า "ว่าไง จะข้ามรุ่นเหรอจ๊ะ"
เขินเลยเรา แล้วก็ไม่กล้าอีกเลย อิอิ
แต่คงใช้กับเด็กสมัยนี้ไม่ได้ ว่ามั๊ยครับ (^_^)
ค่ะ...คุณคิด
เด็ก ๆ สมัยนี้ ก็อย่างว่าแหละค่ะ
กล้าแสดงออก...
แม้บางครั้งจะมากไปสักนิดนึง
แต่ก็ให้อภัยค่ะ...โทษไม่ร้ายแรง ^_^